We voorspelden eerder dat een deel van het electoraat niet veel te verliezen heeft en ook niet veel wil. Deze groep burgers die heel luidruchtig was rond de verkiezingen en ook nadat de verkiezingsuitslag bekend was, is heel stil geworden. Kennelijk heeft men zijn doel bereikt of schaamt men zich om nu kritiek te leveren. Één vraag wordt nu wel gesteld door ook de NDP-aanhang: hoe kan het rooskleurig verhaal dat men had voor de NDP, opeens veranderen in een doemverhaal? Er is nu kritiek dat NDP’ers weinig kritisch zijn geweest tegenover hun regering die misstappen bleef maken. Door ja te knikken in DNA heeft men de eigen partij niet kunnen behoeden van het kwaad. Steeds wordt de vinger gewezen naar de vrienden van de NDP-voorzitter, waarover ook zijn geestelijke leider het zelfs had kort nadat hij president werd. Hoe verdedig je het plotseling omslaan van het financieel-economisch weer in Suriname? Een econoom was gisteren op de radio om aan te geven waarom Suriname nu ‘skeer’ is. Volgens hem heeft het te maken met het sociaal beleid en het sociaal contract van de regering en met name de president. Hoeveel is echt daaraan uitgegeven?Het zogenaamd sociaal beleid was beloofd aan de onderkant van de samenleving en het moest worden uitgevoerd. Eerlijk gezegd hebben wij geen druk vanuit de samenleving gevoeld om het sociaal beleid uit te voeren. Dan hebben we het concreet over de 3 sociale wetten. De sociale woningbouw is een andere zaak, maar ook daar was er vervuiling in het systeem, waarbij partijmensen op tv kwamen verklaren dat ze blij waren met eindelijk een huis, terwijl ze al over een goed huis beschikten. Het verhaal van de econoom is dat arme mensen moeten worden geholpen, anders blijf je steeds geld aan ze besteden. Maar welke maatregel is door deze regering getroffen om de burgers te helpen aan een hengel? Als men het heeft over de basiszorgverzekering, dan moet men weten dat de groep burgers die niet voor de verzekering kan betalen omdat ze het geld niet heeft, in aanmerking moet komen voor een gratis kaart. Is dat een verlaging van de kosten? Het verhaal van de econoom op de radio is nooit logisch geweest en men heeft de man daarom ook hard aangepakt dat hij er rustig van werd en geen grapjes meer maakte. De econoom heeft het gehad over de ownership die ontbreekt in de economie, die hij uitlegde als het bezitten en eigenaar zijn van de faciliteiten. Wij dachten dat ownership meer een mindset was, een gevoel om (als volk) betrokken te zijn in het geheel. Wij gaan ervan uit dat er geen sprake is van ownership wanneer staatsbedrijven via vriendjespolitiek worden opgekocht door politieke vrienden die toevallig ook Surinamer zijn. Een ander uitgangspunt dat de econoom niet met ratio heeft kunnen stand houden, is dat de bevolking die klaagt over corruptie, politie en OM moet gaan spelen om bewijs te vergaren. Dan pas zal men in de regering de bevolking serieus nemen. Dus de kleine burgers moeten hun werk laten en gaan snuffelen in de lades van de ministers en directeuren en DNA-leden om bewijs te vinden. Daarna moet men nagaan of het gaat om ‘hard’ bewijs, want anders moet men geen herrie schoppen. En pas als de kleine man op straat alle harde bewijzen heeft, dus het werk van de regering en onze pres heeft gedaan, dan pas zal men hem proberen om serieus te nemen. De econoom daagt het volk dus uit om met bewijs te komen. Zelf ziet hij geen verantwoordelijkheid van de Staat om geruchten van corruptie breed te onderzoeken. Hij daagt klokkenluiders uit en in principe is dat een zeer vijandige houding tegenover klokkenluiders. In corrupte landen komt het vaak voor dat klokkenluiders hun leven in gevaar komen. Vandaar dat alle internationale anticorruptiesystemen aanbevelen om klokkenluidersbescherming in te stellen. Vanuit het Inter-Amerikaans Verdrag tegen corruptie moet Suriname dat ook doen, maar is daarin in gebreke. In Suriname heeft men dat niet door. Het verhaal van de econoom die in Suriname woont en werkt was gisteren aanvankelijk dat hij niet weet dat er corruptie voorkomt in Suriname. Hij heeft dus impliciet ook geen vermoeden dat er ergens iets mogelijk mis zou zijn. Voor hem geldt dus: ‘neks no fout’. De reactie vanuit het publiek op deze paarse econoom was niet mals. Men vond het ronduit naief en struisvogelpolitiek spelen. Opvallend is dat economen het gemakkelijk hebben bij NF-regeringen en behoorlijk zwaar bij NDP-regeringen. De oude Caldeira maakte een behoorlijke valpartij met een politieke fractuur, de bekende economie-pundit uit de NDP van gisteren op radio is de tweede die behoorlijk uitglijdt. Hij is ronduit ongeloofwaardig en verblind door zijn eigen belangen. Dat vinden zowel vrienden als vijanden. Niet toevallig werd vanuit het publiek gevraagd hoeveel deze econoom aan salaris toucheert als o.a. oud-DNA-lid. Het NDP-verhaal is economisch niet te verdedigen, althans na de verkiezing wanneer men een rustig verhaal moet presenteren, zal het niet lukken. De opzweepfase met deejay en flashlights is al voorbij.
