Elke dag rond 09.00 uur pakt hij de metro in Maalbeek (België) om naar de universiteit te gaan. Maar op dinsdag 22 maart 2016 verslaapt hij zich op zijn studentenkamer en is niet aanwezig op dit station. Om 09.11 uur is er een grote ontploffing op deze plek, 20 mensen overlijden ter plekke, meer dan 100 raken gewond. De 20-jarige Surinaamse student Shaquille van Zichem heeft dit van heel dichtbij moeten meemaken. ‘Ik was geschokt toen ik het nieuws hoorde, maar ik bleef kalm’, zegt Van Zichem aan Dagblad Suriname.
‘Toen ik dinsdagochtend verlaat wakker werd om college te gaan volgen, zei een medestudent op mijn kamer dat ik niet meer hoefde te gaan, daar er een terroristische aanslag was gepleegd op het metrostation. Alle scholen werden meteen gesloten’, vertelt Van Zichem, die de dag erna met vakantie naar Suriname kwam. ‘Niet omdat ik bang was geworden, deze vakantie was al lang gepland hoor’, voegt hij er meteen bij. ‘Gelukkig hoefde ik de luchthaven van Brussel, die ook aangevallen was, niet aan te doen. Ik ben met de bus vertrokken naar Amsterdam en met de SLM naar Suriname gevlogen. Ik heb de zware controles op de weg na de aanslagen niet meegemaakt’, zegt hij.
Van Zichem vertelt dat de dag van de aanslagen alles heel chaotisch was in Brussel. ‘De politie reed constant heen en weer, scholen waren gesloten, de metro reed niet, het leek wel op Irak die we gewend waren op de tv te zien’, zegt hij. Hij kent nog 5 andere Surinaamse studenten die in Brussel studeren. ‘Ik weet dat ze nerveus waren. Een van ze is zelfs naar Antwerpen vertrokken bij zijn broer, om bij te komen. Ik heb me wel kalm gehouden en had geluk dat ik me verslapen had en niet daar was’, zegt hij.
‘Ik heb een paar dagen na de aanslagen vanuit hier contact gehad met mijn medestudenten in Brussel. Die geven aan dat alles weer is genormaliseerd. De metro rijdt weer normaal, Brussel is weer veilig’, zegt Van Zichem. Voor hem zal alles weer volgens dezelfde routine plaatsvinden in België, als hij op 13 april terugkeert. ‘Ik zal van hetzelfde metrostation gebruik maken om naar de Vrije Universiteit Brussel te gaan, want de colleges beginnen daar vroeg. Anders, moet ik fietsen!’
Jaswant Gajadien