De universiteit heeft dringend een nieuw bestuur nodig. Het vorige bestuur dan wel het zittende bestuur is dusdanig geblesseerd dat een krachtiger bestuur nodig is. Vanaf het ontstaan van de universiteit heeft de politiek zich zwaar bemoeid met onze universiteit net zoals ze dat gedaan heeft met alle facetten van de Surinaamse maatschappij waar ze enigszins de hand op kon leggen en heeft daarmee een voorspoedige ontwikkeling om zeep geholpen. Onze universiteit werd daardoor vanaf haar ontstaan de mogelijkheid ontnomen om een behoorlijke rol te kunnen spelen in de ontwikkeling van Suriname. In de tachtiger jaren van de vorige eeuw werd gezegd dat de universiteit een ontwikkelingsuniversiteit behoorde te zijn daarmee doelend op het feit dat de universiteit de sociaaleconomische ontwikkeling van het land zou moeten sturen, begeleiden en zo nodig corrigeren met behulp van de instrumenten waarover een universiteit beschikt. En natuurlijk speelde en speelt nog steeds politiek en etniciteit een behoorlijke rol.
In de praktijk kwam er niets terecht van de academische doelstellingen, omdat de politiek van de universiteit een plaats voor sociale werkgelegenheid maakte. Mensen van matig academisch niveau werden benoemd, sommigen van hen beschikten niet eens over een universitaire opleiding. En het is nog steeds zo dat een onderzoek naar de geloofsbrieven, dat zijn de diploma’s en eventuele proefschriften, van docenten niet plaatsvindt omdat dan zal blijken dat een groot deel van het docentenkorps niet bevoegd is. Daarnaast geven velen onderwijs op een vakgebied, waarvoor ze geen eerstegraads onderwijsbevoegdheid beschikken. Het niveau van het onderwijs zakte, vooral na de beëindiging van de ontwikkelingshulp en het wegblijven van docenten uit Nederland. Het hoogste niveau lag jaren lang op bachelor niveau. Nu komt er verbetering in, maar het is lang niet voldoende om een kentering te veroorzaken. Deze universiteit is er op deze manier debet aan dat een academisch debat met betrekking tot de ontwikkeling politiek en de sociaaleconomische ontwikkeling uitblijft in onze maatschappij en er in de Surinaamse maatschappij een anti intellectueel klimaat heerst.
Nu Suriname in crisis verkeert en het is duidelijk dat de crisis diverse facetten en aspecten kent, dienen nieuwe kansen zich aan. Immers het meest schrijnend aspect van de huidige sociaaleconomische crisis is het feit dat er geen visie is hoe uit de crisis te komen en hoe de weg op te gaan van een voorspoedige ontwikkeling. Zonder inzicht geen uitzicht. Hier liggen nieuwe ontwikkelingskansen voor onze universiteit. Maar om een rol te kunnen spelen in de inrichting van een nieuwe sociaaleconomische orde dienen er een aantal nieuwe beleidsparadigma’s ingevoerd te worden. In de eerste plaats zal er stringentde hand gehouden moeten worden aan het meten van de juiste academische kwalificaties van personen. Het wiel hoeft niet opnieuw uitgevonden te worden. Het is bekend welke maatregelen getroffen moeten worden, maar deze moeten dan ook zonder aanzien des persoon getroffen worden. Uiteindelijk moet blijken of een persoon over kennis, kunde en deskundigheid beschikt, en niet alleen over een stuk papier. Vaak beschikt men niet eens over een papier, het diploma is zoek geraakt het proefschrift idem dito, met andere woorden we hebben notoire oplichters als docenten.
Het is even belangrijk dat het overwicht van de Alpha studierichtingen teruggedrongen wordt, omdat je geen land kan opbouwen met praters. Sanering van studierichtingen zou moeten plaatsvinden. Je hebt ze wel nodig maar in erg mindere mate. Wat wij nodig hebben, zijn mensen die economische ontwikkeling tot stand kunnen brengen niet alleen qua visie en beleid en planning maar ook in de praktische uitvoering. We hebben meer dan ooit behoefte aan ingenieurs, aan mensen die kunnen engineren. Nu dus een nieuw bestuur benoemd moet worden, lijkt het mij dat de president er goed aan doet om te letten op de samenstelling van dit bestuur. Niet alleen qua etniciteit maar vooral ook voor wat betreft de capaciteit om de universiteit uit te kunnen bouwen in de richting van de technologische disciplines. Want het zijn deze laatste disciplines die zullen maken of Suriname uit het dal omhoog zal klimmen of nog dieper in de blubber zal zinken.
Richard B. Kalloe
