Het ministerie van Arbeid heeft een persbericht doen uitgaan, waarin het stelt geen aanvragen voor werkvergunningen voor 500 verpleegkundigen uit Midden-Java te hebben gehad. Verder stelt het ministerie dat al zou dit wel het geval zijn, het niet vanzelfsprekend is dat die aanvragen ook zullen worden toegewezen. Dagblad Suriname verneemt van de Indonesische ambassade dat de minister van Arbeid, Soewarto Moestadja, in ieder geval niet onwillig is als het gaat om het binnenhalen van deze 500 verpleegkundigen. Bibit Kuslandinu, hoofd van de afdeling Protocol van de Indonesische ambassade in Suriname, bevestigt tegenover de krant dat er gesprekken zijn gevoerd tussen Indonesië en Suriname omtrent het halen van 500 verpleegkundigen uit Midden-Java naar Suriname. Hij geeft aan dat dit besproken is tijdens het officiële bezoek van de gouverneur van Midden-Java, Ganjar Pranowo, aan Suriname, dat duurde van 29 september tot 2 oktober 2015. Pranowo had een ontmoeting met zakenlui, de minister van Arbeid, de minister van Buitenlandse Zaken ad-interim en de vicepresident.
‘Tijdens het gesprek met de zakenlui merkte dokter Rassam op dat Suriname behoefte had aan verpleegkundigen. Hij haalde specifiek het aantal van 500 aan”, zegt Kuslandinu. De gouverneur reageerde hierop toen enthousiast door aan te geven dat Indonesië al verpleegkundigen naar Japan, Australië en Nederland heeft gestuurd. Pranowo besloot dit onderwerp later te bespreken met de minister van Arbeid, Soewarto Moestadja. De minister en de overige aanwezigen van zijn ministerie hebben bij dit gesprek volgens Kuslandinu aangegeven dat zij er open voor staan om deze mogelijkheid te bekijken. Het gaat in deze voornamelijk om verplegers voor het behandelen van nierproblemen, omdat er daaraan een tekort is in Suriname, verduidelijkt hij. Op basis van deze voorgesprekken met de minister zal Pranowo meer gedetailleerde gesprekken voeren met onder meer medici in Suriname over de behoefte aan verpleegkundigen.
‘Er zal worden nagegaan waar precies de behoefte bestaat en dan kan bepaald worden wanneer de verpleegkundigen naar Suriname gestuurd zullen worden.’ De besprekingen tussen Suriname en Midden-Java zullen in de nabije toekomst gevoerd worden, stelt Kuslandinu. Hij verwacht dat in dit kader wederom een delegatie uit Midden –Indonesië naar Suriname zal afreizen. Hij is in ieder geval niet op de hoogte van een delegatie die zich aan het voorbereiden is om binnenkort vanuit Suriname naar Indonesië vertrekt voor gevolggesprekken.
Ondertussen heeft de minister van Volksgezondheid, Patrick Pengel, via de media laten weten dat het initiatief tot het aantrekken van buitenlandse verplegers niet van zijn ministerie komt. Ook zouden Buitenlandse Zaken of het kabinet van de president en vicepresident er niets mee te maken hebben. Vanuit de verpleegkundigen in Suriname is er enige bezorgdheid geuit over de komst van buitenlandse verplegers naar Suriname. Zij zijn van mening dat de verpleegkundigen in Suriname zelf opgeleid kunnen worden om in de behoefte te voorzien. Bovendien kosten buitenlanders het land meer aan arbeidsloon, menen zij. Het overbrengen van Indonesische verpleegkundigen zal volgens Kuslandinu een goede manier van overdracht van kennis en vaardigheden zijn. De Indonesische verpleegkundigen zouden volgens hem in de wereld immers bekend staan als vriendelijke verplegers, die hun werk zeer goed weten te doen. Bovendien zouden vele Javaanse patiënten in Suriname een Indonesische verpleger prefereren boven de Filipijnse verplegers vanwege het feit dat de taal, cultuur en gewoonten meer overeenkomen met elkaar, stelt de diplomaat.
