‘De eenheid van het Surinaamse volk begint bij de taal en we spreken allemaal Sranantongo’, legt Ludwig van Mulier uit. Hij is, samen met Max Sordam, medeauteur van het Sranantongo woordenboek. Van Mulier legt uit dat er verschillende schrijfwijzen zijn van het Sranantongo, maar dat met het Sranantongo woordenboek geprobeerd wordt de schrijfwijze te standaardiseren. Van Mulier overhandigde symbolisch dit woordenboek aan PL-voorzitter Somohardjo in het kader van Keti Koti. Met de standaardisering van het Sranantongo wordt het recht van alle groepen in Suriname erkend om een eigen taal te gaan ontwikkelen, vindt Van Mulier. ‘Als je je eigen taal goed beheerst, beheers je automatisch alle vreemde talen heel gemakkelijk. Dat is het resultaat van taalkundig onderzoek geweest’, betoogt de schrijver. Hij wil door standaardisering bijdragen aan de interne ontwikkeling van het Sranantongo en is blij dat hij daarbij de volledige ondersteuning mag genieten van de Pertjajah Luhur. Hierdoor zal een geïntegreerd woordenboek tot stand komen en één schrijfwijze worden gehanteerd van het Sranantongo. ‘Hiermee draagt de Pertjajah Luhur bij aan de eenheid van het Surinaamse volk’, stelt Van Mulier.
Eén van de grootste verdiensten van het Surinaamse volk is de eenheid. Het multicultureel volk is er vanaf de slavernij in geslaagd een taal te ontwikkelen: het Sranantongo. ‘Dat is een verdienste. We staan er niet bij stil dat we deze taal als omgangstaal gebruiken. De vermaarde Amerikaanse schrijver James Baldwin zei tegen mij: ‘jullie volk is in staat geweest een eigen taal te ontwikkelen. Het Nederlands is wel de officiële voertaal, maar er zijn maar weinig volkeren in de wereld die een eigen taal hebben ontwikkeld.’
Somohardjo wijst er op dat we het Surinaams-Hindi woordenboek hebben en een Surinaams-Jawa woordenboek is in de maak. De partij is blij dat zij een bijdrage mag leveren aan het vermenigvuldigen van het Sranantongo woordenboek voor het bevorderen van de communicatie tussen alle groepen in Suriname. De PL-voorzitter geeft als voorbeeld dat als een Chinees pas in Suriname aankomt, het eerste dat hij of zij leert praten Sranangtongo is en niet het Nederlands. Het Sranantongo blijkt veel gemakkelijker te zijn in het converseren. ‘Mijn grootmoeder kan geen Nederlands praten, mijn moeder ook niet, maar het Sranantongo wel’, illustreert Somohardjo het gemak waarmee vrijwel alle Surinamers zich het Sranantongo eigen maken.
De woordenboeken zullen in de drukkerij van de partij zelf gedrukt worden. Om hoeveel exemplaren het gaat, kan de PL-voorzitter in dit stadium nog niet prijsgeven. Dat is afhankelijk van de behoefte, zegt hij. Gedacht wordt aan onder anderen Surinaamse studenten, alsook mensen in Nederland en toeristen die graag zo een woordenboek zouden willen hebben. Personen die dit woordenboek willen aanschaffen, zullen slechts een bijdrage hoeven te betalen in de drukkosten. Daarmee wil de partij haar sociale kracht opnieuw tot uiting brengen. ‘Wij zijn er niet om winst te maken’, benadrukt Somohardjo.
