Voor velen is geluk net als goede gezondheid. Als het er is merk je het niet. Maar als de jaren zijn voorbij gegaan, dan herinner je je het. Maar geluk is ook net als een goede overheid. Wat is dan zo speciaal aan een goede overheid, kan je je afvragen. Wel, als een overheid goed werkt dan merk je het niet. Er is geen tegenwerking, alle organen functioneren prima. Je wordt niet elke dag geconfronteerd met je overheid. Alles gaat vanzelf. Een slecht presterende overheid daarentegen maakt je ongelukkig, laat je bloeddruk stijgen en je suikerspiegels schommelen. Het maakt je duizelig en benauwd. De overheid is ineens je vijand, tegen wie je strijd moet leveren om niet ten onder te gaan. Alleen wie beide situaties heeft ervaren zal dit begrijpen.
Neem stad B. Straten met gaten, trage postbezorging, geen voet- of fietspaden, slecht openbaar vervoer, veel loperij, lange rijen, een trage, lakse overheid, veel geweld en diefstal, misdaad die niet altijd wordt bestraft, onbekwame, arrogante dienstverleners, overheidskantoren half gevuld met betaalde werklozen, spaar- en pensioengelden die van de ene op de andere dag verdampen, oftewel angst en beven voor de machtige, schrikwekkende vampier die in de nacht de helft van je vermogen komt leegzuigen, etc. etc.
Een kokolampoe is knus, maar je hebt toch liever elektriciteit. Vroeger ging alles traag, je nam de wilde bus, ging naar het postkantoor, stond in de rij, kocht een postzegel, en zo. Wie kiest nu niet vóór internet! Met een druk op de knop regel je al je zaken.
Neem stad A. Je regelt bijna al je zaken met de overheid online. Geen loperij, geen lange rijen, geen rancune. Het verkeer is schoon en goed geregeld, de dienstverlening is vriendelijk, de regels zijn helder. Je bent veilig in je eigen huis. Je voelt je vrij door recht en waarheid. Je hebt het gevoel dat de overheid voor jou werkt en niet omgekeerd, je vragen worden goed beantwoord, je kan mensen ter verantwoording roepen, en je bespaart tijd voor je eigen productie. Je hoeft niet beducht te zijn voor asociale waardedaling van je zweetgeld.
Stad A is verleidelijk. Je vertoeft er graag. De goed verlichte wegen, de goed uitgeruste ziekenhuizen, de rechtvaardige politieagenten, de vrouwvriendelijke stad. Je krijgt iets terug voor elke cent belasting die je betaalt. De overheid laat je niet in de steek. Je voelt je een mens met een eigen verantwoordelijkheid en solidariteit met de medemens. Je hebt vertrouwen in je overheid, en je stapt elke ochtend met plezier uit bed.
De slanke overheid werkt als een goed geoliede machine met veel en snel resultaat. Door prima onderwijs passen afgestudeerden als nieuwe, op maat gemaakte schroeven of radertjes in de machine van de overheid of het bedrijfsleven om het nog beter te laten presteren. En je houdt voldoende vrije tijd over.
Stad B is slecht en lelijk en stoot af. Stad A is goed en aantrekkelijk, vooral voor mensen met een goed stel hersenen. De belastingen zijn laag, er is werk en goed onderwijs voor de kinderen. Je wordt gelukkig als je van de situatie van stad B naar die van stad A kan worden overgebracht. Geluk is net als een goede overheid.
Tot slot, Solon! ‘Wie?!’ vraag je misschien verbaasd. Solon was een Griek, hij is al lang dood. Hij leefde in Athene (600 v. Chr.). In de wijk Ma Retraite (Paramaribo Noord) is een straat naar hem vernoemd, Solonstraat. Hij was politicus en ook dichter. Hij heeft gezegd dat elke staat zich, net als wij, op twee voeten staande houdt en voortbeweegt. De rechtervoet is het niet onbestraft laten van enige misdaad, en de linkervoet het belonen van elke goede daad. De staat die een van deze plichten opzettelijk of uit laksheid verzuimt of niet voldoende uitvoert, zal zonder enige twijfel mank lopen, terwijl de staat die in beide zaken tekortschiet, zich bijna zeker niet staande zal kunnen houden. Suriname loopt mank door het onbestraft laten van sommige misdaden en dreigt in een rolstoel te belanden door het belonen van slechte daden. Het land móét op de operatietafel, maar dan wel met de rechtschapenen en zonder de eerzuchtige kwakzalvers erbij. Misdaad mag niet onbestraft blijven en het kwaad mag niet worden beloond.
D. Balraadjsing (uit Nederland)
