Sinds het eruit zetten van de PL uit de coalitie worden de bewegingen van dhr. Somohardjo door velen op de voet gevolgd. De meningen lopen sterk uiteen, van chanteur en onbetrouwbaar tot dapper. Aansluiting van de PL bij de oppositie is voor velen een welkome daad van dhr. Somohardjo. Maar een grondige analyse laat zien dat er een adder onder het gras schuilt.
Deelname aan coalitie
Ruim 4 jaren heeft de PL de huidige coalitie door dik en dun ondersteund: van sterk bekritiseren van de oppositie tot het helpen verlenen van amnestie. Met zijn steun aan goedkeuring van de amnestiewet heeft hij grote delen van de gemeenschap in het algemeen, de nabestaanden in het bijzonder, en de parlementaire oppositie veel leed bezorgd. Nu maakt hij dat door spijtbetuiging met een zin goed, althans dat hoopt hij. Velen geloven deze sluwe man niet.
Ineens wijst hij de samenleving op gevaren als fraude bij de komende verkiezingen, en machtstaat. In de coalitie hield hij zijn grote mond dicht, alles was toen koek en ei. Het enige wat hem toen interesseerde, was dat men niet aan zijn ministers mocht komen. Voor al het andere verleende hij zelfs zijn medewerking/steun. De machtstaat is blijkbaar ontstaan toen hij uit de coalitie werd gezet. Voordien had hij geen oor voor de vele kritieken uit de samenleving en van de oppositie over willekeur, corruptie, verspilling, verruwde criminaliteit etc. De heer Somohardjo wil zich inspannen voor herstel van de rechtstaat, dat is mijn inziens herstel van zijn positie en die van zijn partij. Al zijn inspanningen en strategieën hebben slechts het doel om weer regeermacht te krijgen. Het NF moet maar genoegen nemen met indirecte voordelen van samenwerking met de PL.
Chanteur en onbetrouwbaar
Als een verwonde leeuw probeert de heer Somohardjo zich de aantijgingen aan zijn adres te verdedigen. Anderzijds komen er nog steeds tal van reacties over hoe onbetrouwbaar deze man is. Ik wil de lezer memoreren aan enkele uitspraken/acties van de heer Somohardjo:
1. Zonder de PL is geen enkele coalitie mogelijk (machtsvertoon);
2. Zes zetels zijn genoeg om het parlement lam te leggen en of op slot te doen (machtsvertoon);
3. A man ( doelende op de president ) mus durf fu pur wan minister fu mi (dreigement);
4. Adhin moet het op non-actief stellen van mijn mensen op Minov terugdraaien, anders stemmen we tegen de begroting van Onderwijs (dreigement);
5. We hebben voor de begroting van de ministeries gestemd, die door onze ministers werden bemand (inconsequent/ ik-gericht).
Intentieverklaring
Voor mij is het plan van de heer Somohardjo enkel en alleen om zijn eigen positie veilig te stellen/versterken. Aansluiting van de heer Somohardjo bij de oppositie is niet vanwege wanbeleid van deze regering, maar puur uit wraak. Hij is immers vreselijk aangetast in zijn persoonlijkheid; decennialang zwaaide hij met de scepter, nu is er met hem afgerekend. Dat kan hij blijkbaar niet verkroppen. De intentieverklaring is geen onherroepelijke volmacht, het heeft generlei en nulwaarde als na de verkiezingen op DNA niveau een andere samenwerking tot stand komt. Elke partij kan na de uitslag aan zijn rr en dr leden een andere steminstructie geven dan nu is afgesproken. Ik sluit het niet uit, acht de kans zelfs groot dat na de verkiezingsuitslag binnen de mammoetcombinatie hard onderhandeld zal worden over de verdeling van de koek. Als de VHP gaat voor het presidentschap, dan zullen zowel de NPS als de PL het vicepresidentschap opeisen. Daarmee kan de ellende beginnen. Bovendien zal de PL ook andere eisen stellen, waaraan het NF niet/moeilijk zal kunnen voldoen. Dat zal het moment zijn waarop de leider van de NDP zal toeslaan. Want wat het NF niet zal kunnen geven aan de heer Somohardjo, dat zal hij van de NDP wel kunnen krijgen. Het gemak waarmee de leider van de PL in 2010 een coalitie is aangegaan met de Megacombinatie, het gemak waarmee hij heeft voorgestemd voor de amnestiewet, het gemak waarmee hij zich heeft verontschuldigd voor zijn steun aan amnestie, met hetzelfde gemak kan hij na de verkiezingen een nieuwe samenwerking aangaan met de NDP. Het maakt deze politicus niet uit met wie hij regeert, als zijn eisen worden ingewilligd/wensen worden vervuld. Onder het mom dat je in de politiek niets moet uitsluiten, zal hij heel gemakkelijk deze overstap kunnen m aken. Vergevingsgezind als hij zegt te zijn, zal hij met gemak zijn huidige politieke tegenstanders vergeven.
Indien de PL met zijn overstap naar de NDP een wippositie krijgt, zal de heer Somohardjo niet aarzelen die te maken. De NDP zal in eerste instantie al zijn eisen inwilligen, als zij maar de presidentskandidaat kan leveren. Indien er een coalitie komt van de NDP en de PL, dan zal de heer Somohardjo zijn rr- en dr- leden een ander stemadvies geven dan hij nu met het NF en andere partners is overeengekomen.
Dan hebben we de heer Soemita, die van beide wallen eet. Ik begrijp wel dat het NF geen andere keus heeft dan met de KTPI en PL een samenwerking aangaan, maar grote voorzichtigheid is geboden. De heer Soemita kan niet deze regering nog steeds ondersteunen en steun toezeggen aan de oppositie. Dat is wat wij kennen als de dubbele bodempolitiek. De enige reden die de heer Soemita aandraagt is desavouering van zijn partij door de andere coalitiepartner. Al het andere (wanbeleid,verkwisting, zelfverrijking, corruptie, misdaad etc ), zeggen hem niets. Hoe betrouwbaar is hij dan? Op deze manier wil de heer Soemita zijn positie en die van zijn partij zowel bij de NDP als bij het NF veilig stellen. De double S’en ( Somohardjo en Soemita ) preken passie; dus boer NF moet op zijn ganzen passen.
Jack Mohanlal ([email protected])
