“Wij moeten ervoor waken dat wij niet één probleem oplossen en een ander creëren. Je kan natuurlijk de mijnbouwactiviteiten van het stuwmeergebied naar de Sarakreek verschuiven, maar de schade die je daar aanricht, is misschien even groot of nog groter dan de schade die wij in het meer zouden hebben.” Dit zegt NPS-voorzitter en parlementariër Gregory Rusland aan Dagblad Suriname nadat hij in het weekeinde vernam dat 8 van de 9 skalianhouders terugkeren naar de goudvelden in het Brokopondo-gebied. In plaats van het stuwmeer krijgen de drijvende goudpontons, die nu nog aan de ketting liggen, het Sarakreek-gebied voor twee jaar toegewezen. Dit is besloten door minister Regillio Dodson van Natuurlijke Hulpbronnen. Om de plaatselijke gemeenschappen hiervan op de hoogte te stellen, werd afgelopen weekeinde op Lebi Doti een krutu gehouden met dorpelingen uit de drie dorpen, Lebi Doti, Baku en Pisiang. De drijvende goudbedrijven krijgen een afstand van vijf kilometers van het dorp. Daarnaast gaan ze het dorp ook SRD 80.000 per maand betalen en het districtsfonds SRD 40.000. Rusland zegt dat hij begrepen heeft dat de lokale bevolking in eerste instantie niet zo blij was met de zaak. Hierdoor zou dan achteraf geldsbedragen zijn genoemd om de mensen tot andere gedachten te brengen.
Milieudeskundigen inschakelen
De NPS-parlementariër zegt dat hij het gevoel krijgt dat besluiten te snel zijn genomen, alvorens een gedegen onderzoek van mogelijke gevolgen in het gebied zou zijn verricht. Hij zou daarom milieudeskundigen hebben ingeschakeld om de zaak goed in kaart te brengen. Op basis daarvan kan geoordeeld kunnen worden of het wel of niet een wijs besluit is geweest. Deze Skalians zuigen bodemgrond op zoek naar het waardevolle metaal. Na het ophalen van de goudrijke grond, wordt deze gezuiverd aan boord van de Skalian. Het water en de overbodige grond worden weer teruggeloosd. De woongemeenschappen rondom het gebied zijn voor een deel afhankelijk van de visvangst in de kreken en het opkomende toerisme. De vraag is of de korte termijn winsten van het goud opwegen tegen de milieueffecten op de langere termijn. Voor Rusland is dit een vraag die dringend beantwoording nodig heeft. De schikking met de skalianhouders houdt in dat er een stukje opruimwerk moet plaatsvinden van de dammen die zijn opgeworpen door de lokale bevolking, de kwikpoelen moeten opgeruimd worden en de dammen moeten doorgestoken worden, zodat de kreken weer in verbinding zijn met de Sarakreek en ook weer in verbinding zijn met het stuwmeer.
Optreden minister is slechts bij woorden gebleven
Rusland zegt dat het optreden van de minister slechts bij woorden is gebleven door aan te geven dat het skalianprobleem tot het verleden zou behoren. “De minister heeft wel heel snel gesproken en heeft op gegeven moment zijn woorden moeten terugnemen. Hij is verder gegaan door de skalianeigenaren elders te accommoderen. Dat vinden wij jammer, omdat hij natuurlijk veel mensen hoop met zijn uitspraak had gegeven en nu blijkt dat hij zaken die hij toen heeft aangehaald, moet terugdraaien. Wij waren juist enthousiast over het optreden van de minister dat eigenlijk bij woorden is gebleven”, stelt de politicus.
Goed geformuleerd beleid nodig voor het mijnen op water
De NPS’er, die zelf eerder minister van NH is geweest, denkt niet dat het verboden is om op Surinaamse wateren te mijnen. Alleen heb je als regering een beleid nodig welke je moet formuleren en uitvoeren. Rusland weet dat het ministerie tot 2010 ernstige problemen had met skalianhouders, die veel milieuschade op het stuwmeer aanrichtten. Ook het gevaar voor onze energievoorziening werd groter. “Als er problemen bij de dam ontstaan, hebben wij dan een nationaal groot probleem. Daar letten wij dus op. Verder is het zo dat je ook situaties hebt gehad op de Corantijn, waarbij mensen bezig waren een skalian te bouwen. Dit is vroegtijdig stopgezet, waardoor het niet meer kon worden afgebouwd. De politie werd ook ingeschakeld om de zaak daar in de gaten te houden.” Volgens Rusland kan toestemming alleen gegeven worden door een mijnbouwrecht welke de mensen kunnen krijgen volgens de wet. “Er moet een aanvraag ingediend worden bij de minister, waarna dit wordt behandeld door deskundige teams. Op grond van het advies mag de minister beslissen of dat wel of niet mag”, aldus Rusland.
FR
