In ons land worden vier begrippen door elkaar gebruikt: etniciteit (ras), nationaliteit, identiteit en cultuur. Surinamer is geen ras! Het is een nationaliteit, een juridisch staatkundig begrip.
Dus een 100% Hindoestaan is ook 100% Surinamer. Ras is deel van de identiteit van mensen, van alle mensen. Marron en Creool zijn zelfde etniciteit maar verschillende cultuur.
Met grote verontwaardiging heb ik de reactie op: “Je hoeft je niet te vermengen om Surinamer te zijn” van ene A. gelezen. Het lijkt er veel op dat de reactie beslist niet is gekomen uit de pen van iemand met een goed analytisch vermogen, noch minder van een persoon met een hoog ontwikkeld normbesef en respect voor andersdenkenden. De kernboodschap van Girjasing is: “om Surinamer te zijn, hoef je niet vermengd te zijn”.Nergens en te nimmer heeft Girjasing de Surinamers van Hindostaanse afkomst opgeroepen omzich verheven te voelen boven anderen en anderen minderwaardig te beschouwen, om het kastensysteem aan te hangen en te consolideren. Waarom betrokkene in zijn/haar reactie het Indiase kastenstelsel, dat in haar laatste vorm aan het verdwijnen is, aanhaalt, mag Joost weten. Uit de reactie kan een zekere frustratie worden afgeleid. De reactie is alles behalve fatsoenlijk. Dat A. met die ene opmerking van Girjasing allerlei vergelijkingen maakt met het oude kastenstelsel, zegt veel over hoe deze persoon zelf in elkaar zit. Er wordt geen respect getoond voor andersdenkenden, geen respect voor andere rassen en culturen, geen respect voor universele rechten van de mens,geen respect voor zelfbeschikkingsrechten van een bepaalde groepuit de samenleving.
Weet de persoon van A. :
– Waarvoor de initialen van de politieke partijen PL en KTPI staan? PL staat voor PertjajahLuhur en KTPI staat voor Kerukunan Tulodo Prenatan Inggil. De namen zijn importen uit Indonesië. Leidt zulks ook tot belemmering van natievorming? Indien ja, waarom maakt A. dan de mond niet open?
– Weet deze persoon dat er in ons land verschillende religiën zijn? Is het bestaan vanverschillende godsdiensten een belemmering voor natievorming? Indien ja, zal hij/zij dan de religieuze leiders van het christendom, het Jodendom, de Islam en het Hindoeïsme oproepenom in het belang van natievorming hun religiën te doen smelten in een godsdienst?
– Dat overal op de wereld er nog steeds klassen zijn tussen mensen? Rijken, hoogopgeleiden en hooggeplaatsten staan tegenover armen, laagopgeleiden en mensen op de onderkant van de hiërarchische ladder.
– Dat de samenleving bestaat uit een onderlaag een middenlaag en een bovenlaag? En dat de bovenlaag de onderlaag in zeker zin onderdrukt en uitbuit?
– Dat de arme groep onder erbarmelijke omstandigheden moetleven en de welgestelden in weelde? Heeft deze persoon ooit gepleit om gemengde woonwijken te creëren (een project voor dure koopwoningen en kleine huurwoningen voor de kleine man)?
– Dat de onderlaag van de bevolking een karig loon verdient, terwijl de bovenlaag een riant salaris toucheert? Heeft deze persoon ooit gepleit voor een evenwichtig beloningssysteem voor hoog- en laaggeplaatsten?
– Dat er in de ziekenhuizen het systeem van eerste, tweede en derde klassen wordt gehanteerd? Heeft deze persoon ooit gepleit voor één klas voor elke Surinamer?
– Dat er tijdens de verkiezingscampagne door een bepaalde groep werd gewaarschuwd: als je op V7 stemt, wordt Santokhi president. Werkt deze waarschuwing niet tot belemmering van natievorming? Indien ja, waarom heeft A. dan niets over gezegd?
Blijkbaar kijkt betrokkene niet verder dan zijn/haar neus lang is. Overal op deze wereld bestaan er sinds mensenheugenis allerlei maatschappelijke standen. Het communisme en het socialismehebben geprobeerd de ellenlange kloof tussen de standen te verkleinen. Echter zijn zij bezweken onder zware druk van andersdenkenden.Landen met sterke economieënhebben zich gebundeld inzgn. G7,EU en BRICS.Er is hier sprake van groepsvorming met een bepaald doel. Het kastenstelsel in India was oorspronkelijk een arbeidersstelsel: mensen met verschillende beroepen werden in verschillende groepen ingedeeld. Door de eeuwen heen kreeg dit stelsel een andere invulling; iemand uit de hoogste arbeidersklasse (bv leraar) wilde koste wat kost zijn kinderen in dezelfde klasse behouden, omdat dat een garantie bood voor welzijn, welvaart en macht. Er ontstond een situatie waarin mensen uit hogere klassen zich afscheidden van mensen van de lagere klassen. In zeker zin komt dit nog steeds overal voor, hoogstwaarschijnlijk ook in de wereld van A.
Bij het aangaan van een partnerrelatie let men op een aantal dingen zoals geloof, ras, cultuur, opleiding, huiskleur, lichaamsbouw, financiën en gezondheid. Het is geen abnormale wens/gedachte als ouders met een Christelijke achtergrond graag willen dat hun dochter trouwt met iemand met dezelfde religie. Het is ook billijk dat een medische specialist een partner neemt met een goede ontwikkeling. Waarom is het dan ongewenst als een Surinamer van Hindostaanse afkomst een partner neemt met dezelfde culturele en religieuze achtergrond? Tussen partners moet er een match zijn. Niemand van buiten heeft het recht om die match te zetten naar eigen hand. Het is de vrijheid van elke burger om een partner te kiezen naar eigen inzichten. Als een Surinamer van Javaanse of Creoolse of Hindostaanse afkomst ervoor kiest om te trouwen met iemand van zijn/haar eigen ras, dan is dat zijn/haar keus. Dat gaat een ander niets aan. En als de keuze valt op iemand van een ander ras, dan is ook dat zijn/haar eigen keus. Ook dat gaat niemand aan.
Zolang er mensen zijn als A. die delen van de gemeenschap hun religie, culturele waarden en normen willen afpakken in naam van natievorming, zal er geen natievorming plaatsvinden. Het zijn zulke figuren die natievorming in de weg staan. Natievorming is een proces dat aan haar beloop moet worden gelaten. Een ieder die denkt dit proces te kunnen versnellen of vertragen, droomt bij daglicht. De gedachte dat alleen het bestaan van een groep leidt tot natievorming is zeer bekrompen. In Irak wonen mensen die op elkaar lijken, in Syrië, Turkije en Libië ook. Toch moorden groepen uit deze landen elkaar voortdurend uit. Dezelfde huidskleur en hetzelfde haar biedt dus geen enkele garantie voor natievorming.
Eenheid in verscheidenheid is mijn motto.
Jack Mohanlal
