Onze huidige wetgeving stimuleert geen dubbele nationaliteit, maar verbiedt dat ook niet. Het hebben van twee nationaliteiten is soms onvermijdelijk en is iets waarmee wij als Suriname mee moeten leren leven, zei Anton Paal donderdag bij de behandeling van de wet op de nationaliteitswet.
Het parlement heeft gisteravond de wet aangenomen met 33 algemene stemmen. De initiatiefnemers die de wetswijziging hebben voorgesteld, zijn de leden Paal, Marinus Bee, Ronny Tamsiran en Frederick Finisie. Het was nodig de wet aan te passen, vanwege de vele problemen die uitvoerende instanties ondervinden. Tevens zijn er vele onduidelijkheden in de oude wet en was die in bepaalde opzichten discriminerend.
Dubbele nationaliteit
Minister Edmund Leilis zei in zijn reactie dat de regering de wetswijziging toejuicht. Met voortvarendheid zal deze worden afgekondigd en zal de voorlichting over de vele wijzigingen worden opgevoerd. De minister geeft toe dat onze wet zoals die is geformuleerd, het hebben van een dubbele nationaliteit niet verbiedt. Er worden echter twee belangrijke voorwaarden gesteld. De persoon moet kunnen aantonen dat die naast de Suriname nationaliteit, ook een andere nationaliteit bezit en moet desbetreffende persoon niet in Suriname wonen.
Het DNA-lid Guno Castelen wilde weten wat het beleid is van de regering met betrekking tot sporters van Surinaamse afkomst die in het buitenland wonen. Wat is het probleem dat zij niet in aanmerking kunnen komen voor een dubbele nationaliteit, zodat zij Suriname internationaal zouden kunnen vertegenwoordigen, vroeg het lid. Volgens Paal staan de mensen om wie het gaat niet te springen om een Surinaamse nationaliteit. Bovendien kan de staat personen een nationaliteit niet opdringen. Minister Leilis was het helemaal eens met Paal. In het verleden is Suriname al een paar keren voor het gerecht gesleept, vanwege ‘het opdringen van de Surinaamse nationaliteit aan personen’.
Gelijkheid en genderevenwicht
In de nieuwe wet is er rekening gehouden met uitgangspunten over de gelijkheid voor de burgers en genderevenwicht. Ook is rekening gehouden met internationale voorschriften waarbij de nationaliteit aan niemand kan worden opgedrongen. De nationaliteit kan iemand ook niet worden ontnomen indien dat stateloosheid zal leiden.
Bij de vaststelling van de nationaliteit bij de geboorte van een kind is men tot nog toe in eerste instantie uitgegaan van de nationaliteit van de vader. Het kind ontleent de nationaliteit aan de moeder pas wanneer is komen vast te staan dat die niet kan ontlenen aan de vader. Met de huidige wetswijziging kan door de ouders worden aangegeven welke nationaliteit zij voor het kind wensen.
Bij de optiemogelijkheid voor een vreemdeling naar aanleiding van een huwelijk met een Surinamer was het slechts een vreemde vrouw die de bevoegdheid had daarvan gebruik te maken, wat als discriminerend naar de man kon worden ervaren. Met deze wet is daar een einde aan gebracht.
Door de wijziging krijgt een kind die in Suriname is geboren en een vreemde nationaliteit bezit bij het bereiken van de leeftijd van 18 jaar niet meer automatisch de Surinaamse nationaliteit, maar pas als die officieel daartoe een verzoek indient. Hiermee wordt voorkomen dat personen een nationaliteit worden opgedrongen.
SM
