Als ouder heb ik op dinsdag 25 augustus 2015 de loting voor de studie Geneeskunde en Fysiotherapie mogen meemaken. Er waren naar schatting ruim 400 mensen aanwezig in de Congreshal, die getuige zijn geweest van de wijze waarop gevolg is gegeven aan het bepaalde in de beschikking NB/mp/ no.4987/15, waarin de toelating voor de groep aanmelders is geregeld. Aan de mathematische inhoud waaraan er invulling is gegeven door de selectiecommissie is er niets op te merken. Wel is er een aantal zaken dat te maken heeft met transparantie, rechtvaardigheid(sgevoel) en bejegening van de student rondom de loting dat dringend aandacht behoeft. Deze zal ik puntsgewijs aangeven.
Transparantie
Er is voor het “publiek” (student/ouder) nergens een overzicht, waaruit duidelijk te zien is wie met welk puntenaantal tot de zogenaamde groep A (de besten o.b.v. puntenaantal) behoren. De namen van de eerste 27 studenten behorende tot de groep A zijn gepresenteerd zonder aan te geven wie met welk cijfertotaal is toegelaten. De aanwezigheid van deze 27 studenten of hun wettelijke vertegenwoordiger is ook niet bekend gemaakt, waardoor er gewoon van uitgegaan moet worden dat deze groep van studenten 31 of meer punten heeft voor de vereiste 4 vakken. Er is nergens op de website van de faculteit of het ministerie een overzicht voor het publiek, waaruit blijkt welke student met welk cijfer is geslaagd. Vragen naar deze informatie levert alleen een blinde muur op. Advies is dan ook deze transparant te maken voor een ieder die dit wenst te weten, via de website van de faculteit of het ministerie van Onderwijs.
Rechtvaardigheid
Er wordt bekend gemaakt dat er 9 studenten zijn met 30 punten, waarvoor er slechts 3 plaatsen beschikbaar zijn voor categorie A. Ter informatie moet ik u meegeven dat afgelopen jaar alle studenten die 29 punten of meer hadden tot groep A waren gerekend. Deze 9 “top” studenten worden naar alfabetische volgorde van hun naam 1 voor 1 naar voren geroepen om een lot te trekken uit een bak waarin nummers 1 t/m 9 voorkomen. Ter illustratie laat ik u zien dat dit systeem niet rechtvaardig is, omdat:
• De beschikking heeft bepaald dat de volgorde waarin de studenten aan de beurt komen alfabetisch is. Als nu 1 lot getrokken is zijn de kansen van de overgebleven studenten niet meer hetzelfde en zo gaat het verder. Stel dat de eerste 3 studenten de nummers 1, 2 en 3 hebben getrokken, heeft het toepaste systeem de overige 6 geen kans gegeven om in groep A te komen, omdat ze toevallig alfabetisch onderaan op de lijst voorkomen en ze gaan dus een lot trekken waarvan al bekend is dat er geen kans bestaat om in de loting te vallen. Dit is ook gebeurd bij de laatstgehouden loting. Advies is om in de beschikking duidelijk op te nemen dat studenten met een totaal cijfer van bijvoorbeeld 30 of meer behoren tot de groep A. Dit is transparanter en elke student die met 30 of meer punten is geslaagd, weet dat die hard heeft gestudeerd om in aanmerking te komen hiervoor. De rest behoort tot categorie B en daar zal dan alleen de loting moeten plaatsvinden. De informatie zoals aangegeven door de heer Khalid Saboerali, bestuurslid van Adekus, op 28 oktober 2014, geeft duidelijk aan dat studenten met 28 punten en meer de opleiding stukken beter doen dan de rest. Dit kan dan ook als onderbouwing worden meegenomen voor de vast te stellen grens. Objectiever zou zijn, aangezien het om de “besten” gaan, niet de alfabetische volgorde te hanteren, maar eerst de totale cijferlijst te bekijken en de besten aan te wijzen voor de overgebleven plekken in groep A. Als er dan nog twee of meer studenten voor komen die gelijk zijn voor de overgebleven plek, zou dan de namen van deze personen in de bak gedaan worden en vervolgens 1 voor 1 de namen trekken die de overgebleven plekken zouden moeten bezetten.
