Ik wil met deze korte reactie op mijn artikel ‘Relaas van Chas Mijnals nader bekeken’ slechts enkele opmerkingen maken. Laat mij ook voorop stellen, dat ik nog steeds sta achter de inhoud van mijn artikel. No doubt about that. Het lijkt mij dat Chas aanstoot heeft genomen op enkele woorden/terminologieen die ik hanteerde in het artikel. Een wel geciviliseerde persoon als Chas, zou denk ik ,niet zo zwaar moeten tillen aan de bedoelde woorden (jeugdige naïviteit etc). Het is geenszins mijn bedoeling geweest hem onaangenaam te bejegenen.
Dat hij het predicaat van een ongenialiteit geeft aan de coup van Bouterse voor wat betreft, militair, politiek, organisatorisch, haastigheid en voorbarigheid, kan ik mij best voorstellen. Hij als militair en initiatiefnemer tot een coupplan, kan dat het best beoordelen. Zijn coupplan had een ideologische achtergrond en de voorbereidingen die hij aan het treffen waren, waren verre van compleet. Ik ben het niet eens met Chas dat op basis van hoge ontwikkelingsgraad van de voormalige kolonisator, er van die zijde geen rol zou zijn vervuld in de coup van Bouterse. Indien Nederland Valk geïnstrueerd zou hebben, dan is dat een zeer slecht werk dat geleverd werd, zegt Chas verder. Het gezegde, ‘het beste paard struikelt weleens’, is mijns inziens dan hier van toepassing. Ik heb in een artikel van enkele jaren geleden gesteld ,dat 25 februari een grote leugen is.
Deze vaststelling mijnerzijds gaat ook nagenoeg uit van dezelfde argumenten van Chas over de voorbarigheid, haastigheid, militair, politieke en organisatorisch handeling van de coupplegers. Ik haalde in het bewuste artikel aan dat van de zestien mannen, alleen Bouterse politieke ambitie had. Dat is ook gebleken. Een coup die gepleegd wordt om fundamentele sociaaleconomische en maatschappelijke veranderingen te brengen ten voordele van de volksmassa, moet ondersteund worden door een ideologie en daarvan was geen sprake bij de coup van 25 februari. Daar verschillen Chas en ik niet van mening. Ik ga er van uit dat Valk met medeweten van Nederland een rol gespeeld heeft in de wat Mijnals noemt, voorbarige en haastige coup. Nederland had er baat bij onrust te creëren in de jonge republiek, geloof me. Dit zeg ik niet als gevolg van een existentiële mentale slavernijsyndroom. Dat probleem heb ik niet hoor mensen.
Voor de rest wil ik Chas verzekeren dat ik absoluut de leer van de dialectiek hanteer bij benadering van elk maatschappelijk vraagstuk. De wereld in de koude oorlogse periode, met haar antagonistische tegenstelling, heeft absoluut de geopolitieke en geo-economische belangenstrategie van de koloniale en Neokoloniale machten (het imperialisme) bepaald. Daarom schreef ik dat, noch Nederland, noch de VS een linkse georiënteerde coup zou tolereren in de periode 1970-1980. Dit betekent voor geen moment dat ik die zienswijze van de voornoemde landen ondersteun. Absoluut niet. Ik geef slechts een pragmatische benadering van het coupvraagstuk van dat moment weer.
Bert Eersteling
