Het is heel erg dat het DNA-lid Lekhram Soerdjan van de VHP (Vooruitstrevende Hervormingspartij), zijn partij via de media zo negatief bespreekt. Soerdjan is samen met nog een andere VHP DNA-lid door de vorige voorzitter van de VHP – Sardjoe – benaderd en zonder enige ballotage benoemd in het hoogste College van Staat. Nog steeds heeft deze ex-voorzitter van de VHP – die door het hoofdbestuur van de VHP waarin ook Soerdjan zitting heeft, tot erevoorzitter is benoemd – de sleutels van Stichting De Olifant in handen. Gebleken is dat de financiële stukken van de partij recentelijk zijn goedgekeurd. Dat wil zeggen dat het financieel beleid van het huidige bestuur is goedgekeurd. Sardjoe was partijvoorzitter en voorzitter van Stichting De Olifant. Hij beheerde de bankrekeningen. Nog steeds zien wij dat er royale schenkingen worden gedaan aan de partij (auto’s) terwijl niet duidelijk is van wie deze afkomstig zijn. Bij het voeren van good governance hoort het dat donaties worden geregistreerd – conform de Wet op de politieke partijen – en nimmer beloond met gunsten zoals veelal plaatsvindt. Binnen elke politieke partij is er wel wat! Zo mocht Soerdjan als coördinator voor de VHP optreden in het district Nickerie, maar miste hij de juiste competenties hiervoor. Uiteindelijk werd mevrouw Thakoer benoemd tot coördinator. Zij heeft haar taak tezamen met de structuren op een goede wijze uitgevoerd. Over alle partijactiviteiten onder haar leiding was men dik tevreden. Hieruit blijkt dat Soerdjan op elk niveau te vervangen is. Voorts kreeg Thakoer geen enkele medewerking van Soerdjan bij haar werkzaamheden, omdat deze curieuze man haar op alle mogelijke manieren begon te dwarsbomen. Hoe kunnen dergelijke figuren toch benoemd worden in zulke hoge functies zonder enige wezenlijke bijdrage geleverd te hebben voor de partij? Als Soerdjan over corruptie praat, moet hij eerst naar zichzelf kijken: “Hoe is hij DNA-lid geworden?”. Deze persoon heeft samen met zijn collega DNA-lid van Commewijne eens de partij fel bestreden. En nu zitten ze allebei in het hoogste College van Staat. Op dezelfde autoritaire manier benoemde wijlen Lachmon (2001) zijn kandidaten op het balkon van zijn vriend Mungra. Wijlen Bim Mungra (2013) heeft dit publiekelijk bekendgemaakt op een congres. Nepotisme, patronage en corruptie vieren hoogtij in Suriname! Werpt u maar een blik op de Corruption Perceptions Index van Tranparency International. Hier neemt Suriname een beschamende 94ste plaats in van de 177 onderzochte landen in 2013. Toch worden corrupte lieden als Lachmon geprezen en aanbeden – terwijl zoals in de kwestie Carlos Thomas in 1959 – duidelijk wordt dat ook hij zeer nadrukkelijk corrupt bezig was. Zelfs deze “grote leider” deed mee aan de wijdverbreide corruptie in Suriname, en heeft deze niet afdoende bestreden. En het gaat maar door….. ! Ik verwacht dat bij een regeringswisseling een aangescherpte Anticorruptiewet komt die idem dito door de Megacombinatie in het vooruitzicht was gesteld maar nooit is gekomen. Kennelijk loont de corruptie in Suriname, en Soerdjan heeft daar ook heerlijk van genoten! In ieder geval door zijn omstreden benoeming als parlementariër te aanvaarden. De rest laat ik over aan zijn geweten!
Profielschets
De onlangs gepubliceerde profielschets van de VHP dient aangescherpt te worden met meer selectiecriteria zodat goede DNA-kandidaten worden voorgedragen. Personen die meer dan drie termijnen in dit college zitten, moeten vervangen worden om de doorstroom en democratie te dienen. En personages als Lekhram Soerdjan die niets hebben gepresteerd, kunnen nu al solliciteren naar een andere baan. Kandidaten zullen nu niet meer door de voorzitter voorgedragen worden maar zoals het in een democratie hoort – na een sollicitatiegesprek – voorgesteld worden door een selectiecommissie. Uiteindelijk benoemen de partijorganen een bepaalde persoon in een vertegenwoordigend orgaan. In de selectiecommissie kunnen ook rechters of oud-rechters zitting hebben. Zij weten precies door hun jarenlange ervaring in het “kleine” Suriname wie een onkreukbaar en integer verleden heeft. Het vermoeden bestaat dat Santokhi thuis bij hem heimelijk – net als zijn voorgangers – met gesprekken is gestart met potentiële kandidaten voor bepaalde belangrijke functies – als dit waar is – wordt een verkeerd signaal afgegeven. Alle toezeggingen die aan kandidaten zijn gedaan, dienen ingetrokken te worden als de VHP als integere partij binnen de Nieuw Front Combinatie wil functioneren. De huidige voorzitter van de VHP kan niet veel meer ruis verdragen na onder andere Segebai, de bouw van het hoofdbureau van politie en of Sasur; anders moet hij aftreden omdat zijn eer, integriteit en of goede naam op het spel staat. Suriname heeft dringend behoefte aan een eenvoudige president van onbesproken gedrag zonder tekenen van arrogantie – zeker als tevens Santokhi solliciteert naar de functie – omdat deze persoon een voorbeeld moet zijn voor de jeugd, en ons land op een waardige wijze kan uitdragen. Bovendien moet elke partijleider als hij gekozen wordt in een hoge politieke functie het partijleiderschap neerleggen om conflict of interest te voorkomen. Zeker in een land waar corruptie hoogtij voert!
Naar een integere politiek
Santokhi is na een felle interne strijd gekozen tot leider van de VHP; velen geven hem nu het voordeel van de twijfel. Maar dan moet hij dat waarmaken, en niet als solist maar als democraat functioneren. De laatste tijd is er veel kritiek op de voorzitter van de VHP! Zo kort voor de verkiezingen wil ik deze kritiek niet aan de orde stellen maar wel een duidelijk signaal afgeven! En hoewel het op geen enkele wijze gepast is dat een DNA-lid publiekelijk zeer ongenuanceerde kritiek uit op zijn partij moet de partij lering trekken uit de publicatie van Soerdjan. Het is beter dat de “moedige” Soerdjan – zoals gebruikelijk – nu de eer aan zichzelf houdt en bedankt als VHP-parlementariër. Anders moet hij volgens de wettelijke regelingen daartoe teruggeroepen worden door zijn partij. In Suriname bestaat er een cultuur dat personen nooit consequenties verbinden aan onbehoorlijke gedragingen en of handelingen. Ook hier moet een einde aan komen. Zo had president Bouterse na de arrestatie van zijn zoon direct moeten aftreden. Maar mensen die verdacht worden van ernstige criminele handelingen zullen zulks nooit doen! Dat hoort kennelijk bij vermeend crimineel gedrag. Voordat Soerdjan tot publicatie was overgegaan van al zijn grieven van de afgelopen jaren had hij eerst naar zichzelf moeten kijken: “Verbeter de wereld, begin bij jezelf” is een eeuwenoud gezegde, en zeker van toepassing op Lekhram Soerdjan uit het rijstdistrict Nickerie waar heel veel is gedaan voor de bevolking. Dat heb ik met eigen ogen kunnen aanschouwen. Soms is dankbaarheid ver te zoeken bij bepaalde lieden en groepen in ons land!
Robby Roeplall
