Een districtscommissaris uit het westen van het land staat nu onder kritiek, omdat hij op het podium van de regeringspartij zou gaan zitten. Hij zou ook politieke speeches afsteken op deze bijeenkomsten, waar altijd verwijtend wordt gewezen naar voorgaande regeringen. Een andere dc heeft in het zuiden aangegeven dat hij nog op de podia zal verschijnen. Andere overheidsfunctionarissen, belast met bijvoorbeeld waterdistributie, herhalen steeds dat ze niet aan politiek doen, maar geven wel als oplossing voor het waterprobleem dat burgers bij de verkiezingen moeten stemmen op de partijen van de huidige regeercoalitie. De dc uit het westen geeft aan dat zijn gedrag geen probleem is, omdat een voormalige dc die hem bekritiseert ook toespraken hield op politieke podia toen hij in functie was. Het bezwaar dat kleeft aan de betrokkenheid van de dc aan de actieve partijpolitiek en met name bij campagnes, heeft te maken met zijn betrokkenheid bij de organisatie van de verkiezingen in zijn kiesdistrict. Er is altijd en ook nu een vrees voor manipulatie bij de verkiezingen. Door de oppositie zijn scenario’s opgeworpen die duiden op bewerking van de verkiezingsresultaten. Dit kwam o.a. naar voren bij de benoeming van de nieuwe minister van Binnenlandse Zaken. De NDP zou bezit willen nemen van Biza om te sjoemelen met de verkiezingen, was het verhaal. Duidelijk is wel dat de dc’s allemaal uit bepaalde politieke partijen komen. De dc-functie is een politieke functie. In het verleden zijn stemmen opgegaan om de dc meer draagvlak te geven via daartoe dienende verkiezingen. Aan de dc is een aantal grondwettelijke verantwoordelijkheden toegekend. Districtsverordeningen dienen, alvorens in werking te treden, ter kennis te worden gebracht van o.a. de betrokken districtscommissaris. In elk district is er een districtsbestuur. Het districtsbestuur is het uitvoerende orgaan van het district. Het districtsbestuur bestaat uit de districtscommissaris en de vertegenwoordigers van de verschillende ministeries in het district. Het districtsbestuur is belast met het dagelijks bestuur van het district. Op aanvraag van het Kiesbureau verstrekken de districtscommissarissen alle inlichtingen omtrent de organisatie van de werkzaamheden in verband met de uitreiking der oproepingskaarten aan het Kiesbureau, dat bevoegd is aanbevelingen ter zake te doen. De Kieswet bepaalt voorts dat elk kiesbureau erop toe moet zien dat door de betrokken districtscommissaris de mogelijkheid wordt geschapen, dat de daartoe gerechtigde kiezers nog op de dag der stemming de oproepingskaarten kunnen afhalen. Voor de verkiezing van de leden van De Nationale Assemblee, alsmede voor die van de leden van de ressortraden wordt voor elk kiesdistrict een hoofdstembureau ingesteld. Het hoofdstembureau dat wordt ingesteld in het kader van de verkiezing van de leden van de ressortraden, geldt als hoofdstembureau voor de vaststelling en samenstelling van de ressort- en districtsraden. Voorzitter is de districtscommissaris van het district, waar het hoofdstembureau is gevestigd. De voorzitter, de leden en plaatsvervangende leden worden door de president benoemd en ontslagen. De Kieswet bepaalt voorts dat de districtscommissaris moet zorgen voor de inrichting van het stemlokaal. Verder dient tenminste drie dagen voor de dag der stemming elke bevoegde kiezer, die bevoegd is aan de stemming deel te nemen, van de dc van het district, in welker kiezersregister zijn naam op de dag der kandidaatstelling voorkomt, een oproepkaart te ontvangen. Aan de tot deelneming aan de stemming bevoegde kiezer, wiens oproepingskaart in het ongerede is geraakt, of die geen kaart heeft ontvangen, wordt op zijn aanvraag door de dc een nieuwe oproepingskaart uitgereikt. Bij stemmachtigingen is er ook een verantwoordelijkheid voor de dc. De kiezer die een persoon wil machtigen om voor hem te stemmen, wendt zich tenminste zes dagen vóór de stemming tot de dc waar hij op de kiezerslijst is opgenomen. Deze kiezer tekent de volmacht ten overstaan van de dc, die daarna op de volmacht een getekende verklaring stelt, waaruit blijkt dat aan de vereisten is voldaan. Op aanvraag van een kiesbureau verstrekken de districtscommissarissen alle inlichtingen omtrent de organisatie van de werkzaamheden in verband met de uitreiking der oproepingskaarten aan het kiesbureau, dat bevoegd is aanbevelingen ter zake te doen. Bij de organisatie en afwikkeling van de verkiezingen spelen de dc’s in hun district een belangrijke rol. Wat het gedrag van de betreffende dc betreft, is belangrijk wat de wet- en regelgeving zegt, maar in belangrijke mate ook wat maatschappelijk fatsoenlijk en aanvaardbaar is in het kader van de wettelijke taken. Dan hebben we het over propaganda maken voor de partij of partijkernen oprichten. Men zou kunnen gaan twijfelen aan zijn objectiviteit. Een dc is een hoge benoemde administratieve ambtenaar en geen politiek figuur, omdat hij niet wordt gekozen, wordt gezegd. Het is best wel mogelijk dat de dc niet genoeg heeft gedaan voor de partij als hij alleen zijn dc-functies correct uitvoert. Hij moet ook werken voor de politieke partij en dat betekent dat hij actief betrokken moet zijn als NDP’er in alles richting mei 2015. Kernen installeren, propaganda maken, vergaderingen bijwonen en organiseren en logistiek regelen horen daarbij. Op ministeries gebeurt hetzelfde en eerder is het ook zo geweest. Het is de manier waarop velen in Suriname omgaan met openbare functies. De trend is gezet en het is mogelijk dat andere dc’s volgen, want als de een (ene partij) mag, waarom mag de ander dan niet? Wat de verkiezingen betreft is het enige wat rest dat de afdelingen van de partijen een oogje in het zeil houden en ruim van tevoren de vorderingen volgen wat betreft de kiezerslijsten en de oproepingskaarten. Een ander soort dc-schap is zeker vereist.
