De Nationale Assemblee (DNA) kreeg gisteren bezoek van een deel van de occupanten, die de afgelopen weken percelen in het ressort Santo Dorp hadden geoccupeerd. De occupanten vroegen aan ondervoorzitter van het parlement Ruth Wijdenbosch om ook een oplossing voor hun te zoeken. Zij hebben net als elke andere burger in Suriname ook recht op een stuk grond. Arnold Misiedjan, woordvoerder van de occupanten, gaf in gesprek met Dagblad Suriname aan dat hij niet begrijpt hoe alles zo verkeerd is afgelopen. De percelen stonden volgens hem al een tijdje leeg, waardoor het besluit was genomen om eerst de nodige instanties af te lopen en informatie te winnen over de gronden.
Nadat zij van het Glis-kantoor en het Domeinkantoor begrepen dat de percelen tot het vrij domein behoren, werd massaal besloten om over te gaan tot occupatie. Achteraf bleek dat andere mensen, perceeleigenaren, zich naar de locatie begaven en aangaven dat de percelen hen toebehoren. Volgens de woordvoerder wonen 2 mensen al 21 jaar lang op een van de percelen, terwijl nooit iemand naar de plaats is gekomen. De andere occupanten woonden toen al in de buurt en hebben na de verkregen informatie, zich ook aangesloten. Echter woonden zij toen in kleine huizen, waarin 5 tot 6 mensen hun intrek hadden. Deze omstandigheden waren niet prettig en verhuizing was nodig.
Toen de anderen besloten om ook te gaan occuperen, bleek dat de perceeleigenaren zich met ‘valse papieren’ kwamen aanmelden. Misiedjan kan niet begrijpen hoe iemand 21 jaar lang nooit naar zijn perceel is geweest en nu ineens, toen hij te horen kreeg dat anderen in het desbetreffende perceel geïnteresseerd waren, ineens beheersdaden komt uitvoeren. De occupanten willen dat de percelen aan hun worden toegewezen. Het gaat volgens hem om een perceel groter dan 10 hectare en meer dan 1000 occupanten. Momenteel bevinden zij zich nog steeds nabij de eerder geoccupeerde terreinen en wachten zij op een oplossing. Naamborden worden weliswaar niet meer geplaatst, maar zij vergaderen wel dagelijks om de stand van zaken te bespreken.
‘No wang kaw no beng drape’
‘No wang kaw no beng drape. Sortoe prikkeldraad?’ Schreeuwde de menigte de aanwezige journalisten toe. De beschuldigingen dat de occupanten bezittingen, waaronder koeien en prikkeldraden, van de perceeleigenaren zouden hebben gemarteld, geslacht of beschadigd berusten volgens Misiedjan niet op waarheid. Volgens hem zouden nooit koeien daar aanwezig zijn geweest. De perceeleigenaren zouden hun juist onnodig hebben bezwaard, zodat de politie hard tegen hun zou optreden. Hij weet dat wilde occupatie een strafbaar feit is, maar kan ook niets doen als zijn mensen geen ontwikkeling in het binnenland hebben en zij noodgedwongen naar de stad moeten verhuizen. Hier aangekomen moeten zij dan op zoek gaan naar een verblijfplaats. ‘Oen de liebie sma toe, oen alla ab recht tap wang pies dotie’, benadrukte de man. Tot nu toe hadden zij geen enkele aanvraag ingediend om een stuk perceel toegewezen te krijgen. Nu hebben zij zich intussen aangemeld bij het ministerie van Ruimtelijke Ordening, Grond en Bosbeheer om de eerste stap te zetten om een aanvraag te doen. Tot nu toe heeft niemand hun benaderd om een oplossing te zoeken. Misiedjan hoopt dat de regering en het parlement ook een luisterend oor voor hun probleem hebben.
FR
