Suriname is niet alleen financieel economisch bankroet, maar ook politiek, omdat het politiek establishment op geen enkele wijze een antwoord heeft op de ontwikkelingsproblematiek van ons land. Ze heeft het niet gehad in de afgelopen 60 jaar en heeft daarom dan ook niets tot stand gebracht. Alle projecten van het Welvaartsfonds, het Tienjarenplan, het eerste Vijfjarenplan, het tweede Vijfjarenplan, zijn geschreven door Nederlandse deskundigen. Op basis van die projecten hebben wij een zekere welvaart gekend. Sinds de onafhankelijkheid hebben wij het traject van planmatige ontwikkelingsplanning en uitvoering verlaten met als gevolg inefficiënte allocatie van middelen, waardoor investeringen geen enkel positief resultaat brachten. Er is geen enkel project gerealiseerd, welke zichtbaar substantieel bijgedragen heeft aan de verdiencapaciteit van het land. Staatsolie mag dan een lichtpunt zijn geweest, maar sinds het vertrek van directeur E.J. gaat het bergafwaarts met het bedrijf. Gebrekkige kennis van ontwikkelingspolitiek en industriebeleid heeft gemaakt dat men de potentie van Staatsolie voor de nationale economie niet ten volle heeft kunnen benutten. Sinds 1975 heeft men meer dan 12 miljard US dollar tot zijn beschikking gehad ten behoeve van kapitaalinvesteringen. Dat geld is gewoonweg verdampt. Nu de heersende coalitie in grote problemen zit dankzij een orgie van geldsmijterij maken diverse politici en politieke partijen zich op om weer aan het stuur van het land te gaan zitten. Niets in hun staat van dienst wijst erop dat ze ook maar een pro mille van de capaciteit bezitten welke nodig is om het land uit het moeras te halen. Ze zijn niet in staat geweest om wat ze geërfd hadden van de kolonisator uit te bouwen met al het geld, circa 12 miljard US dollar, wat ze sinds 1975 tot hun beschikking hebben gehad. Wageningen is een Ghost Town, Moengo idem dito, Coronie daar staat de tijd stil, de landbouw is vernietigd, het Surinaams ondernemerschap moet plaats maken voor Chinees ondernemerschap, Chinezen dragen Suriname inclusief onze deviezen leeg; heel Suriname is straks, als je deze politici hun gang laat gaan, een verlaten plantage. Wat wel duidelijk is, is dat twee partijen verantwoordelijk zijn voor de vernietiging van mooi Suriname. Dat zijn de NPS en de NDP beide met een overwegend creoolse aanhang, waarvan het merendeel in het ambtenarenapparaat zit te billenpoetsen. Heeft u ooit een van deze politici horen zeggen dat we hard moeten werken. Neen toch. Want hun aanhang is allergisch voor hard werken de goede niet te na gesproken. Jagernath Lachmon heeft gelijk gekregen we waren niet rijp voor de onafhankelijkheid. De politieke hebzucht van het creools politiek leiderschap was echter groter dan hun verstand. Geen van hun heeft ooit spijt betuigd voor gemaakte fouten. Correctie, de enige die dat gedaan heeft is Henk Arron. Laten we wel wezen de uitzichtloze situatie waarin we nu zitten is niet uit de lucht komen vallen. Het heeft zijn oorsprong in een politiek van potverteren sinds 1954. We hebben het grootste ambtenarenapparaat ter wereld. Hoe denkt u dat deze politici dit ambtenarenapparaat gaan saneren.
Immers onze hele politieke elite heeft hun familie geregeld in het ambtenarenapparaat waar men driftig bezig is met bezig zijn en met het opmaken van gemeenschapsgeld. Ik kan moeilijk solidair zijn met mensen die geen positieve bijdrage leveren aan de maatschappij. Ik ben solidair met mensen die werk zoeken, met mensen die willen werken, met schoolgaande kinderen en studenten wiens vooruitzichten voor het vinden van een goede kwaliteit arbeidsplaats nihil zijn. Ik ben solidair met mensen die reeds afgestudeerd zijn maar geen passende arbeid kunnen vinden alleen maar omdat om etnische redenen de NPS en de NDP het Surinaams ondernemerschap niet hebben willen stimuleren maar wel altijd geld hadden om mensen te betalen die niets uitvoerden. Geld drukken om mensen te betalen die niets uitvoeren is immers monetaire financiering, dat geld is niet gedekt door productie.
Met de dag vallen we steeds dieper. Momenteel worden de functies van Gouverneur van de Centrale Bank en van de Minister van Financiën door een en dezelfde persoon vervuld. We zijn de laughing stock van de Caribbean. Idioter kan het niet. Of toch wel, immers de minister van Financiën komt doodleuk vertellen dat monetaire financiering best kan en mag. Immers volgens hem staat dat in de bankwet. Wat in de bankwet staat, is dat de bank van de staat, dat is de Centrale Bank, tot op zekere hoogte verplicht is de regering te bevoorschotten als de regering erom vraagt. Er is echter een limiet aan deze bevoorschotting, dat is geregeld in de wet op de staatsschuld. De minister van Financiën en de gouverneur van de Centrale Bank, kennen beide klaarblijkelijk het wettelijk kader waarbinnen ze behoren te functioneren heel slecht. We moeten oppassen wanneer men gaat proberen de wet op de staatsschuld te wijzigen, zodat men de binnenlandse staatsschuld kan opvoeren middels het lenen van geld bij de Centrale Bank, geld welke niet door productie is gedekt. Immers monetaire financiering heeft bij de Surinaamse gemeenschap een associatie met torenhoge inflatie. Op zich is monetaire financiering binnen het kader van het bewerkstelligen van economische ontwikkeling geen slechte maatregel. Immers in dat geval wordt extra geld in het maatschappelijk verkeer gepompt primair ten behoeve van de productie. Tegenwoordig hebben de economen in het westen een mooi woord gevonden voor monetaire financiering en dat is QE wat staat voor quantative easing. De Amerikanen doen het, de Europeanen doen het en de Japanners en Koreanen doen het ook. Het verschil is dat hun overheid geen parasitaire overheid is en dat het geld niet gebruikt wordt voor corruptie en voor het betalen van billenpoetsers.
Richard B. Kalloe
