‘Na de zogenaamde afschaffing van de slavernij en het neokolonialisme was de revolutie in 1980 veelbelovend over de bevrijding van buitenlandse mogendheden. Dit zou geschieden via vernieuwingen van onder meer de politiekbestuurlijke orde, de sociaalmatschappelijke orde, economische orde en de educatieve orde. Volgens psycholoog Roy Bhikharie is niets minder waar gebleken. De psychische slavernij is volgens hem getransformeerd in ‘mentale slavernij waarbij intolerantie, geldzucht, wraak, prostitutie en ontoelaatbaar eigenmachtig optreden de normen in wording zijn’. Hierdoor wordt het menselijk vermogen enorm beperkt om duurzame betekenisvolle levensvreugden na te streven.
Onze democratische rechtstaat is volgens Bhikharie eveneens ‘een farce, aangezien grote delen van de volksvertegenwoordiging ook in dienst zijn van de overheid’. De verstrengeling van dit systeem houdt in dat corruptie kan worden gehandhaafd op een legale wijze. “Bovendien kan de trias politica ook niet optimaal functioneren als de oppositie door de coalitie wordt gecoupt”, zegt Bhikharie. Wij hebben verder geleerd dag geld macht is. Dat is volgens Bhikharie niet waar. “Corruptie is macht, wat te wijten is aan de gewillige hebzuchtige geesten”, stelt de psycholoog.
Het overgrote deel van de aardbewoners is naar Bhikharie zijn mening, mentaal gevangen en psychologisch ongezond. De manier waarop informatie wordt gekregen en beoordeeld, wordt gemanipuleerd door een handjevol machtige rijkelui (de zogenaamde global elite).
“Deze global elite beheert alle belangrijke financiële instellingen, onderwijsinstellingen, de farmaceutische industrie, het Vaticaan, de Verenigde naties, de ILO etc. Niet te vergeten, de media en entertainment business. Hierdoor wordt wetenschappelijk onderzoek, alsook het resultaat daarvan gepolitiseerd. Deze global elite verrijkt zichzelf door barbaarse situaties te creëren, om daarna als de barmhartige Samaritaan te infiltreren via de zelfde instituten waarmee ze de situatie hebben gecreëerd”, zegt Bhikharie. Volgens Bhikharie heeft Suriname ook met deze global elite te maken. “Pionnen van deze global elite beheren en beheersen verschillende politieke partijen in Suriname, met of zonder hun medeweten”, stelt Bhikharie. De infiltratie van deze global elite in een land is te merken wanneer de schuldenlast van een land toeneemt. Hoe groter de schuldenlast, hoe groter de mogelijkheid om het land politiek bestuurlijk te dirigeren. Om dit probleem op te lossen, is er volgens Bhikarie door geen enkele leider in Suriname, sinds de jaren 60, een stap ondernomen. De primaire opdracht is daarom om Suriname te bevrijden uit de greep van deze elite. “Dat is echter pas mogelijk als Suriname corruptievrij is en geen schuldenlast meer heeft. Men infiltreert dankzij corruptieve praktijken van de burgers van het land zelf”, aldus Bhikharie.
Kavish Ganesh
