De VN-organisatie UNODC heeft recentelijk het jaarlijkse Wereld Drugsrapport uitgebracht in 2014. Dit rapport bevat geen landelijk gespecificeerde data, maar uit de regionale trends kunnen de bevoegde autoriteiten veel halen om in de dagelijkse operaties van handhavingsdiensten, bij onderzoek en bij het formuleren van beleid een bepaalde focus te hebben. Drugsmisbruik is nog steeds een probleem van wereldformaat. In 2012 zijn 183.000 drugs gerelateerde doden gerapporteerd. Dat komt neer op een cijfer van 40 doden per miljoen inwoners in de leeftijd van 15 – 64 jaar. Alhoewel dit cijfer lager is dan dat van 2011, kan de terugval toe te schrijven zijn aan het feit dat in een aantal Aziatische landen een lager aantal doden is gerapporteerd. Wereldwijd hebben in 2012 tussen de 162 miljoen en 324 miljoen personen (respectievelijk 3.5% en 7.0% van de wereldbevolking) tussen de 15 – 64 jaar tenminste een keer een illegale drug gebruikt. Het gaat dan voornamelijk om drugs die gerelateerd zijn aan stimulerende cannabis, opium, cocaïne of amfetamine. Het rapport vermeldt dat in 2012 het probleem van drugsmisbruik wereldwijd stabiel bleef. Het gaat bij dezen om drugsgebruikers, personen afwijkend drugsgebruik en drugsverslaafden. Het cijfer bleef hier stabiel tussen de 16 miljoen en 39 miljoen personen wereldwijd. Mondiaal is het grootste probleem de toegang tot de drugsdiensten zoals behandeling en begeleiding. Alleen 1 op de 6 personen die drugs gebruiken, heeft toegang gehad of heeft behandelingen ondergaan van een instantie. Algemeen bestaat de indruk dat marihuana een relatief onschuldige drug is. Ook in Suriname zijn er stemmen die oproepen om deze drug uit de illegale sfeer te halen. De indruk bestaat ook dat deze stemmen opkomen naar analogie van de situatie in Nederland, waar marihuana als een soft drug wordt beschouwd. Het rapport vermeldt echter dat een groeiend aantal mensen in de afgelopen 10 jaar hulp hebben gezocht om af te komen van deze drug met name in onze regio, de America’s, Oceanie en Europa. De meest primaire drugs echter waarvoor men in Azië en Europa hulp zoekt om af te kicken, zijn de opiaten en in de America’s voor cocaïne.
De United Nations Office on Drugs and Crime (UNODC), Unaids en de WHO schatten dat ca. 12.7 miljoen personen wereldwijd drugs injecteren. Dat komt neer op 0.27% van de wereldpopulatie in de leeftijd 15 tot 64 jaar. Het probleem is het grootst in Oost- en Zuid-Europa, waar het gemiddelde aantal dat drugs inspuit 4.6 keer hoger is dan het wereldgemiddelde. Het gezamenlijk gebruiken van naalden maakt personen kwetsbaar voor infectie met hiv en hepatitis. Geschat wordt dat gemiddeld 13.1 % van de personen die drugs inspuiten, leven met hiv.
In Zuid en Centraal Amerika en de Caribbean wordt er veel cocaïne gebruikt. In Zuid Amerika – waartoe in het rapport Suriname ook wordt gerekend – is het gebruik van cocaïne zo hoog dat het niveau overeenkomt met hoge gebruikersgebieden. Met uitzondering van amfetamine-achtige drugs blijft voor het overige het gebruik van andere drugssoorten in deze regio laag. Wanneer wij aan drugs denken in termen van productie in laboratoria en transport dan denken wij primair aan cocaïne. Deze drugs hebben een behoorlijke impact in het westelijk halfrond. Het rapport concludeert dat de beschikbaarheid van cocaïne wereldwijd is teruggelopen. Sinds 1990 zijn de coca-aanplanten geschat eind 2012 het laagst, namelijk 133.7 duizend hectare, een teruggang van 11% ten opzichte van 2011. Cocaïne wordt steeds meer onderschept: in 2012 werd 671 ton cocaïne in beslag genomen, in 2011 was dat 634 ton. De meeste cocaïne werd onderschept in Zuid Amerika en West en Centraal Europa. Cocaïne blijft relatief geconcentreerd in de America’s Europa en Oceanie. Bijna alle cocaïne in de wereld wordt geproduceerd in drie Zuid-Amerikaanse landen: Colombia, Peru en Bolivia. Het meest problematische gebruik van cocaïne is in de America’s. Sinds 2006 is er minder cokegebruik in Noord Amerika door een aanhoudend tekort. In de USA is recent echter een kleine groei geconstateerd, gelijktijdig met de inbeslagnames op zee. In Zuid Amerika neemt het gebruik en het transport van coke toe met name in buurland Brazilië. Suriname is geen groot drugsproducerend land, maar komt wel voor op de route van de drugstransporten naar Europa en de USA. Drugs staan in Suriname synoniem met marihuana en cocaïne. Uit de wereldrapporten blijkt duidelijk dat bijvoorbeeld ook synthetische drugs veel in trek zijn bij een nieuw jonger publiek. Suriname is een land met een jonge bevolking, die zich graag laat beïnvloeden met buitenlandse modetrends vaak op individueel niveau onder druk van leeftijdsgenoten. Het is in eerste instantie van belang dat wij de trends in Suriname meten. Zonder metingen zal er niet veel aan beleid kunnen worden ontwikkeld. In de onderzoeken moet gekeken worden naar de bijzonderheden van drugsgebruik, de nieuwe trends en de regio’s waar het een en ander voorkomt. In Suriname moet de overheid meer gaan investeren in de begeleiding van drugsverslaafden en personen die regelmatig drugs gebruiken en hulp nodig hebben. Ook de relatie met de buurlanden Guyana en Brazilië moet worden bekeken als er trends in deze landen aan het voltrekken zijn. Vanuit de overheidsdiensten moet ook de betrokkenheid van Suriname bij de drugstransporten worden bekeken. Voorkomen moet worden dat er hier een economische sector met concurrenten ontstaat. Dit zal een impact hebben op de veiligheid van de algehele samenleving.
