Wat is de achterliggende filosofie voor het opzetten van een depositogarantiesysteem, waarmee dient rekening gehouden te worden bij de vaststelling van het maximum te verzekeren bedrag en hoe dient het depositogarantiefonds gefinancierd en in stand gehouden te worden? Deze vraag heeft drs. Shakuntala Algoe verdedigd middels haar masterthesis op 15 januari 2015. Zij behaalde hiervoor het judicium acht. Algoe sprak over het belang van het opzetten van een fonds waarbij de gelden van de belastingbetaler veilig gesteld worden. De doelstellingen van een depositogarantiestelsel is namelijk het beschermen van het overgrote deel van de spaarders en het bevorderen van financiële stabiliteit. Depositogarantie is een onderdeel van een financieel veiligheidsnet. Een financieel veiligheidsnet bestaat uit verschillende op elkaar inwerkende elementen zoals prudentiele regelgeving en toezichtkader, depositogarantie, ‘lender of last resort’ en ‘failure resolution mechanisms’. Het depositogarantiesysteem is van belang voor de stabiliteit van iedere bank en van het financieel systeem als geheel. Depositogarantie kan de financiële stabiliteit bevorderen door gelden van kleine depositohouders te garanderen tot een bepaald bedrag en daarbij het risico op ernstige financiële crisissen te beperken.
BCBS en IADI hebben een aantal principes vervaardigd
In haar presentatie sprak Algoe over de Basel Committee on Banking Supervision (BCBS) en de International Association of Deposit Insurers (IADI). Die hebben gezamenlijk in juni 2009 een 18 –tal Core Principles for Effective Deposit Insurance System uitgevaardigd. In november 2014 is een ‘Revised version’ van de CP’s uitgevaardigd. De 18 CP’s zijn teruggebracht naar 16-tal CP’s. Bescherming van depositohouders is noodzakelijk vanwege de informatie-asymmetrie, het vermogen van kleine deposanten is vaak slecht gediversifieerd en deze groep beschikt vaak over weinig financiële kennis om een onderscheid te kunnen maken tussen solide en minder solide instellingen.
Ook heeft Algoe een case study verricht ten aanzien van de Barbados Deposit Insurance Corporation, Deposit Insurance Corporation Trinidad en Workshop Suriname Deposit Insurance. Het voorstel is een maximum te verzekeren bedrag tot SRD 50.000 waarbij het initieel kapitaal gefinancierd zal worden door een lening van de Staat van SRD 14 miljoen. Algoe heeft nog twee opties uitgewerkt waaronder het maximum te verzekeren bedrag van SRD 25.000 en een maximum te verzekeren bedrag van SRD 75.000. De voor- en nadelen van deze opties zijn geëvalueerd en is daarbij tot de conclusie gekomen dat een geleidelijke invoering van een depositogarantiestelsel nodig is. De optimale optie is bij een dekking tot SRD 25.000, omdat het voorziet in verzekering van een grote meerderheid van het aantal rekeninghouders en de waarde van de deposito’s. De verhouding dekking en bbp per hoofd van de bevolking is ± 1.
Beide doelstellingen van een depositogarantiestelsel kunnen op een kostenefficiënte manier bereikt worden.
Aanbevolen wordt een expliciet depositogarantiestelsel aan te nemen, omdat het wet- en regelgeving bevat omtrent de dekking, de deelnemers en de financiering. Het beschermt de spaarders zonder onmiddellijke impact te hebben op de overheidsbegroting. Een ex-ante funding, flat-rate premiesysteem en in de startfase initieel kapitaal afkomstig van de Staat in de vorm van een lening om ervoor te zorgen dat het depositogarantiefonds vanaf de start over voldoende middelen beschikt. De lening zal worden terugbetaald met premiebijdragen en inkomsten uit beleggingen. Een tweede optie voor Suriname is de invoering van een dekking tot SRD 50.000.
Algoe verkreeg, na een succesvolle verdediging, de graad van Master of Science in Banking and Finance. Drs Algoe Msc is werkzaam bij de Centrale Bank van Suriname.
