Het is 18 november en de bushouders die de schoolkinderen en leerkrachten vervoeren, zijn nog steeds niet uitbetaald. De leiding van het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur heeft een beroep gedaan op de OBS om de dienstverlening niet te staken. Dit verzoek werd gehonoreerd, maar hoe lang nog? Volgens Marisa Meye, voorzitter van het Mulo Directeurenberaad, zal het zeker nadelig uitpakken als zo een actiedreiging wordt omgezet in een actie. De districtskinderen die afhankelijk zijn van busvervoer van de overheid, zullen er nadelen van ondervinden. Dit probleem is steeds terugkerend. Meye weet dat het ministerie van Onderwijs tot een bepaald punt zijn huiswerk wel correct doet. “Ik heb nooit echt begrepen waar het probleem precies ligt. Ik kom na zo lang onderzoek er nog steeds niet achter waar de schoen wringt. Wij als nieuw directeurenberaad zijn niet bij de pakken blijven neerzitten”, zegt de voorzitter.
Meye zegt dat de schooldirecteuren in de loop der tijd een bepaalde relatie hebben weten op te bouwen met de chauffeurs. De nadelige effecten zijn hierdoor miniem gehouden. “Dit, omdat zij ook kinderen hebben op deze scholen. Ze zijn ook vaders en kennen hun verantwoordelijkheid. Wij schilderen hen vaak af als de grote boosdoeners, maar dat is niet het geval. Zij hebben ook hun huishoudens en hun verplichtingen. Men kan niet van chauffeurs verwachten dat zij elke keer weer water bij de wijn doen”, zegt Meye. Als blijkt dat dit betalingsdispuut in een belangrijke periode (bij schoolonderzoeken) valt, en er op de chauffeurs een beroep wordt gedaan, rijden zij toch. De effecten zijn de afgelopen 10 a 13 jaren niet zo zwaar geweest. “Als je als directeur een hoge pet opzet en niet bereid bent om met de mensen te praten, zal je het ook voelen. Gelukkig zijn die collega’s niet te vinden onder de mulodirecteuren. Wij gaan voor het kind.”
Meye benadrukt dat deze positieve ontwikkeling niet betekent dat het ministerie zijn plicht moet verzaken. Een boodschap richting de gelederen van het ministerie van Onderwijs en Financiën is dat er naar hun eigen ambtenaren binnen hun apparaat moet worden gekeken. “Ik heb het gevoel dat mensen zaken uitstellen, niet goed weten om te gaan of bezig zijn met eigen zaken. Je hebt mensen die studeren op bepaalde posten en soms alleen met hun eigen studie bezig zijn. Er zijn mensen die niet eens weten wat zij moeten doen, omdat zij pas aangesteld zijn of een nieuw team hebben. Al deze dingen wekken vertraging en irritatie op”, zegt Meye. Ze hoopt dat de mensen hun geld krijgen en het onderwijs voor de kinderen gegarandeerd blijft.
Kavish Ganesh
