Ashwin Chitanie heeft op 24 juli 2015 zijn tweede bachelor-graad behaald. Het is deze keer de Bachelor in Laws geworden (LLB). Chitanie behaalde een 8 als eindcijfer voor zijn thesis. Gezien zijn prestatie gedurende zijn studieperiode, heeft de universiteit Chitanie de opleiding voor masters Surinaams recht aangeboden, met vrijstelling van het betalen van collegegeld. De titel van zijn thesis is ‘Het Internationaal Verdrag Inzake Rechten van het Kind en het Recht op Onderwijs voor de Kinderen met een Beperking”. Uit Chitanie zijn vooronderzoek en ervaringen is gebleken dat mensen met een beperking, als er met andere landen een vergelijking wordt gemaakt, in Suriname, qua integratie, achterlopen. “Als wij als Staat mensenrechtenverdragen hebben geratificeerd, dan moeten wij invulling eraan geven”, stelt Chitanie. De afronding van zijn studie is volgens Chitanie goed gaan. Wat praktisch bijna misliep, was dat de gebouwen in Suriname niet rolstoeltoegankelijk zijn. Chitanie heeft een motorische beperking en moest dus gebouwen waaronder de gebouwen van Bureau Rechten van het Kind en Buitenlandse Zaken, beklimmen.
De meeste gebouwen in Suriname zijn niet rolstoeltoegankelijk. Als gevolg daarvan krijgt de mens met een beperking een participatiestoornis. Wat Chitanie tijdens zijn onderzoek is opgevallen, is dat het Burau Speciaal Onderwijs geen wettelijk kader heeft. Alleen in de districten Paramaribo en Nickerie wordt er speciaal onderwijs verzorgd. De kinderen met een beperking, van de overige districten, zijn dus van speciaal onderwijs verstoken. Suriname hanteert ook geen inclusief onderwijs. Inclusief onderwijs houdt in dat kinderen met een beperking in hun buurt naar school gaan, en op een normale school, les volgen. Het verschil is, dat op die school, zowel kinderen met als kinderen zonder een beperking les kunnen volgen. Op deze manier komt dan de sociale en de educatieve integratie op gang.
Recht hebben en recht beleven
Volgens Chitanie moeten de regering en DNA ervoor zorg dragen dat de wetgeving tot stand wordt gebracht. Scholen moeten zodanig worden ingericht, dat zowel speciaal als regulier onderwijs kan worden gevolgd en verzorgd. “Onderwijs moet naar kinderen worden gebracht en niet de kinderen naar het onderwijs”, stelt Chitanie. Ondanks de aanbevelingen vindt de jonge wetenschapper dat Suriname absoluut niet ready is voor de sociale integratie. “Als je geen wetgeving hebt, kan je niets afdwingen. Er is een verschil tussen een recht hebben en een recht beleven.Het huidig beleid is geformuleerd op basis van het blussen van brandjes. Het beleid is niet structureel. Het beleid verdient een dikke onvoldoende. Door de inrichting van de Surinaamse gebouwen hebben mensen met een beperking meer kosten. Hoeveel doet men met die SRD 325 die ook met names and faces worden toegekend? Kwetsbare groepen moeten bij wet worden gedefinieerd”, aldus Chitanie.
Kavish Ganesh
