De SVB kan beschuldigd worden van competitievervalsing door zijn af te keuren houding ten aanzien van de valse wedstrijden die in Moengo en Albina worden gespeeld. Het effect daarvan is een algehele normvervaging in alle geledingen. Er is een zeer opvallende en karakterstieke foto verschenen in de media in het weekend waarbij een assistentarbiter de middelvingen wijst naar mediamensen. Dit gebeurt tijdens een officiële wedstrijd van de SVB in de Topsectie (Eersteklasse) van een thuisploeg in Nickerie en wel terwijl de wedstrijd gaande is. Het is regel dat tijdens officiele wedstrijden van de SVB in de Topsectie een wedstrijdcommissaris en regulier ook een functionaris van de arbiterscommissie op de tribunes zit om het verloop van westrijden gaade te slaan en rapport op te maken. Deze rapporten moeten dienen ter ondersteuning van procedures (o.a. tuchtprocedures) die kunnen volgen na een wedstrijd, maar ze moeten worden ook dienen voor algemene evaluaties van de commissies die jaarlijks vastgelegd en eventueel ook gepubliceerd moeten worden. De rapporten van de wedstrijdcommissarissen en de arbiterscommissie moeten samengenomen en bewerkt, onderdeel zijn van het jaarverslag van de SVB. Daarbij wordt verslag gedaan van onder andere de trends die er te constateren zijn in het Surinaamse voetbal van heden te dage. De arbiterscommissie moet ook aanbevelingen doen die geadopteerd kunnen worden door de SVB. Nu is het bekend dat schrijven op zich een groot probleem is voor een heleboel functionarissen van de SVB, laat staan het maken van deugdelijke rapporten. Vaak komt het voor dat bijvoorbeeld de tuchtcommissie tot de slotsom komt dat calamiteiten en incidenten niet goed zijn beschreven. De functionarissen zijn heel slecht in het vastleggen van incidenten/calamiteiten, er is ook een gebrekkige cultuur op dit stuk aanwezig. De SVB-functionarissen zijn niet goed geinstrueerd over hun rapportageverplichting en/of ze hebben een neiging om uit angst of al gevolg van corruptie een heleboel zaken onbesproken te laten in hun verslagen. Het gevolg is dat het een primitieve bedoening is tijdens wedstrijden op het hoogste niveau, zoals het hoort bij een bananenrepubliek. Arbiters zijn erg agressief in Suriname, waardoor ze een de trend voor agressie zetten in wedstrijden. Met name hun kaarten wijzen ze niet neutraal, maar met veel body language waarmee men zowel op tribunes als op het veld agressie opwekt. Men slaat vaak bijna letterlijk met een rode kaart in het gezicht van spelers. Arbiters schelden spelers uit, bedreigen hen en geven technsiche instructies hoe bijvoorbeeld een vrije trap te nemen. Arbiters moedigen spelers van een bepaalde ploeg zelfs aan om door te zetten omdat er nog een winst te halen is. De foto die in de media is verschenen, is heel typerend voor een groot deel van de arbiters op onze velden. In de verre plaatsen gebeuren er heel rare dingen, die ongerapporteerd blijven en die niet door de SVB worden aangepakt vanwege corruptie. In Marowijne, vooral Moengo, zijn er standaard misstanden tijdens wedstrijden. Aan het hoofd van deze misstanden staat een ‘vooraanstaande’ politieke partij- en clubeigenaar, en voormalige rebellenleider nu met een bachelorgraad, waarvan in de handel en wandel bitter weinig te merken is. Deze burger bezit nu een aantal clubs of heeft betrokkenheid in deze. De wedstrijden die op Moengo worden gespeeld zijn valse wedstrijden. Arbiters en bezoekende fans en clubs worden vaak gegijzeld en kunnen niet vrij het stadion verlaten. Men moet de aanwezige mensen van het thuisfront bedelen en smeken om terug te mogen gaan. De knoop wprdt doorgehakt door de koning van dit deel van het land. Er is een club die geruime tijd kampioen wordt van Suriname uit het oosten van het land, maar al deze kampioenschappen zijn dubieus omdat er thuis via intimidatie valse wedstrijden worden gespeeld. Arbiters hebben vanaf het moment dat deze heerschap in het stadion verschijnt en zich demonstratief zichtbaar voor de arbiters posteert langs het veld, geen oog meer voor de wedstrijd. Assistenten laten hun vlag halverwege zakken omdat ze niet aan de basis willen staan van een besluit tegen de thuisclub. Dat is recent nog vorige week gebeurd. Door deze meneer worden heel vaak ook intimiderdende taal geuit naar de arbietsr toe en dat maakt dat deze bang worden en valse wedstrijden fluiten. Daarom hebben we het eerder gezegd dat de kampioenschappen van de huidige kampioen niet fris ruiken en geen echte kampioenschappen zijn. Het zijn valse kampioenschappen verkregen onder intimidatie. Die intimidatie zien we niet bijvoorbeeld wanneer wedstrijden in Nickerie worden gespeeld, wel in het oosten. Het gedrag van de ongekroonde koning wordt opgevold door de volgelingen. Aan het eind van de dag manoeuvreren alle daders zich in een slachtoffersrol. De SVB heeft geen oog voor de veiligheid van voetballers, bestuurders en arbiters die naar Moengo moeten gaan om te voetballen. Alle instituten van de SVB zijn bang voor fysiek geweld vanwege deze meneer. Voorts is nu de klacht dat het bestuur van de SVB en met name de voorzitter een ‘poppetje’, eigendom, is van deze habituele recidivist. De SVB heeft geen lijn en geen consequent beleid, welke ertoe heeft bijgedragen dat het niveau van het voetbal in de Topsectie, te vergelijken is met dan van de lidbonden 20-25 jaar terug. Arbiters doen wat ze willen en in Moengo of door Moengo-teams worden valse wedstrijden gespeeld.
