Onlangs is Blue Wing Airlines zeer negatief in de publiciteit gekomen. Via diverse nationale als internationale media is aangegeven dat deze vliegmaatschappij tot de top tien van meest onveilige vliegmaatschappijen behoort. Om precies te zijn staat deze maatschappij op nummer twee van de minst veilige vliegmaatschappijen in de wereld. Amichand Jhauw, managing director van Blue Wing Airlines, geeft in gesprek met Dagblad Suriname aan dat deze berichtgeving niet juist is. Blue Wing Airlines bestaat al dertien jaar en voert zowel charter- als lijndiensten uit naar 22 destinaties. In 2010 is er een vliegtuigongeluk geweest, waarbij de oorzaak van de crash in eerste instantie niet bekend was. Op uitnodiging van de EU, heeft Jhauw een vier uur durend gesprek gevoerd hierover in Brussel. Hierbij werd de vraag gesteld, wat de oorzaak was van de crash. Jhauw gaf op zijn beurt aan, dat het onderzoek zou moeten uitwijzen wat de oorzaak is van de crash. De EU wilde ook weten hoe het staat met de binnenlandse vluchten en die informatie verstrekte hij toen ook. Ondanks dit gegeven kreeg Jhauw binnen enkele weken bericht van de EU, dat zijn maatschappij op de blacklist geplaatst zou worden. Jhauw vond dit niet terecht, daar er nog geen onderzoeksrapport was van de oorzaak van de crash. Hij bestempelt dit dan ook als een veroordeling van zijn maatschappij, zonder dat een onderzoeksrapport voor handen was.
Na bijkans twee jaren was het rapport er van de crash van 2010, waarbij ‘pilot incapacity’ als oorzaak werd aangegeven. Ondanks dat rapport is Blue Wing niet van de blacklist gehaald. Jhauw vermoedt dat er mogelijk sprake is van gezichtsverlies aan de zijde van de EU, als zij het bedrijf van de black list had gehaald. Het bedrijf werd toen op een andere lijst geplaatst, met bedrijven waarvan de oorzaken van de crashes niet bekend zijn. Volgens hem is er in deze case een grove fout gemaakt en is er in feite sprake van powerplay. De organisatie in Europa gebruikt in feite haar macht tegen kleine maatschappijen in onder andere Zuid Amerika. In de praktijk is gebleken dat Europese maatschappijen nooit op de blacklist worden geplaatst. Volgens Jhauw zijn er ook tal van gebeurtenissen in de luchtvaartwereld met Europese luchtvaartmaatschappijen, ‘maar de EU zal nooit een inspecteur sturen om zich ter plekke te orriënteren’. Hij geeft verder aan dat een ex- inspecteur van de EU hem zelf heeft aangegeven hoe onterecht en vaak men grote bedrijven buiten EU probeert te blacklisten en te veroordelen. In sommige gevallen krijgt men niet eens de kans om te communiceren met een dergelijke maastchappij. Blue Wing vervoert jaarlijks ongeveer 20.000 passagiers en de negatieve berichtgeving zorgt alleen voor inkomstenderving van deze vliegmaatschappij. Na 2010 hebben zich volgens Jhauw geen noemenswaardige indicenten voorgedaan. Thans worden er tussen de 3.000 en 4.000 vluchten per jaar uitgevoerd, waarbij veiligheid nog steeds hoog in het vaandel staat. Op de vraag waarom Blue Wing nog steeds op de blacklist wordt geplaatst, geeft Jhauw aan dat het bedrijf wacht op de overheid om het onderzoeksrapport van de crash van 2010 te sturen naar de EU.
In de geschiedenis van de luchtvaart is gebleken dat de ongelukken geplaatst kunnen worden in vier categorien. In dit geval kan onder andere gedacht worden aan factoren als het weer, de mens, technische aspecten en een combinatie van alle drie. De wetgeving in de wereld voor wat betreft de luchtvaart wordt constant aangepast, zodat minder ongelukken plaatsvinden en veiligheidskleppen worden ingebouwd. Ook vliegtuigfabrikanten dienen zich heden ten dage te houden aan strengere regelgeving, waardoor de condities voor certificering van vliegmaatschappijen ook worden aangescherpt. Alle luchtvaartmaatschappijen in de wereld dienen zich te houden aan de wet- en regelgeving, waardoor de veiligheid van passagiers en luchtvarenden gegarandeerd blijft en steeds verberterd wordt. In de praktijk is ook gebleken dat de meeste vliegtuigongelukken gebeuren door menselijk falen.
Genaro Alpin
