Iedereen weet dat Bouterse niet zomaar president is geworden van Suriname. Eerst via een staatsgreep daarna schuifelde hij onopgemerkt naar deze post nadat er vanuit de NDP verschillende andere kandidaten waren voorgedragen. Veel kiezers laten zich blij maken met populistische beloftes en brengen dan hun stem uit. Ik ben eens coördinator geweest bij één van de volkstellingen in Suriname, dus ben ik wel enigszins bekend met het aantal analfabeten en semianalfabeten in ons land. Niet elke keuze kan onder het mom van “hulde aan de democratie” weggezet worden. Velen voelen zich eveneens aangetrokken tot een partij waarvan de leider verdacht en veroordeeld is voor ernstige criminele handelingen. De Surinaamse wetgeving stelt nauwelijks beperkingen aan de vervulling van het hoogste politieke ambt. Uiteraard zal dit ook te maken hebben met de enorme corruptie in het land die evenzeer onder de diverse Front-regeringen welig tierde. Wat mij erg dwars zit, is dat leiders van politieke partijen worden uitgenodigd voor een gesprek bij de president en zonder dat er enige noemenswaardige evaluatie heeft plaatsgevonden van de grote nederlaag van bijvoorbeeld V7-1 zij gevolg geven aan de uitnodiging. Ik kan de heer Sapoen goed begrijpen dat hij uit onvrede is weggegaan bij de PL en voornemens is een eigen eenmansfractie te vormen in de DNA. Ik herhaal het standpunt van de gerenommeerde politicoloog Hans Breeveld, die op 31 mei 2015 in een plaatselijk dagblad stelde: “De diverse leiders van V7 hebben zich niet kunnen bewijzen. Met name de VHP en de NPS moeten hun leiderschap nader overwegen. Er zullen consequenties verbonden moeten worden aan het leiderschap”. Zo liep Santokhi voorop met het betichten en uitschelden van de president voor alles en nog wat. Het was zo erg dat ik destijds opgeroepen heb hiermee te stoppen: “Hoe kun je de president dan nog een hand geven en een uitnodiging accepteren?”. Deze onderdanigheid en principeloze houding van deze leider keur ik ten zeerste af. Hij had allang al consequenties moeten verbinden aan de verkiezingsnederlaag en zijn functie als voorman van een beschaafde partij als de VHP moeten neerleggen. Maar deze figuren houden nooit de eer aan zichzelf. Ze geven liever de hand aan iemand die ze eerder voor rotte vis hebben uitgemaakt en daardoor ons land internationaal te schande hebben gezet. Als hij nu niet uit eigen beweging gaat, zal hij waarschijnlijk bij de bestuursverkiezingen van volgend jaar als voorzitter van deze partij worden weggestemd. De achterban hoeft dit gedrag echt niet te pikken!
Principes
De vraag die nu gesteld moet worden is: “Moet je zogenaamd uit landsbelang gevolg geven aan een uitnodiging?”. Het hangt er maar van af wat onder landsbelang wordt verstaan. Hoe vaak is de oppositie niet weggelopen uit de DNA en heeft het niet voor belangrijke wetten gestemd. Was dat dan geen landsbelang? En denkt men ook wel aan de nabestaanden van onder andere de Decembermoorden? Veel vergaderingen werden geboycot door de oppositie de afgelopen regeringsperiode. Hoort het voeren van goed voorbereide oppositie niet evenzo tot de taken van parlementariërs? Dat bepaalde politieke partijen zo begerig zijn om in de coalitie zitting te nemen zonder daarvoor de competenties en of benodigde zetels te beschikken, getuigt al hoe principeloos sommige partijen en personen opereren. Behalve scheldpartijen miste ik aansprekende programmapunten bij de V7. Niet alleen het schrijven van een verkiezingsprogramma is belangrijk maar voorts een aansprekende campagne voeren met concrete programmapunten. Met de kreet: “Nog vijf”, gaf de NDP aan het gevoerde beleid voort te zetten. Wat heeft V7 daartegenover gesteld: scheldpartijen en insinuaties zonder enig bewijs. Daarom is de nederige buiging die nu gemaakt wordt om zonder enig gevoel van trots een uitnodiging te accepteren van een leider van wie beweerd wordt dat die bijvoorbeeld Hezbollah naar Suriname gebracht zou hebben, wel te begrijpen. Het camoufleren van de continuering van het leiderschap met de voortuitgang in zetels bij de VHP door verschillende drogredenen aan te dragen, spreekt mij geenszins aan. Met het aanstellen van de politiek onervaren leider Santokhi is beslist een verkeerde keus gemaakt. Hij is dienovereenkomstig geen charismatische leider gebleken!
Nieuw leven inblazen
Bij een partij die hervorming in haar vaandel draagt, zal het geen probleem zijn te gaan voor vernieuwing, verandering en verjonging. Van de leider van de vroegere Vernieuwingsbeweging, de heer Bholanath Narain, horen we weinig. Hij had de “nederige” opdracht aanvaard om een evaluatierapport te schrijven naar aanleiding van de laatste bestuursverkiezingen bij de VHP. Kijkt u maar goed om u heen dan ziet u de “names, family and faces” van de leider van de VHP. Daarom lopen veel kiezers weg: “Want wat voor zin heeft het nog om te sympathiseren met deze partij als er toch handdrukken worden uitgewisseld met de leider van een partij op wie zoveel is gescholden? Dan is het beter mijn kiezersbelang te laten behartigen door de NDP”, zullen veel simpel denkende (jonge) democratische kiezers menen. De leider van de NDP is een strateeg gebleken die door een verdeel- en heerstactiek reeds veel partijen en personen op het verkeerde been heeft gezet. Alleen de leiders van V7 hebben dit nog steeds niet door! Met name de coördinator van V7 niet, omdat onder andere politieke macht voor hem zo opwindend is, echter niet in het landsbelang!
Robby Roeplall (uit Nederland)
