We schreven eerder over de hardnekkige stellingen die bekenden van de Stichting Ashiana poneren over deze grootste Caribische opvanginstelling met de komst van een nieuwe directeur. In een media-optreden gisteren bleek dat de stellingen over het nieuwe management niet eens zo ongeloofwaardig zijn. Door de nieuwe directrice zijn volgens haar eigen zeggen een financiële functionaris en een bode ontslagen althans op non actief gesteld. De laatste zou het niet nauw nemen met de geldende werktijden. Op zich lijkt ons dat een gegronde reden om maatregelen te treffen. Vele malen onduidelijker is de reden van maatregelen voor de financiële medewerker. In de achter ons liggende periode zijn de jarenlange geruchten en stellingen bevestigd dat er in heel veel instituten (landsbedrijven, raden, stichtingen, nv’s, autoriteiten) die onder de regering c.q. ministeries vallen, er financiële malversaties plaatsvinden. Daarbij blijkt dat de financiële autoriteiten grote risico’s lopen. Uitgaven die ze onder gezag van hun leidinggevenden en raden van commissarissen doen, worden hen uiteindelijk ook aangerekend. Immers, behoor je als financiële functionaris onder alle uitgaven je handtekening te zetten, ook als je weet dat het comptabel onjuist is, niet doelmatig of rechtmatig is? Hebben financiële verantwoordelijken niet de plicht om juist ervoor te waken dat onverantwoorde, onrechtmatige en ondoelmatige uitgaven worden gedaan? Mag men bijvoorbeeld meewerken aan het ontduiken van wettelijke afdrachtsplichten en procedures? Als men dat niet doet of leidinggevenden erop attenderen dat uitgaven niet correct zijn en de verantwoordelijkheid voor die uitgaven niet op zich willen dragen, is men dan als financiële persoon bezig met bijvoorbeeld plichtsverzaking? Naar ons oordeel niet. We hebben gezien dat bedrijven jarenlang met goedkeuring van rvc’s en leidinggevenden en aandeelhouders sjoemelen in instituten en dat op gegeven moment dezelfde mensen die mensen opzettelijk de ruimte laten voor malversaties, de ondergeschikten aan het kruis nagelen. De cases die zo langzaam aan ons voorbij gaan, hebben de burgerij wakker geschud. Medewerkers op financiële afdelingen die geen sterke backing’ hebben, gaan de risico’s niet nemen. Ze gaan waarschuwen en als betalingen toch doorgaan, dan zal het duidelijk zijn dat de verantwoordelijkheid bij de leidinggevenden ligt die uitgaven willen doordrukken. Er is aan de Ashiana-directeur gevraagd om de ontheffing van de financiële functionaris uit te leggen en ze is daar heel oppervlakkig in geweest. Haar verhaal komt erop neer dat de mevrouw teveel lette op de regels, waardoor uitgaven niet vlot konden worden gedaan. De directrice heeft niet kunnen aangeven dat de mevrouw te kwader rouw bezig was of dat ze haar eigen regels in het bedrijf heeft ingevoerd of oneerlijk bezig was. De directrice heeft juist het beeld geschetst dat de mevrouw geen risico’s wilde nemen en voorzichtig was met uitgaven. Personen die het kunnen weten, beweren dat het niet gezond is gesteld met de doelmatigheid en de rechtmatigheid van de uitgaven bij deze instelling. Uitgaven kunnen niet altijd goed gelinkt worden met de aard, hoeveelheid en kwaliteit van de geleverde goederen en diensten. Toen deze directrice is aangetrokken, is het de bevoegde Sozavo-minister niet gelukt om de reden van het aantrekken van deze directrice toe te lichten. De mevrouw heeft wel ervaring met zorg, maar dat hebben duizenden Surinamers ook. Het is de minister niet gelukt om aan ons uit te leggen dat deze directrice onderlegd is in het beheren van noodlijdende zorginstellingen van de omvang als Ashiana. Deze mevrouw is uitverkoren puur vanwege het feit dat ze geliefd is door de minister. In haar mediapresentaties blijkt het duidelijk dat deze mevrouw niet over de nodige zorgmanagement skills bezit op het gewenste niveau. Het eerste mediaoptreden van deze directrice was om de gemeenschap mede te delen dat het financieel zeer slecht gaat met de instelling. Het geschetste beeld was zo erg dat een radio-inzamelingsactie werd gehouden en de gemeenschap doneerde grif. Nu komt naar boven dat de mevrouw niet duldt dat functionarissen haar wijzen op de onverantwoordheid van uitgaven. De mevrouw is wel bereid om te bedelen en geld te accepteren van de gemeenschap, maar verantwoording afleggen wil ze niet. Ondanks Ashiana bijna bankroet is, heeft de directrice het nodig gevonden om zoals ze het zelf zegt een ‘nieuwe’ auto met bedrijfsgelden voor zichzelf te kopen. Toen werd gevraagd om welke auto het gaat, was ze niet bereid om op de radio daarover iets te zeggen. Waarom moet ze het geheim houden, als kan blijken dat het een hoge terreinauto is in de dure klasse? De burgerij heeft gevraagd naar de prijs van de auto en dat wil de mevrouw ook niet prijs geven. Waarom moet dat allemaal geheim zijn? Kan de directeur van een noodlijdende Ashiana niet rijden in een Toyota Corolla? Ashiana gebruikt gelden van burgers die behoren tot de uiterst kwetsbare groepen. Ze gebruikt ook middelen van de belastingbetaler. Van directieleden wordt niet verwacht dat ze de ster uithangen. Na de laatste mediapresentatie is er een vrees dat er misbruik van macht en mogelijk financieel wanbeheer voor eigen gewin aan de orde is onder de nieuwe leiding. De Staat is aanbevolen om deze zaak niet op haar beloop te laten om na 10 jaar in te grijpen wanneer het opvanghuis niet meer bestaat.
