‘Het is duidelijk dat de verdachte Desi Bouterse alle hem ten dienste staande middelen heeft gebruikt en zal gebruiken om zijn handelen in de dictatoriale periode, waar grove mensenrechtenschendingen hebben plaatsgevonden proberen te ontlopen. Dit om niet achter de tralies te belanden, maar ook om de ‘geschiedenis’ in te gaan als de leider die door zijn volk is vergeven voor zijn zonden. Dat is niet zo. Het is anti Surinaams. Het moet voor de initiatiefnemer en Bouterse duidelijk zijn dat de dood niet alleen de toekomst vernietigt, het verraad doodt ook het verleden.’ Dit stelt Sunil Oemrawsingh, voorzitter van Stichting 8 December 1982 in reactie op het voornemen van wetenschapper/ columnist Sandew Hira, pseudoniem voor Dew Baboeram, om een waarheidscommissie in te stellen die de waarheid achter de 8 decembermoorden moet onderzoeken.
Oemrawsingh zegt aan Dagblad Suriname dat zijn stichting bij het standpunt blijft dat het moordproces al bij de rechter ligt en dat de waarheid voor een groot deel al naar boven is gekomen. Bij de afronding van dit rechtsproces zal een ieder zich daarbij neerleggen. Overigens vindt hij dat het duidelijk moet zijn dat alle pogingen van Bouterse cum suis schipbreuk zal blijven leiden, omdat het de leugen dient en niet de waarheid. De hoofdverdachte heeft zijn kansen verspeeld in de afgelopen periode. Als een persoon die tot president gekozen is, zou hij volgens hem de verantwoordelijkheid moeten nemen om zijn onschuld bij de rechter te bewijzen. Het presidentschap van ons land draagt volgens Oemrawsingh enkele waarden met zich mee, waarvan onder andere gerechtigheid en respect voor de trias politica enkele zijn. In plaats van die waarden uit te dragen, zijn naast de vele leugens die de wereld in zijn gestuurd over al de schendingen van mensenrechten, de nabestaanden uitgemaakt voor verraders en staatsvijanden. Bouterse is volgens Oemrawsingh vergeten dat vele nabestaanden na de onafhankelijkheid niet uit Suriname zijn gegaan en hun land hebben verruild voor Nederland zoals hij. ‘Wij zijn hier gebleven en hebben op geen enkele manier met de Nederlandse militaire attache toen geheuld en een democratisch gekozen regering omver geworpen’, aldus Oemrawsingh.
Hira is suspect door zijn werkwijze
Aangezien Hira duidelijk aangegeven heeft dat hij op initiatief van Melvin Linscheer, directeur Nationale Veiligheid, zover is gekomen, is de werkwijze van hem volgens Oemrawsingh ‘suspect’. ‘Hij deed in zijn uitnodigingsbrief alsof Bouterse er niets vanaf wist en dat hij niet wist wat er zou gebeuren, terwijl hij een afspraak had dat de hoofdverdachte ‘woensdag’ zou antwoorden. In zijn voorbereidingen van de gesprekken heeft hij geen moment eraan gedacht de Stichting 8 December 1982 te consulteren. Dat is dus precies wat we niet nodig hebben. Met die werkwijze toont Hira dat we hem definitief kunnen afschrijven. Uit mooie praatjes ontstaat geen fatsoen of moreel besef, maar dat komt voort uit onder andere verantwoordelijkheid en afleggen van verantwoording. Onze stichting heeft contact gemaakt met de nabestaanden in Nederland, die nog steeds standvastig zijn in hun opvatting dat de rechtszaak door moet gaan’, aldus Oemrawsingh.
Men kan van alles een politiek probleem maken
Oemrawsingh geeft aan dat hij het niet totaal eens is met de stelling van Hira, waarbij hij aangeeft dat de decembermoorden geen juridisch, maar een politiek probleem is. Volgens Oemrawsingh kan men van alles een politiek probleem maken. ‘De uitspraken van de hoofdverdachte dat de slachtoffers een coup wilden plegen in samenwerking met de CIA zijn niet politiek opgelost op 8 december 1982. In de getuigenverklaring te Boxel is duidelijk naar voren gekomen dat men een draaiboek heeft opgesteld en de mannen met ‘voorbedachte rade’ heeft vermoord. Dat behoeft geen politieke oplossing. De rechter heeft alle verdachten ook steeds voorgehouden dat hun aanwezigheid in de rechtszaal tot doel heeft achter de waarheid te komen. Ik en velen delen die mening’, aldus Oemrawsingh.
FR
