Zij zijn zelf slachtoffers

Heeft niet de voorzitter van de DOE-partij zeer recentelijk terecht erop gewezen dat volksbrede aandacht voor slechts de huidige NH-minister op het gebied van corruptiebestrijding onjuist is? Heeft niet deze partijleider erop gewezen dat corruptiebestrijding gelijktijdig op alle gebieden dient plaats te vinden? Hoewel het wel leek op een opkomende vreugdedans rond de aanhouding onlangs van een aantal managers van het staatsenergiebedrijf, de realiteit moeten wij als volk steeds goed voor ogen houden. De recente, schokkende ervaringen en uitlatingen van de justitieminister over de gang van zaken bij de afdeling ‘Vreemdelingenzaken’ van het ministerie van Justitie en Politie schijnen voor deze bewindspersoon een openbaring te zijn. ‘Grensoverschrijdende corruptie’ is de kwalificatie bij dit dienstonderdeel geweest. Maar, geachte minister, is het u niet bekend dat niet eens zo lang geleden een hoge ambtenaar van deze afdeling in de pan werd gehakt door de toenmalige minister naar aanleiding van haar uitspraken over de gang van zaken bij dit dienstonderdeel? Corruptie heeft status gekregen in Suriname, mevrouw de minister. Corruptie heeft een prominente ontwikkeling naar machtsfactor doorgemaakt in ons land. Wie zich niet wenst te scharen achter de corruptie-officieren in onze republiek, geachte justitieminister, heeft verder geen schijn van kans op deelname aan het hemelse leven op aarde in Suriname dat door volhardende corruptie wordt gegarandeerd. Deze officieren zijn onzichtbaar. Wij veroordelen wel de ondernemer, de ambtenaar en de burger die als corruptieplegers door de mand vallen. Het politiekorps- en douanekorps worden ondermijnd door corruptie binnen haar gelederen. Wij zitten in ons maag met de paradoxale ontwikkeling dat gevangenisbewakers annex reclasseringsambtenaren, die de gedetineerden moeten begeleiden, zelf achter de tralies verdwijnen. Deze opmerking klinkt generaliserend, maar is de uitzondering op de regel hier intussen niet de regel zelf geworden? De oorzaak? Niets anders dan corruptie. De verstikkende corruptie in Suriname die het land reeds voor zijn onafhankelijkheid in een wurggreep houdt. Alle dienstonderdelen van het ministerie van Justitie en Politie die in kernfuncties actief zijn, waarbij ambtenaren rechtsreeks in contact treden met de samenleving, zijn intussen besmet met het corruptievirus. Deze lijn kan doorgetrokken worden naar alle departementen waarbij landsdienaren uit hoofde van de aard en inhoud van hun functies rechtstreekse werkrelaties hebben met personen en organisaties. In deze corruptiepiramide gaan wij een stapje hogerop. Wie zitten in de publieke sector een gezagsniveau hoger? Welke personen in hogere ambtelijke en politieke posities overzien het corruptielandschap dan beter? Juist. Degenen die op de corruptieladder een trede hoger zitten. De hoger geplaatsten in de gezags- en corruptieverhoudingen, ook in het bedrijfsleven, die meer vat hebben op de corruptielijnen. Wat de huidige NH-minister inmiddels heeft ervaren op zijn ministerie op het gebied van ondeugdelijkheid en ontoelaatbaarheid, is slechts het bekende topje van de ijsberg. Onder het wateroppervlak ligt de ware ijsmassa, die niet tot smelten overgaat, waardoor niet tot de kern daarvan kan worden doorgedrongen. Zo zal het blijven. Suriname zit, wat dit betreft, klem. De opluchting, de goede hoop, de euforie rond de bestrijding van corruptie worden in de kiem gesmoord op het moment dat de ware gezichten van de corruptiegrootheden door ontmaskering zichtbaar gemaakt zullen worden. Geef daarom niet de ambtenaar, niet de politiewerker, niet de gevangenisbewaker, niet de ondernemer, niet de EBS-directeur de schuld van de welig tierende corruptie in stad, district, binnenland, en wie weet, ook in de Surinaamse lucht. Wij dienen integendeel begaan te zijn met het lot van degenen die als gevolg van corruptief gedrag achter de tralies verdwijnen. Zij zijn de slachtoffers geworden van het systeem dat onze maatschappij reeds jaren omstrengelt en vernietigt. Zij hebben slechte leermeesters gehad, evenals wij allen. In het jaar 2003 veroordeelt de rechter een politicus wegens aanranding van de eerbaarheid van een jonge vrouw. Niet lang daarna volgt zijn beëdiging door de toentertijd gekozen en beëdigde president als parlementsvoorzitter. Het fundament van de ondeugd is daardoor verstevigd. Een regeringsleider heeft, tot behoud van zijn regeermacht, zichtbare en grootschalige vormen van corruptie getolereerd. Zijn politieke organisatie werd daarmede ook te gronde gericht. Als recentelijk de stuwmeeraffaire zich wat duidelijker aftekent voor het oog van de samenleving, wordt de staatsrechtelijke verhouding tussen president en ministers doorbroken door de plotse inmenging van een ondergeschikte ambtenaar, die de energieminister een terechtwijzing geeft. Verschillende assembleeleden in de huidige formatie hebben zelf een corruptief verleden. Elke ondeugd in ons land, waaronder ook corruptie, is binnen enkele maanden goeddeels verleden tijd, wanneer het moment is aangebroken dat de machtigste man van het land met de vuist op tafel slaat, met de rotsvaste overtuiging het Surinaamse volk voorgaat in de aanval op corruptie. Corruptiebestrijding middels wetgeving zonder innerlijke drijfkracht is daarom misleiding en bedrog. Wij zitten met vele rotte appels in onze mand. Wij verzuimen echter te constateren dat ook die mand zelf ernstig is aangetast door virussen. Die mand, die eigendom is van de corruptiegrootheden.
Stanley Westerborg
Organisatieanalist
[email protected]

error: Kopiëren mag niet!