De jaarlijkse corruptie perceptielijst van Transparency International (TI) komt elk jaar voor de internationale Anti-corruptiedag, die op 9 december wordt herdacht, uit. Suriname staat dit jaar op de 100ste plaats met een score van 36. Vorig jaar stond Suriname nog op de 94e plaats, met eveneens een score van 36. Dit betekent dat andere landen die een lage score hadden maatregelen hebben getroffen en daardoor Suriname zijn voorbijgestreefd. Suriname heeft geen maatregelen getroffen en heeft dus haar score niet verbeterd. Hoe hoger de score hoe minder corrupt het land is. De top 10 wordt beheerst door Europese landen met scores van rond de 90. Enig Aziatisch land daartussen is Singapore met een score van 84. Corruptie is misbruik maken van toevertrouwde macht om er persoonlijk voordeel uit te halen. Het vernietigt een samenleving, omdat de burgers die afhankelijk zijn van mensen die integer behoren te zijn en aan wie ze regeermacht hebben toevertrouwd, hun recht niet optimaal kunnen beleven. “Het resultaat is natuurlijk naar aanleiding van de wijze van het bestuur van het land. Je ziet de zaken van welgemeende corruptie die zijn aangekaart en de incompetentie van de regering of de wil om er iets aan te doen. Van al de zaken die naar voren zijn gebracht en gedeponeerd zijn bij het openbaar ministerie is er niets mee gedaan. Aan de hand van het fiscaal beleid en de openbare aanbestedingen die niet gehouden zijn krijgen we natuurlijk een beoordeling waarbij wij natuurlijk zullen zakken op die ladder” zegt Winston Jesrun in gesprek met DBS.
De Corruption Perceptions Index 2014 laat duidelijk zien dat het misbruik van macht, geheime contacten, fraude en omkoping een ramp is voor vele landen. Suriname heeft geen vorderingen op dit vlak gemaakt in vergelijking met vorig jaar. De samenleving moet continue bewust gemaakt worden van dit verschijnsel met het doel hiermee af te rekenen. Na tien jaren is de Anti-corruptiewet nog steeds niet behandeld en aangenomen. Een argument kan zijn dat delen uit de samenleving willen voorkomen dat de concept anti corruptie wet wordt ingevoerd, omdat het in het voordeel van de samenleving zal werken. Het gaat echter niet slechts om een anti corruptie wet maar een pakket van maatregelen. De klokkenluiders wet, de wet op de instelling van een ombudsbureau en de wet openbaarheid van bestuur, moeten ook nog worden behandeld. Deze wetten zullen er voor zorgen dat de anti corruptie wet echt zoals bedoeld kan functioneren. De belangrijkste sleutel tot corruptie bestrijding is de integriteit van alle individuen die deel uit maken van een samenleving. Integriteit is een groot woord voor iets dat eigenlijk redelijk eenvoudig is. Integer handelen houdt in dat men zijn functie als burger, ambtenaar en opvoeder adequaat en zorgvuldig uitoefent, met inachtneming van verantwoordelijkheden en de geldende waarden en normen van goed burgerschap, ambtenaarschap en ouderschap. Kernbegrippen hierbij zijn: professionaliteit, dienstbaarheid, onafhankelijkheid, betrouwbaarheid en zorgvuldigheid. Iedereen moet altijd bereid zijn vanuit zijn of haar positie verantwoording af te leggen over gepleegde handelingen. Uit het bovenstaande wordt duidelijk dat wij niet kunnen volstaan met het verwijzen naar het corruptief gehalte van een vorige of huidige regering. Ook loze beloften helpen niet. Hierbij kan gedacht worden aan de regeringsverklaring waarbij president Bouterse een kruistocht tegen corruptie aankondigde. Na 4 jaar regeermacht is Suriname nog verder gezakt op de corruptie perceptielijst.
“Die kruistocht van de president is een mislukte kruistocht geworden. Het is zo ferm gezegd tijdens de toespraak van de president dat ik daadwerkelijk geloofde dat het zou gebeuren. Het heeft ons zoveel tijd gekost om de anti-corruptie wet naar het parlement te brengen. Nu is het hier en het wordt maar niet behandeld” zegt Carl Breeveld in gesprek me DBS.
De gevolgen van corruptie zijn duidelijk: toenemende armoede, geen toegang tot grond, gezond drinkwater, gezondheidszorg, onderwijs, en adequate huisvesting, steeds meer aantasting van het recht op woongenot en vernietiging van ons milieu. Vandaar de oproep om zowel individueel als gezamenlijk verantwoordelijkheid te nemen en de strijd aan te binden tegen elke vorm van corruptie. Als burgers, opvoeders en bestuurders kan gezamenlijk corruptie terug gedrongen worden.
