De beëdiging van de DNA leden is, oppervlakkig beken, feilloos verlopen. Onze vakbondsleider, nu DNA-lid en voor dat moment tijdelijk fungerend voorzitter van DNA heeft zich toch goed van zijn taak gekweten. Hopelijk zal hij zich koest gedragen in het hoogste college van Staat. In ’s landsbelang moeten onze DNA-leden zich optimaal inzetten en zorgen dat er maximaal vergaderd kan worden. De vele (honderden) wetten, die zijn blijven liggen vanwege een aantal redenen, w.o. ook het quorumprobleem, dienen zo spoedig als mogelijk aangepakt en afgerond te worden.
Hopelijk zal de coalitie geen last meer ondervinden van dit euvel, aangezien zij nu kan rekenen op een ruime meerderheid, namelijk NDP: 26 zetels, DOE: 1, Palu: 1, BEP: 2 en de dissidente groep: Sapoen / Chitan 2, in totaal dus 32 zetels. De verkiezing van de president en de vicepresident in de komende dagen is een hoofdstuk op zich! De toenmalige “chanteurs” zullen nu met hangende poten de vergaderingen bijwonen, omdat zij geen andere keuze hebben en het volk, dat meer dan ooit politiek bewust is geworden, hun gangen zullen nagaan en zullen blijven volgen op weg naar 2020.
Anderzijds zij gesteld dat de coalitie, m.n. de voorzitter, ook een luisterend oor moet hebben voor de oppositie, aangezien bijkans 100.000 kiezers hun hebben ondersteund om hun belangen te behartigen. De nieuwbakken DNA-leden hebben ook de taak om hun fractie te beïnvloeden om de vergaderingen te blijven bezoeken, teneinde de debatten kritisch te volgen en te begeleiden.
De herkozen voorzitter, mevr. Simons, doet terecht een beroep op de leden, zodat het werk niet stagneert. Het hoogste orgaan van de Staat heeft ook een voorbeeld- en een opvoedende functie naar het volk toe, vooral naar de jeugd, die het volk van morgen is. Er zullen altijd meningsverschillen zijn, maar men dient op niveau te blijven en respect te tonen voor het Surinaamse volk; alsook internationaal waar de debatten ook gevolgd worden!
De verkiezingen zijn achter de rug en de podiumtaal die terecht of onterecht werd gehanteerd, moet nu wel achterwege worden gelaten.
Deze podiumtaal heeft onze harten verscheurd en velen kozen toen de weg naar Nederland tegen hun wil in! Men was toen niet bewust wat podiumtaal en partijbelang inhield in 1975 toen J. Lachman op de emoties en sentimenten van zijn kiezers inspeelde! Toen begon de exodus. Ook Somohardjo heeft hiervan geprofiteerd; met zijn stichtingen in Nederland, w.o. Makmur.
Dus, beste mensen, leer van de zonneschijn, blijf wakker en laat anderen wakker blijven!
Roy Harpal