Het jaar 2015 loopt ten einde onder niet fleurige omstandigheden, die schijnbaar jammer genoeg een voorbode zijn van een a-florissant 2016. Het jaar 2015 is in vele opzichten overwegend negatief opzienbarend geweest, aangaande de economie, corruptie en andere misdaad aangelegenheden, arbeidsperikelen, handelingen van politici en een fnuikend moraal. Ook het stemgedrag van de kiezers, als gevolg van voorgeschotelde “informatie” en het “praktijkresultaat” van het politieke beleid zijn saillante voorvallen in 2015. Wij zien “vooraanstaande” politieke figuren de realiteit omzeilen, conform het “abdoel-misikaba-dubai” syndroom, en tergende handelingen plegen die vooral van nare invloed zijn op het verdere leven van onze opgroeiende jeugdigen en de potentiele jonge ouders. Vele van onze politici blazen hoog van de toren omtrent hun wijze van handelen en hoe zij zich afscheiden van hun oppositionele voorgangers, echter blijkt na een gedegen analyse dat het gaat om “same shit from a different person”. Onze politici van de coalitie en oppositie schijnen hetzelfde doel na te streven: het kaal plukken van het volk en het land in economische zin. Zij belijden slechts met hun mond dat zij het beste voor hebben met ons en met ons land, echter blijkt dat slechts een handjevol bevriende partijtoppers zich de goed betaalde functies toe eigenen en het volk een worst voor hun neus houden. Zie bijvoorbeeld de toekenning van functies als DNA-lid, RVC-lid of Staatsraadslid aan figuren die het niveau van andere partijleden niet overstijgen en reeds in “geld zwemmen”. Zal op deze wijze welvaartsverdeling plaatsvinden of wordt juist de kloof verbreed tussen rijk en arm? Zal het opschrift op het billboard van een politieke leider hierdoor feitelijk moeten veranderen in: “in uw ogen zie ik thans een droom aan diggelen geslagen”? Een triest gegeven is, dat het treurig is gesteld met het cognitief niveau van een te grote groep afgestudeerden van de universiteit en andere hoge opleidingen. Met een hoge mate van waarschijnlijkheid kan worden gesteld dat onze studenten reeds jarenlang de tentamens nog net halen door steeds uit het hoofd te leren. Het blijkt dat zij niet in staat zijn om zaken te visualiseren en te analyseren. Dit kan hen echter niet worden aangerekend, daar zij juist het slachtoffer zijn van vaak een verkeerde manier van lesgeven vanaf de lagere school.
Is het waar dat het landelijk gemiddelde cijfer voor redactie/rekenen een vijf is? Geeft dit ook aan dat onze studenten slecht Nederlands verstaan en begrijpen? Is dit vreemd als geconstateerd wordt dat veel te grote groepen studenten steeds maar hun eigen etnische taal bezigen en slechts tijdens de les, omdat het moet, Nederlands spreken. Lesgeven op de lagere school blijkt vaak genoeg ook niet een bewuste keus te zijn van de juf. Is het slechts een middel om aan geld te komen? Bent u ook op de hoogte van de handel en wandel en het milieu van de vele juffies? Als zij de leerstof zelf niet begrijpen, en ook nog de competenties missen om de leerstof over te dragen, geen adequate “hospiteer” periode hebben doorlopen en zonder een degelijke begeleiding worden “losgelaten” in het beroep, wat zal dan het resultaat zijn? Observatie leert dat men binnen de familie op een vijandige manier met elkaar leeft, waarbij er zelfs bij de dood van een lid niet even afgeweken wordt van de rivaliteit. Meer nog merken wij dat binnen het gezin als “kat en hond” wordt geleefd en, thans nog meer door de devaluatie en slechte economische vooruitzichten, men uit is om elkaar financieel kaal te plukken dan wel wordt gezworen om de andere te vernietigen.
Binnen het gezin zal dit tot “fyo fyo” leiden voor het kroost en daardoor haar reeds door de politiek verworden broze toekomst verder vernietigen. De recente politieke ontwikkelingen die onlosmakelijk zijn verbonden met onze economie geven geen rooskleurig beeld van het aantredend jaar 2016. Wij zien de thans aan de macht zijnde politieke ellendelingen steeds weer hun reeds jarenlang mislukte “franchepane beleid” voortzetten. De omkleding van hun wanbeleid wordt steeds veranderd, echter blijft het inhoudelijke faliekant. Steeds worden utopische zaken voorgehouden en figuranten al prijzend op cruciale posten geplaatst om na enige tijd aan te kondigen dat zij vervangen zullen worden, vervangen wegens begane blunders. Beseffen bepaalde figuren niet dat zij zelf de “blunder” zijn? Met een niet in toom te houden koers, knudde beleid en stijgende criminaliteit, lijkt een zwaar leven in 2016 een feit! De steeds toenemende en toegestane invloed van verblijvende buitenlanders op ons financieel en maatschappelijk leven zal ook haar tol eisen. Het lijkt erop dat alle Surinamers bijdragen aan de verdoemenis, de ene door zijn activiteit en de andere door haar passiviteit. Het is hypocriet om u een goed jaar 2016 toe te wensen, daar het overduidelijk is dat onze handel en wandel met onze laag aan de grond gehanteerde waarden en normen nimmer impulsen kunnen geven tot het bereiken van positiviteit. Misschien is er toch wel hoop voor een redelijk 2016, maar dat hangt helemaal van ons zelf af, wees niet angstig, hypocriete, en passief!
PS: “No meki saama kiri joe ini a film, joe musu de a starring san musu kisi wan award fu Sranan ini 2016 ”!
Drs. Frits Lalay