Rechtsgevoel en bejegening van de beschikking
Voor de groep van 6 personen die niet ingeloot zijn tot groep A geeft deze regeling het volgende gevoel:
• De studenten hebben geen eerlijke en gelijke kans gehad om toch tot de groep A te behoren, terwijl zij 1 van besten zijn geweest van hun school en behoren tot de beste studenten die zich hebben aangemeld;
• Zij zijn niet meer in de loting en moeten de pijn ervaren van een opgezet systeem dat hard studerende studenten (alle studenten studeren hard, maar er is een groep die zo hard studeert om tot de besten te horen) niet hebben kunnen belonen c.q. accommoderen voor hun harde inzet met een bepaald focus op de toekomst.
Waarom moeten de studenten pas op dag van de loting weten wie tot welke groep behoort? Kan het niet van te voren worden gesteld wie tot groep A behoort en wie tot groep B. Loting binnen groep A wordt als denigrerend ervaren. De pijn om niet ingeloot t worden voor groep A is totaal anders dan niet ingeloot te worden voor groep B. Hiermee is er totaal geen rekening gehouden in de beschikking. Lot is lot, dat is te begrijpen, echter is hier een lot geen lot, wat gebeurt met de inzet van de student? Hopelijk dat dat begrepen wordt. Met welk gevoel ga je een lot trekken, waarvan je al weet dat er niets is te winnen c.q. te verkrijgen? En dit gevoel is gewaarborgd in de beschikking.
Mijn advies is dan ook het volgende:
1. Voor de transparantie een publicatie van de uitslag met punten van alle studenten landelijk via de website van het ministerie van Onderwijs. Bij elke toelating bij welke instelling dan ook kan worden nagegaan of werkelijk de besten en dan ook de juiste studenten zijn geselecteerd;
2. Als er toch een groep A en een groep B moet bestaan ( ik ga eerder voor de besten volgens puntenvolgorde en niet voor loting, omdat deze een beter rechtsgevoel, inspiratie en transparantie herbergt), zou ik willen voorstellen om voor groep A helemaal helder te zijn door bijvoorbeeld nu al voor het volgend school jaar vast te stellen dat tot groep A iedereen die bv 30 punten of meer heeft tot deze groep behoort. In Nederland heb je bv Groep A, B, C, D en E. Tot groep A behoren iedereen die een gemiddelde cijfer van 8 of meer hebben, groep B 7,5 tot 8, groep C7 tot 7,5, groep D 6.5 tot 7 en groep E de rest minder dan 6,5. De kansen om ingeloot te worden van diverse groepen (B, C, D en E) verhouden zich als 9:6:4:3. Dit is transparantie en eerlijkheid;
3. ‘Justice delayed is justice denied’. Daarom stel ik voor om de 6 studenten die met deze beschikking “pijn” is aangedaan alsnog toe te laten tot de opleiding Geneeskunde. Erkenning van dit gevoel van pijn in de beschikking zoals die nu wordt/ is uitgevoerd en correctie van die vergissing die naar mijn mening niet in te schatten was, een heldendaad zou zijn voor onze samenleving in het algemeen en de 6 studenten in het bijzonder;
4. De dag van de loting wordt door velen als een drama ervaren en sommigen genieten er blijkbaar van. Echter moet de geest van de beschikking die drama tot een minimum beperken door o.a. de voorgestelde adviezen serieus te nemen. Uiteraard zullen er nog meer ideeën zijn, maar het delen van deze inzichten met bevoegde personen en autoriteiten betekent proactief bijdragen aan het geluksgevoel van de Surinamer en zwijgen hierover zou ik als een “crime” ervaren.
5. Verder moet er gedacht worden om de poort tot de opleiding niet aan de voorkant te sluiten, maar steeds meer te verschuiven naar de achterkant door zwaardere criteria voor toelating tot het volgende studiejaar. Alle begrip voor de beperking voor de opleiding wegens beperkte begeleidingsmogelijkheden in AZ en skillslab. Echter denk ik dat je met een eenvoudige aanpassing in het eerste leerjaar deze beperking aan begeleidingsmogelijkheden zou kunnen wegnemen. Dit geef ik mee om naar een oplossing te kijken “out of the box”. Ik geloof er wel in dat daar waar er een wil is, ook een weg kan worden gemaakt.
Bezorgde ouder
