Winston Jessurun van DA’91 vindt dat de regering de samenleving in problemen brengt met haar sociaal beleid. Om de samenleving het idee te geven dat er een sociaal beleid wordt uitgevoerd, zijn in alle haast drie zogenaamde sociale wetten aan het parlement aangeboden voor openbare behandeling, terwijl de regering er heel goed van op de hoogte is dat de wetten moeilijk uitvoerbaar zijn. ‘De regering heeft haast om de samenleving iets aan te bieden, maar u brengt de samenleving in problemen met de ontwerpwetten die zijn ingediend. U beseft ook heel goed dat op grond van deze wetten het parlement haar werk niet adequaat kan uitvoeren’, zei Jessurun bij de voortzetting van de behandeling van de Wet Nationale Basiszorgverzekering in DNA gisteren. Volgens hei DNA-lid is in huishoudelijk verband kenbaar gemaakt dat er fundamentele informatie ontbreekt en dat de wetten niet gereed zijn voor openbare behandeling. De leiding van het parlement heeft deze kritieken genegeerd en de wetten toch op de openbare agenda geplaatst.
Verwijten
Jessurun hekelt opmerkingen van de coalitie dat voorgaande regeringen niet in staat zijn geweest om een sociaal zekerheidsstelsel in te voeren. Jessurun ontkomt er niet aan te wijzen naar de financiële chaos, die gecreëerd is tijdens de militaire dictatuur. Toen is er volgens hem een enorme achterstand ontstaan in de ziekenhuizen. ‘De aangerichte schade begonnen we in te lopen in de jaren ’93, ’94, en ’95. De gezondheidszorg lag op zijn achterste. Onder de regering Wijdenbosch was het veel erger. Het land is in 2000 achtergelaten met een monetaire reserve van US$ 15 miljoen. En dan kunnen we schreeuwen dat vorige regeringen niets hebben gedaan, maar u bent aangetreden in 2010 met een monetaire reserve van bijkans US$ 700 miljoen, een riante uitgangspositie’, kaatste Jessurun terug. Het zou volgen hem een schande zijn als de huidige regering bepaalde zaken niet zou kunnen realiseren voor de samenleving vanuit die uitgangspositie.
Onduidelijkheden en bezorgdheid
Jessurun erkent dat er heel lang wordt gesproken over een ziektekostenverzekering. De huidige regering heeft een ontwerpwet ingediend, waarvan de inhoud en de aanpak onduidelijk zijn. Het doel is dat iedereen verzekerd is en aanspraak kan maken op een basispakket van diensten, waar je op kan rekenen. Het blijft onduidelijk welke groep de regering wenst te bereiken met de Nationale Basiszorgverzekering. Het Staatsziekenfonds (SZF) dekt in totaal ruim 140.000 Surinamers, Self Reliance geeft aan ca. 50.000 particuliere verzekeraars te hebben en er is een groep on-en minvermogen kaartbezitters van tussen 150.000- 230.000. Jessurun gaat ervan uit dat de regering hoogstwaarschijnlijk deze groep wenst te bereiken. Bij eerdere discussie ging het volgens Jessurun mis vanwege de financiering en nu dient de regering een wet in zonder te praten over de financiering, zonder aan te geven wat de hoogte is en de aantallen aan te geven en om hoeveel mensen het gaat. Ten aanzien van de knelpunten waar het toen om ging, worden in de ontwerpwet verwezen naar staatsbesluiten. De implementatie door deze regering om de groep 0-16 en 60+ te plaatsen in het de basiszorgverzekering, waarbij de staat de premie volledig betaalt, verloopt stroef. De premie ligt rond de SRD 28 per verzekerde. Jessurun wijst erop dat het basispakket en de polisvoorwaarden nog steeds een discussie-issue zijn. Een jaar na invoering van dit systeem is het nog steeds niet duidelijk hoe het basispakket eruit moet zien. Hier is vaker over gesproken, maar de regering geeft volgens Jessurun steeds aan dat gekeken moet worden naar het pakket. ‘Het is een pilotproject en moet bekeken worden hoe dat uitpakt, terwijl we te maken hebben met mensen die de diensten nodig hebben. Er is haast werk verricht om te scoren.’
SM
