We zijn zeer gelovige mensen, placht een bekende Surinaamse politicus te zeggen. Wellicht was het een sarcastische opmerking, want veel daarvan merken we niet echt in de samenleving. Zelfs het schrikbarend verhaal van Noach heeft geen indruk gemaakt. Het verhaal van Noach en de zondvloed in onder andere de Bijbel en de Koran is nu zeer relevant en heeft alles te maken met de klimaatsverandering, vooral waar het betreft de zeespiegelstijging. Surinaamse politici moeten tot het besef komen dat het eens na het verkrijgen van onafhankelijkheid tijd wordt om echt te gaan regeren. Daarbij speelt de persoonlijke materiele positie dan geen dominante rol. Dit proces om serieus te regeren, is nog niet aangebroken. Logisch, omdat de verandering bottom up moet plaatsvinden, dus van beneden uit. Wanneer zal de kiezer van de politiek verwachten dat hij deelneemt aan de verkiezingen om te regeren? Dat zal nog lange tijd op zich laten wachten. Het heeft te maken met onze geschiedenis en onze leefwijze. Veel Surinamers denken niet aan de dag van morgen. ‘Wie heeft morgen gezien’, is de beredenering. Men denkt van dag tot dag en probeert elke dag plezier te hebben. ‘Als morgen komt, dan zien we wel’, is de levensfilosofie van een groot deel van de Surinaamse bevolking. ‘Laten we alvast graven en verkopen wat onder de grond ligt.’ Is regeren mogelijk zonder aan morgen te denken? Onze politici aan beide kanten denken van wel. Men botst telkens op tegen muren die men niet heeft voorzien, maar het is de bevolking die de schokken van dat opbotsen voelt. Als de kiezer niet denkt aan morgen en de politiek niet dwingt om te denken aan morgen, wat voor nut heeft het dan om plannen te maken met betrekking tot duurzame ontwikkeling en de milieubedreigingen die op ons afkomen? Geen enkele, en dat merk je ook wanneer onze politici campagne voeren. Klimaatsverandering zal ons tot de grootste verliezers maken, de natuurverschijnselen zijn onomkeerbaar voor Suriname. Het enige wat we nog kunnen doen is, voor zover mogelijk ons tegen het oprukkende water uit zee te beschermen. Tegen droogte, hitte, regen en winden is er niets uit te richten. De Wereldbank was voor het eerst heel uitdrukkelijk met prognoses over de zeespiegelstijging in 2007. De zaak werd aangekaart in de media en in DNA, ons parlement noch onze regering lag er wakker van. Wie heeft ‘over 30 jaar’ gezien, wie heeft morgen gezien? Er zijn instituten als Nimos die precies weten welke delen in de kustvlakte in Suriname onder water zullen lopen. Wat zullen wij doen als de kustvlakte, dus onze huizen en werkplaatsen en onze landbouwgronden en infrastructuur onder water lopen? De bevolking denkt niet aan de toekomst van haar eigen kinderen. Hoe zal de toekomst van deze kinderen eruit zien? De kiezer die massaal met vlaggen zwaait en meedoet aan haatcampagnes, die denkt niet aan de toekomst van zijn eigen kinderen. Want er is nooit reden geweest om met een vlag van welke partij dan ook te zwaaien, tenminste als we denken aan de toekomst. Het voetvolk uit de volksbuurten weet niet dat een deel van de politici al een exit-strategie heeft, voor het geval de bodem hun te heet onder de voeten wordt, of beter gezegd wanneer hij nattigheid zal voelen. Er zijn mensen die al onroerend goed en huizen hebben in landen die niet onder water zullen lopen. Voorts zal er een groep burgers zijn die – voor het geval ze dat nog niet hebben gedaan – zonder veel moeite terstond zal kunnen verhuizen naar een veiliger haven. Wat zal er gebeuren met de kippen zonder kop, de vlaggenzwaaiers? Zij zullen denken aan het Bijbelse en Koranische verhaal van Noach. Noach zou in 2990 voor Christus zijn geboren. Noach kreeg in zijn leven de goddelijke opdracht om de gelovigen te beschermen tegen een watersnood die de aarde zou zuiveren van mensen die niet geloofden in de boodschap om rechtvaardiger te leven en het pad van een corrupt leven te verlaten. Die bescherming zou worden geboden middels een ark (een grote overdekte boot) die Noach moest bouwen. In de Bijbel wordt ook melding gemaakt van dogla-reuzen die bezig waren met uitbuiting: de nakomelingen van engelen en mensen. Toen de bouw van de ark was voltooid, gingen Noach, zijn vrouw, zijn zonen en hun vrouwen aan boord. Noach zijn waarschuwing voor de zondvloed werd niet serieus genomen door de bevolking. Hij nodigde hen uit om zich te beschermen en hun leven te beteren, maar tevergeefs. Daarna begon de zondvloed die alles vernietigde. De ark van Noach is nu na 5.000 jaar te vergelijken met de waterkerende dammen. De dogla-reuzen zijn te vergelijken met de grote multinationals en de onaanraakbare politieke bonzen die ongestraft mogen graaien in de staatskas. En de rol van Noach wordt vervuld door de buitenlanders uit zowel multilaterale organisaties als de landen waar we diplomatieke betrekkingen mee hebben. Die waarschuwen ons over onze slechte positie. In verband met de klimaattop zal weer eens duidelijk worden wat er Suriname te wachten staat.
