‘Het verkrijgen van goedkope brandsof en ureum, het opzetten van oogstfaciliteiten, terugdraaien van de government take, het opzetten van een landbouwinvesteringsfonds’, allemaal beloften die door de huidige president Desi Bouterse zijn gedaan in 2010 aan de rijstboeren in Nickerie, vlak voor de verkiezingen. Niet eens één van deze beloften is gerealiseerd door Bouterse die al 4 jaren aanzit als president van het land. ‘De president kent de rijstsector niet, hij heeft nooit naar ons omgekeken’, zegt de voorzitter van de Surinaamse Padieboeren Associatie (SPBA) Harrynannan Oemraw, resoluut. Hij kan het zich nog als gisteren herinneren ‘dat Bouterse in 2010 vlak voor de verkiezingen op elk politiek podium in Nickerie al de beloftes opratelde, wat hij allemaal zou doen voor de rijstboeren’. Toen betaalden de boeren SRD 1 aan government take. Bouterse sprak vol afgunst hierover en hield de rijstboeren voor dat wanneer hij deel mocht uitmaken van de regering, hij deze per onmiddellijk zou terugdraaien. De rijstboeren waren laaiend enthousiast om Bouterse aan de macht te helpen brengen.
Helaas, vanaf augustus 2010 zitten zij nog steeds reikhalzend uit te kijken naar het moment waarop ze zo lang gewacht hebben: ‘het realiseren van de beloftes die door Bouterse zijn gedaan’. Integendeel blijkt dat de government take meer dan SRD 3 bedraagt en zitten zij nog dieper in de put dan voorheen. ‘Vier jaren zijn voorbij en de president heeft geen moment naar ons omgekeken’, aldus Oemraw. De SPBA heeft talloze brieven gestuurd naar het staatshoofd, er zijn diverse petities aangeboden. Alles ten spijt, de stukken schijnen in de prullenmand te zijn gestopt. Oemraw heeft er geen geloof in dat de regering van enige betekenis kan zijn voor de boeren gedurende de resterende 10 maanden voor de verkiezing in 2015.
De SPBA-topper zegt dat hij vaak hoort van regeringtoppers dat de Staat heel veel investeert in de sector middels het ophalen van lozingen en het renoveren van sluizen. ‘Maar dat is nou eenmaal de taak van de overheid, de primaire lozingen vallen onder hun beheer. Ik ga als burger toch geen school of een polikliniek bouwen? Dat is niet mijn verantwoordelijkheid.’
Volgens Oemraw zou het staatshoofd een voorbeeld kunnen nemen van de president van Guyana die de rijstsector behoorlijke injecties geeft en hen te allen tijde ondersteunt. ‘Daarom bloeit de rijstsector in Guyana, maar wanneer we hier in Suriname onze stem laten horen dat het niet goed gaat met de sector, dan krijgen we te horen dat we alweer klagen.’
Asha Gajadien-Bhagwat
