De incidenten die zich tijdens de afgelopen haadj (bedevaart naar Mekka) hebben voorgedaan, houden de moslims in alle geledingen een spiegel voor. Het eerste incident was het vallen van een kraan op uitgerekend 11 september (de beruchte ‘nine eleven’) en uitgerekend van het bedrijf Bin Laden. Daarna was er een ‘stampede’, waarbij dichtbij de duizend man omkwam. De vraag rijst hoe het kan dat gelovigen elkaar dooddrukken en doodtrappen. De religie Islam is volgens geleerden een religie die vrede, discipline, zelfbeheersing en ingetogenheid predikt. Dit alles gaat dwars door alles in het leven heen, ook wanneer men in gebed gaat of een religieuze handeling pleegt. De ‘qibla’ is de richting waarin alle moslims in de wereld bidden, het is het aardse centrum van de Islam. Dat is de kaaba, het zwarte kubusvormige gebouw in de stad Mekka, Saudi Arabië. Het aardse centrum van de Islamitische religie is Mekka, in principe de meest verheven plek. Deze plek is zo verheven dat het zelfs een plicht is voor alle financieel en lichamelijk capabele moslims om er tenminste een keer heen te gaan om de haadj te verrichten. Over het algemeen wordt door moslims ervan uitgegaan dat haadj een vergevorderde fase is in het proces van complete onderwerping aan de wil van God. In de praktijk zijn veel moslims lichamelijk en financieel wel in staat om de bedevaart te verrichten, maar geestelijk niet. Hoe kan het komen dat bedevaartgangers elkaar hebben doodgetrapt? Critici zeggen dat het te maken heeft met de wijze waarop moslims in veel landen staan tegenover hun geloof. Er is in veel moslimlanden veel intolerantie tegen andersdenkenden, zowel binnen de eigen moslimgroep als daarbuiten. Er is veel geweld en veel onderdrukking en discriminatie, waarbij men meer dader dan slachtoffer is. Moderne stromingen die de nadruk leggen op de tolerante kant van de Koran en de Islam, worden getypeerd als afvallige sekten. Er is wat de beleving van de leer betreft veel mis in de zogenaamde Islamitische landen, de grootste leveranciers van de hadjgangers. De redenering is dat als men in de grondwet tegen elkaar discrimineert en zelfs aanzet tot geweld en men in de betreffende landen bommen in elkaars moskeeën gooit, het dan niet verrassend is dat men elkaar in een confrontatie doodtrapt. In de Islamitische geschiedenis wordt de periode voor de komst van de profeet aangeduid als ‘djahiliyat’ oftewel een periode van barbaarsheid. Salman Rushdie refereert aan deze periode in zijn boek ‘Satanische verzen’. De bedoeling van de Islam was om deze periode om te zetten in een periode van beschaving en met name op het stuk van wetgeving (bijvoorbeeld het erfrecht, personen- en familierecht en huwelijksgoederenrecht) zijn er drastische veranderingen doorgevoerd door of krachtens het boek van de moslims. In de Islamitische wereld is er altijd een strijd geweest tussen eeuwenlange tradities en wat het geloof voorschrijft. Het eerste lijkt de overhand te gaan nemen ten opzichte van de tweede, dus er is naar het schijnt sprake van een terugkeer van de periode van onwetendheid en barbaarsheid. Getuige daarvan is de opkomst van bewegingen als Isis en de manier waarop de regeringen en leiders in bepaalde moslimlanden omgaan met minderheden en hun bevolking in het algemeen. We zien dat bijvoorbeeld aan het gemak waarmee men chemische wapens inzet tegen de eigen bevolking. De periode van de stammenstrijd is terug, de stammentegenstellingen waren latent altijd aanwezig in de moslimlanden. Het gevolg van de terugkeer van de zogenaamde ‘djahiliyat’ en de export daarvan naar Westerse landen is de oorzaak van de opkomst en de toename van Islamofobie in deze landen. De oorzaak kan gelegen hebben aan de ontaarding van de moslim in de moslimlanden. Maar de incidenten hebben ook een bovennatuurlijke verklaring. Het Saudische Koninklijk huis en met name de koning van Saudi Arabië heeft de officiële titel ‘Voogd van de twee heilige moskeeën’. Het koninklijk huis bestaat uit ca. 15.000 leden, maar het overgrote deel van de macht en rijkdom zijn in het bezit van slechts 2.000 leden. De titel ‘Voogd van de twee heilige moskeeën’ wordt ook wel eens vervangen door de titels ‘Dienaar van de twee heilige plaatsen’ of ‘Beschermer van de twee heilige steden’. Deze titels zijn vaak gebruikt in de geschiedenis door de grote heersende moslimkoningen, zoals die van de Ottomaanse Turken voor de Arabieren. De titel verwijst naar het onderhouden en beschermen van de twee heiligste moskeeën in de Islam. Nu wordt de Saudische koning door Iran verweten van mismanagement en verwaarlozing van zijn taak als onderhouder van de pelgrimsobjecten. In Iraanse cartoons werd de Saudische koning geportretteerd als een kameel die de pelgrims vertrapt en in een andere schudt hij de hand met een van de pilaren die de duivel symboliseren. Interessant is dat in Iran de VS heel regelmatig aangeduid wordt als de Satan. Saudi Arabië zegt dat Iran bezig is stemming te maken en dat het gaat om militaire controle over de regio waar Iran en Saudi concurrenten van elkaar zijn. Er is veel kritiek op het Saudische koninklijk huis voor hun decadent leven, waarbij vele oliedollars over de balk worden gegooid en de weinige sympathie en hulp die men heeft voor moslims in de verdrukking vlak bij in de regio. De incidenten in Mekka zijn volgens sommigen een straf en een slag aan het imago van het Saudische koninklijk huis.
