Assembleelid Mahinder Jogi vindt het schandelijk dat minister Winston Lackin van Buitenlandse Zaken na zijn keizerlijke financiële zittingsperiode als minister nu ineens martelaar komt spelen door aan te geven dat hij ook bereid is zijn broekriem strakker te trekker. ‘Het is de grootste grap. Lackin weet dat zijn 5 jaar ministerschap de Staat niets heeft opgeleverd, maar hem misschien wel wat’, stelt de politicus. Jogi vindt dat Lackin met zulke uitspraken probeert om goodwill te krijgen bij de samenleving en zo strand in de ogen van de kiezers te strooien over wat zijn ministerspost hem precies heeft opgeleverd. Met de uitspraak van Lackin wordt door de VHP’er ook bevestigd dat de regering 5 jaar lang een desastreus financieel en buitenlands beleid heeft gevoerd. Jogi vindt dat Lackin moet komen tonen hoeveel zijn dienstwoning en gebit hem in de afgelopen periode heeft opgeleverd. Ook de vele onnodige dienstreizen waar hij is geweest, zou volgens berekening hem honderden Amerikaanse dollars hebben opgeleverd. ‘Men had gesproken over de economische diplomatie, maar daar is niets van opgemerkt’, aldus de volksvertegenwoordiger.
Ambassadegebouw Parijs was geldverspilling
Jogi zegt dat de minister de samenleving moet komen uitleggen wat met de bijkans 6 miljoen Euro’ s van het ambassadegebouw in Frankrijk is gebeurd. De huidige regering, onder leiding van president Desi Bouterse, heef vanaf haar aantreden aangegeven dat zij zich meer zouden willen richten op Frankrijk, waardoor het land veelal werd aangeduid als de poort van Suriname naar Europa. Echter bleek deze, in tegenstelling tot wat het staatshoofd beweert, weinig voordelen voor ons land te hebben gehad. Nederland werd toen afgewezen als het poort naar Europa. Na 4 jaar bekoelde relatie heeft de regering in 2014 gemeend de eerste stap te zetten tot herstel van de relatie tussen Suriname en Nederland. Dit na verspilling van bijkans 6 miljoen Euro’s voor het opzetten van een ambassade in Frankrijk, die de grootste ramp en buitenlandse misstap van de regering Bouterse is geweest. De regering had op den duur ruim 5 miljoen Euro gestort voor de aankoop van het pand in Parijs aan de Rue Du Ranelagh 94. Daarnaast zou de eigenaar een rekening van ruim 400.000 Euro aan bijkomende kosten hebben gepresenteerd. De regering was het daar niet mee eens en draalde met de betaling van dit bedrag. Het opzetten van de ambassade ging gepaard met veel perikelen, variërend van aantijgingen over onbehoorlijk bestuur door de oppositie en mismanagement van staatsgelden, omdat het ambassadegebouw in Parijs voor een te hoog bedrag was aangeschaft. De ambassade heeft na de opening geruime tijd niet gefunctioneerd, omdat het pand volgens verklaringen van Lackin niet voldeed aan de eisen die door de Franse autoriteiten worden gesteld voor een ambassadepost.
IAP heeft slechts Lackin en levenspartner voordelen opgeleverd
Het cassavefabriek Innovative Agro-Processing Industries NV (IAP) werd in 2012 door Kamla Madho (levenspartner van Lackin) opgericht. Met veel tamtam werd in 2012 de opstart van de cassavefabriek te Para aangekondigd. Het zou bijdragen tot de verwezenlijking van de voedselschuur, die Suriname moest worden binnen de regio. Er werden verschillende omliggende dorpen benaderd voor samenwerking en boeren van heinde en verre werden enthousiast gemaakt hun gronden te overspoelen met cassaveaanplant. Twee jaar later rotten duizenden kilo’s aan cassave in de grond en lijden de boeren miljoenen verlies. Na beloofd te zijn dat cassave van lokale boeren zou worden opgekocht, is deze bij lange na niet gebeurd. Het daaruit verwerkte cassavemeel zou bestemd zijn voor de export. Potentiële afnemers in het Caribisch gebied, waaronder Barbados, zouden het product volgens de initiatiefnemers opkopen. IAP NV is een joint-venture van Robert Power en Kamla Madho, die elk 50% aandelen bezitten. Lackin zei bij de opening dat de afzetmarkt in Barbados door de economische diplomatie van de regering Bouterse tot stand is gekomen.
Padie-export met broer als bemiddelaar
Ook de padie-export via de Petrocaribe-deal naar Venezuela schijnt een fiasco te zijn geworden. Er is slechts een lading padie van 2.500 ton geëxporteerd naar Venezuela. Hoewel de rijstboeren het bedrag van 360 Amerikaanse dollar per ton inmiddels hebben ontvangen, is er nog geen zicht of de export nog voortgang zal vinden. Wat de padie-exportshow had moeten worden, liep uit op een klucht. Het padietransport was zonder openbare aanbesteding gegund aan de broer van NDP-minister Lackin. Die minister was nauw betrokken bij de Petrocaribe padiedeal. Het schip dat de eerste lading zou vervoeren, kon dat niet. Het voldeed niet aan de minimumeisen. Over de verdeelsleutel en besteding van de inkomsten was verwarrend.
Jogi zegt dat het enige wat Lackin heeft kunnen bewerkstelligen, is het feit dat hij zaken dusdanig heeft kunnen regelen dat de president gemakkelijk naar het buitenland kon reizen. Dit zou mogelijk doorslaggevend kunnen zijn bij een eventuele herbenoeming als minister.
FR