Vele voetbalploegen zullen negatieve gevolgen ervan overhouden als er geen drastische wijzigingen komen in het transferbeleid van de SVB. Ik heb het bij deze over het aspect van wisseling van ploegen door spelers. Het mag mijns inziens niet mogelijk zijn dat van een ploeg meer dan de helft of alle 11 basisspelers getransfereerd worden binnen een seizoen. Dit is het geval geweest bij Robinhood die twee jaren geleden nog kampioen van Suriname was. Nagenoeg het hele kampioensteam is overgestapt naar een andere ploeg die er financieel sterker voor staat. Dit kan gebeuren enkel en alleen omdat de SVB-regeling zulks op dit vlak toelaat. Dat er hierdoor geen clubliefde meer zal zijn en dat allerlei corruptieve handelingen de boventoon gaan voeren in ons voetbal, staat als een paal boven water. De kwaliteit van ons voetbal zal geen consistente groei laten zien. Het recht, de grillen en de wil van de kapitaalkrachtige clubeigenaren zullen meer regel dan toeval zijn met alle negatieve ontwikkelingen van ons voetbal tot gevolg.
De volksclubs als Robinhood, Transvaal, Leo Victor en Voorwaarts zullen ondanks hun professionele inzet of bijdrage aan de voetballerij in Suriname steeds het gelag betalen als er geen beschermende maatregelen worden doorgevoerd ten faveure van de kwantitatieve als de kwalitatieve ontwikkeling van ons voetbal. Een geadapteerde transferregeling kan in deze een bijzondere bijdrage leveren. Alle jongens die gedurende jaren worden opgeleid door de hierboven genoemde ploegen, zullen in handen vallen van personen die met grof geld (kunnen) strooien. De kwaliteit van ons voetbal zal sterk afhankelijk zijn van deze kapitaalkrachtige clubeigenaren. Als men bereid is meer geld op tafel te leggen, zijn de jongens bereid voor een moment zich in te zetten. Dat de spelers niet op basis van een missie en toewijding zich toeleggen op het voetballen, is al geruime tijd erg duidelijk. De oorsprong van dit jammerlijke gedrag ligt in het feit dat de spelers geen clubliefde meer hebben. Dit gedrag heeft uiteindelijk negatieve gevolgen voor de nationale selectie. De jongens zijn niet intrinsiek gemotiveerd om voor hun land uit te komen. Men piekert niet eens erover, om voor hun land uit te komen. In Brazilië huilen spelers als ze niet geselecteerd zijn voor de ‘selecao’. Zo was het ook in Suriname in de tijd toen op de woensdag, vrijdag en vooral zondagmiddag het Surinamestadion, thans Andre Kamperveenstadion, goed tot overbezet was. Wil de SVB wederom duurzame en kwalitatief voetbal krijgen in Suriname, dan dient men behalve andere maatregelen alvast de transferregeling aan te passen en wel zodanig dat bijvoorbeeld slechts 3 spelers van ploeg mogen veranderen in een seizoen. Hierin zie ik de protectie die ten voordele zal zijn van consistente groei van ons voetbal.
Bert Eersteling
