De US$-koersen stijgen haast elke dag. De Centrale Bank houdt vooralsnog vast aan haar ‘theoretische’ koers. De dollars zijn op straat of niet, of tegen een zeer hoge prijs te krijgen. Staatsolie Maatschappij NV zal volgens de directie zo meteen lokaal olie beginnen te leveren, wat de importen zal moeten verminderen en hiermee de US$ uitgaven. Men plaatst het verminderen van deze uitgaven onder de mom van ‘besparen’. Staatsolie heeft veel financiële verplichtingen die aan de US$ verbonden staan. Dit betekent dat het bedrijf hoe dan ook over de US$ zal moeten beschikken. Volgens Richard Kalloe moet men met deskundigheid en verstand van zaken werken. ‘Deze discussie heb ik ook met de toenmalige president-commissaris en voormalige vicepresident in 2010 gehad. Zij zeiden dat zij de hele markt zullen voorzien van olie. Dat vonden ze geweldig. Ik zei toen tegen hen dat zij daadwerkelijk de SRD’s zullen verdienen, maar hiermee geen dollars kunnen verdienen. Staatsolie gaat hierdoor jagen op de lokale markt en dan de koers opdrijven. Importsubstitutie zorgt ervoor dat je zogenaamd denkt dat je deviezen gaat besparen, maar je houdt jezelf voor de gek. Je kunt alleen besparen wat je al hebt. Als je dollars hebt en besluit om die dollars niet weg te geven, heb je bespaard. Je kunt dus geen dollars besparen die je niet hebt. Men wil dus iets besparen dat men niet heeft’, stelt Kalloe. De lokale markt volledig overnemen, betekent dus ook dat de andere importeurs niet meer kunnen en hoeven te importeren.
Volgens Kalloe kan men importeur SOL bijvoorbeeld ook niet gewoon verbieden om olie te importeren. SOL krijgt nu dollars van de Centrale Bank om olie te importeren. Op het moment SOL geen dollars meer krijgt van de moederbank zal SOL met eigen dollars moeten importeren. Zij zullen dus jagen op de dollars op de zwarte markt. Hierdoor zal de dollarkoers ook stijgen. Met zo een strategie komt het land volgens Kalloe zijn calculatie binnen twee jaren in grotere problemen. ‘Men moet eerst alle gaten in de economie waar dollars uit vluchten, dichten. De Chinezen exporteren jaarlijks tussen de 300 miljoen US$ en 500 miljoen US$ uit de Surinaamse economie naar China. Daarvoor is er geen toezicht van de Centrale Bank’, zegt Kalloe. Hij stelt dat deze crisis een resultaat is van het ‘de nek omdraaien van de exportproductie van Suriname’. De politiek heeft er volgens Kalloe een vuile hand in. ‘Men moet capital controls (een verbod op het exporteren van dollars) instellen. Men zal de dollars moeten verdienen door de exportproductie te stimuleren’, aldus Kalloe.
Kavish Ganesh
