“Men kan allerlei verhogingen proberen door te voeren, maar het grote probleem waar Suriname zo meteen mee te kampen zal hebben is werkgelegenheid”. Dit zegt gewezen parlementariër Harish Monorath naar aanleiding van de maatregelen die door de regering naar alle waarschijnlijkheid zullen worden doorgevoerd. Volgens Monorath is het verhogen van vaste lasten een oneerlijke bezigheid. “Je verplicht de burger om extra in de staatskas te storten. Je kunt hier wel in meegaan, maar hoe ga je het werkgelegenheidsvraagstuk oplossen? Je ziet nu al dat mensen al zijn begonnen om personeelsleden te ontslaan. De lagere en middenklasse wordt hierbij het hardst getroffen. De overheid is in Suriname de grootste werkgever. Niet alleen op het gebied van de ambtenarij, maar ook op het gebied van de aannemerij. De overheid was ook de grootste koper van de diensten in bijvoorbeeld infrastructurele werken. Daar verdienden duizenden mensen hun brood in. Nu zijn al die activiteiten stopgezet. De vraag is nu, of SWM in arme buurten zal kunnen afsluiten indien de mensen het niet kunnen betalen. Ik wil zien hoe EBS haar stroom zal afvoeren. De wereldmarktprijs voor olie is gedaald. Alleen in Suriname daalt het niet. Het verhaal van de government take is allang verouderd. De marge is al zeker SRD 2. Benzine is heel goedkoop. Als ze de government take weer verhogen, dan betekend het dat 1 liter benzine in Suriname, bijna het zelfde kost als 1 liter benzine in Europa. De salarissen van de Surinamer en een Europeaan verschillen bijna 400%. Hoe wil je de economie dan redden? De president heeft gezegd dat er tot zeker 2016/17 geen enkel productiebedrijf zal worden opgezet. Er is geen werk, geen werkgelegenheid en geen goud. Hoe gaat de consument dit alles betalen?”, vraagt Monorath zich af.
Overheid moet besparingsmodus zoeken
Volgens Monorath zijn deze maatregelen gericht op tijdelijke en niet op structurele oplossingen. “Als je geld krijgt van het volk, moet het volk het terug kunnen zien. Kennelijk zal dit geld worden gebruikt om lonen en schulden te betalen. Dit is verloren geld zoals bij de interventie op de valutamarkt”, stelt Monorath. Volgens Monorath zal de overheid liever een besparingsmodus bekijken. Hij heeft het dus over besparingen op ministeriele- en regeringsniveau, en buitenlandsbeleid. De overheid zal moeten proberen de verkoopmarkt/productie, naar binnen te halen.
Kavish Ganesh
