De groep ‘We zijn Moe’ was op 8 december ook aanwezig bij de dienst ter herdenking van de 15 mannen, die op 8 december 1982 doodgeschoten werden Surinamers. Sommige mensen hebben er aanstoot aan genomen. Er werd namelijk gevraagd waarom er bijvoorbeeld niet wordt gesproken over de mensen die zijn omgekomen tijdens de binnenlandse oorlog. Curtis Hofwijks, trekker van de groep, is de mening toegedaan dat elk leven evenveel waard is. Zij deden op 8 december wat op 8 december gedaan moest worden en doen vandaag, 10 december, wat er op de Internationale Dag voor de Rechten van de Mens gedaan moet worden. “We willen niet dat de samenleving verdeeld is door al deze issues. Ook deze groep zal vandaag aandacht van ons krijgen, zodat men weet dat wij niet partijdig bezig zijn”, stelt Hofwijks.
Na 15 december niet meer op straat
Hofwijks heeft onlangs aangekondigd indien het protest op 15 december het gewenste resultaat niet oplevert, een ander strategie te zullen toepassen. Dit betekent sowieso niet dat het protest zal worden beëindigd. Het verschil zal erin zitten dat de jongens niet meer op straat zullen staan. Althans hij als trekker niet. “Wij hebben een zaad geplant. Het is gaan ontkiemen. We weten dat het zal groeien. Die ontevredenheid zal toenemen en de mensen zullen komen. Na 15 december zullen mensen niet komen, omdat zij geroepen worden, maar omdat zij gedreven zijn door werkloosheid, armoede, honger en criminaliteit. Dan is de chaos al compleet. Mensen zullen niet meer willen luisteren. Men zal boos zijn. Controle over hen zullen wij als groep niet hebben. Daarmee wil ik niet dealen”, zegt Hofwijks.
Eén van de grote verworvenheden van de groep is volgens Hofwijks dat de angstcultuur gedeeltelijk is doorbroken. Dat was volgens hem een grote drempel om te overbruggen. “Wij zijn niet verkeerd bezig en gaan net zolang door tot het goed gaat met Suriname. Dat middels een andere strategie”, aldus Hofwijks. Het was gisteren dag 20 van het protest.
Kavish Ganesh
