Bewoners van de drie dorpen, die in het Sarakreek-gebied liggen, zijn door de regering zoet gehouden met vele beloftes onder de noemer van duurzame ontwikkelingsdoelen in ruil dat aan verschillende concessiehouders vergunningen zijn verstrekt om goud te mijnen in de Sarakreek. Zo is aan hen beloofd dat zij elektriciteit en leidingwater uit de kraan zullen krijgen. Verder zal er een ontwikkelingsfonds in het leven geroepen worden, bestemd voor gemeenschapsprojecten. Ook is de toezegging gedaan door de regering dat een uitgegeven concessie ter grootte van 20.000 hectare dat niet in bedrijf is, onder de lokale bewoners verdeeld zal worden. De politicus Ronny uit Brokopondo Asabina hoopt dat de regering haar belofte nakomt. In gesprek met Dagblad Suriname gaf hij mee dat de bewoners deze beloftes met gemengde gevoelens hebben aangehoord. De emoties van jarenlang bedonderd worden door verschillende regeringen was duidelijk af te lezen op hun gezichten. Asabina hoopt niet dat het niet nakomen van de belofte door de regering escaleert in protesten van de lokale gemeenschap.
Bal ligt op helft van regering
De politicus wijst erop dat de bal thans ligt op de helft van de regering. ‘De regering is aan zet. Nu heeft zij de kans om de beloftes waar te maken, willen zij niet het verwijt toegeslingerd krijgen dat de lokale gemeenschap met loze beloftes met een kluitje in het riet zijn gestuurd. Hoewel er zichtbare werkzaamheden worden verricht voor het waterleidingnetwerk is het afwachten geblazen wanneer de elektriciteit wordt opgezet.’ Verder is ook voorgehouden aan de bewoners dat de skalians in het Sarakreek milieuvriendelijk zullen mijnen. Hierover is Asabina heel sceptisch. ‘Milieuvriendelijk mijnen bestaat niet. Hoe je het draait of keert, mijnbouwactiviteiten gaan altijd gepaard met vernietiging van het milieu, de biodiversiteit. Er zal ervoor gezorgd worden dat de schade beperkt blijft’, aldus Asabina, die eraan herinnert dat het water uit de Sarakreek van groot belang is voor de bewoners. Behalve de huishoudelijke activiteiten wordt er aan visvangst gedaan in het water.
Regering tenminste transparant
Wanneer de politicus de balans opmaakt ten opzichte van de vorige minister van Natuurlijke Hulpbronnen komt hij gauw tot de conclusie dat deze minister tenminste transparant, open en eerlijk is. Deze minister heeft bekent dat hij vergunningen heeft verstrekt aan vergunninghouders om goud te zoeken in de Sarakreek. En dat ter compensatie daarvan water en elektriciteit wordt aangeboden aan de lokale gemeenschap, alsook een concessie dat niet in bedrijf is. Dit, terwijl zijn voorganger in alle toonaarden had ontkend dat skalians bezig waren met mijnbouwactiviteiten in het stuwmeer. Maar hoewel de regering transparant is, wijst Asabina erop dat de bewoners bepaald niet in een hoerastemming verkeren na het aanhoren van de vele beloftes. Op basis van jarenlange ervaringen waar beloftes slechts holle woorden bleken te zijn, hebben ze een afwachtende houding aangenomen en kijken de kat uit de boom.
Asha Gajadien-Bhagwat
