Dat vele Surinamers dol zijn op leguanenvlees blijkt uit het feit dat ondanks het jachtseizoen op deze dieren gesloten is, het doden toch onverminderd door schijnt te gaan. Vanaf 1 september tot 1 december is het verboden om op leguanen te jagen, omdat de dieren in deze periode aan het broeden zijn. Als dit proces verstoord wordt, zullen er veel minder leguanen geboren worden en kunnen leguanen uitsterven. Hoewel leguanen nog niet tot de bedreigde diersoorten behoren, is duidelijk in het Jachtbesluit 2002, welke als basis heeft de Jachtwet 1954, opgenomen dat gedurende eerdergenoemde periode niet gejaagd mag worden op leguanen en dat hier zelfs een gevangenisstraf of boete op kan volgen.
De voorzitter van de Henk Abrahams Stichting, Cynthia Ashruf, zegt aan Dagblad Suriname dat zij niet begrijpt wat er met de Surinamers is gebeurd. Het lijkt er volgens haar op dat men zich aan wet noch recht houdt. Het ergste vindt zij dat men de wet gewoon publiekelijk overtreedt. Men doet het dus wetende dat het verboden is. “Toch zie je op Facebook continu posts van mensen die leguanen hebben gevangen en zelfs verkopen. In deze periode zitten de dieren vol met eieren en juist daar gaan de jagers voor. Sommige leguanenverkopers gaan zover om de dieren te forceren om steentjes te eten, zodat het lijkt alsof zij vol eieren zitten en zij er dus een betere prijs voor kunnen krijgen. Dit bezorgt de dieren enorm veel leed.” Ashruf snapt niet waarom het zo moeilijk is voor mensen om de dieren 4 maanden rust te geven. “De overige 8 maanden hebben ze toch alle vrijheid om op ze te jagen”, meent zij. In die tussentijd is er volgens haar genoeg ander vlees te koop. “Surinamers moeten ophouden zomaar dieren dood te maken”, zegt de dierenactiviste.
Ondanks er nu een stop is voor het jagen van leguanen, zie je vooral in de districten Wanica, Saramacca, Coronie en Nickerie, dat men normaal in het openbaar op zoek is naar de dieren.
