De oppositie vindt niet dat de regering genoegzaam heeft gediscussieerd met alle relevante maatschappelijke groeperingen, de vakbeweging en het bedrijfsleven over de totstandkoming van een nationale basiszorgverzekering. Ruth Wijdenbosh van de Nieuw Front- fractie in DNA zegt dat nationaal draagvlak nodig is om de financiering van de basiszorgverzekering te kunnen garanderen. De voorzitter van de commissie van rapporteurs, Theo Vishunatt, zei afgelopen donderdag bij de behandeling van de wet dat achtereenvolgende regeringen jarenlang discussies hebben gevoerd over de totstandkoming van een algemene ziektekostenverzekering(AZV). In de jaren ’70 is er een AZV-wet goedgekeurd, maar die kon niet in werking treden, vanwege het in het leven roepen van het Staatsziekenfonds (SZF). Wijdenbosch corrigeerde hem echter door aan te geven dat het toen om een andere wet ging en niet het ontwerp dat nu aan het parlement is aangeboden. De regering heeft nu een wetsontwerp ingediend waarover belangrijke actoren geen kennis dragen. Juist met een brede consultatie en draagvlak wordt het mogelijk dat de ‘brede schouders’ de zware lasten dragen, temeer de regering met dit ontwerp het verzekeren van de kleine zelfstandige ondernemers en werklozen beoogt. “Als je nu kleine zelfstandigen en werklozen verzekert, hoe ga je het fonds opzetten? Ik ben niet tegen een zorgverzekering, maar ik had gedacht dat het breed zou zijn, waardoor de grootverdieners ook een belangrijke bijdrage zouden leveren”, oppert Wijdenbosch. Zij vindt dat de kosten deels door de overheid, de grote bedrijven en de grote verdieners gedragen moeten worden. Er zou een gezamenlijke pot moeten zijn, waaruit wordt geput.
SPA- parlementariër Guno Castelen waarschuwde voor het bij wet creëren van kansarmen als de structuur en financiering van het systeem niet goed geregeld worden. De zogenaamde kleine ondernemers zijn personen die vaak meerdere banen eropna houden en die worden nu verplicht door de wet om zichzelf te verzekeren, terwijl ze niet in staat zijn de verzekering te betalen. Hij kijkt uit naar de link die de regering zegt dat er bestaat tussen deze wet en de Wet Minimumuurloon.
Ook Amzad Abdoel van de NDP had een aantal vragen. “Is de verzekeringnemer of de werknemer vrij om een verzekeringsmaatschappij te kiezen? Zal de overheid inkomen voor degene die de verzekering niet kan betalen? Is die berekening al gemaakt hoeveel het zal kosten”, luidden enkele vragen van Abdoel. Volgens de wet is het verboden om een ingezetene diensten te laten verrichten als die persoon niet verzekerd is. Abdoel vraagt zich af als dat inhoudt dat elke losse arbeider zichzelf moet verzekeren of als de persoon die de arbeider voor enkele uren of dagen in dienst neemt, de verzekering moet betalen.
Andre Misiekaba van de NDP maakt zich niet zo druk over de premiebetaling, omdat de groep kleine zelfstandige ondernemers volgens hem ‘vaak veel meer verdient dan we denken’. ‘Het punt is dat zij niet zijn geregistreerd. Daarom is het van belang dat die groep in kaart wordt gebracht.’
SM
