In De Nationale Assemblee heeft de minister van Justitie en Politie op ten minste twee dagen tijdens de begrotingsbehandeling ernstige uitlatingen gedaan aangaande de rechterlijke macht. In principe zou je kunnen stellen dat de werking van de rechtsstaat en daarmee de rechtsstaat zelf ernstig in gevaar is. De Republiek Suriname is een democratische Staat, gebaseerd op eerbiediging en waarborging van fundamentele rechten en vrijheden. De grondwet bepaalt ook dat de kennisneming van de berechting omtrent alle rechtsgeschillen in beginsel is opgedragen aan de rechterlijke macht. Een rechtsstaat is een Staat waarvan de macht gereguleerd en beperkt wordt door het recht. Iedereen, zowel de burger als de Staat, zowel rijk als arm, moet zich houden aan het Surinaams recht. In de rechtsstaat wordt willekeur voorkomen en rechtszekerheid en rechtsgelijkheid bevorderd. Dit laatste krijgt uiteindelijk zijn beslag bij de onpartijdige rechter, die voor elke burger toegankelijk moet zijn. In Suriname hebben wij in de eerste plaats een verstopte rechtsgang, met als gevolg lange wachttijden. Daarnaast zijn wettelijke procedures duur voor de burger. Wanneer er ook iets aan de hand schijnt te zijn met het technisch functioneren of zaken die duiden op de integriteit en competenties, dan worden de bedenkingen over de rechterlijke macht compleet. In een rechtsstaat worden burgers tegen de macht van de staat en medeburgers beschermd door wetten. Onafhankelijke rechters kunnen bij een conflict oordelen. Het rechtsgevoel van de burger is heel belangrijk in een rechtsstaat. In een rechtsstaat komen rechters op een onafhankelijke en onpartijdige wijze tot hun oordeel. Als de rechters in een Staat niet onafhankelijk zijn, mag die Staat geen rechtstaat genoemd worden. En precies op dit laatste punt knellen de opmerkingen die in DNA gemaakt zijn door uitgerekend de betrokken minister van Justitie en Politie. Deze minister geeft leiding aan het departement, dat belast is met de bijzondere taak om zorg te dragen voor de rechterlijke organisatie en de personele aangelegenheden van de rechterlijke macht. De minister zegt in eerste instantie dat hij een budgettair verzelfstandigde rechterlijke macht niet ziet zitten, omdat hij niet het risico wil lopen dat de rechterlijke macht ten dienste komt te staan van het buitenland, althans woorden van gelijke strekking. In tweede instantie zegt de minister dat hij de rechterlijke ambtenaren/rechters die nu in opleiding zijn, wederom zal onderwerpen aan een screening. Eerst zei de minister dat de screening gericht zou zijn op het milieu van de functionarissen in opleiding. Later zei de minister dat de screening gericht zou zijn op de (veel ruimere) geschiktheid van de functionarissen. De minister zei in DNA dat hij het resultaat van de uitkomst publiekelijk kenbaar zou maken. Toen DNA-leden bij hem erop aandrongen om meer openheid te geven, liet de minister blijken dat hij veel weet, maar dat hij niet alles in het openbaar naar buiten kon brengen, omdat dat kennelijk tumult zou veroorzaken niet alleen bij de oppositie, maar ook bij de burgerij. De minister is bereid om in een besloten vergadering (comité general) zaken uit de doeken te doen over wat er allemaal mis is gegaan of mis dreigt te gaan bij de rechterlijke macht. Eerder had een assembleelid aangegeven dat haar dochter afgewezen werd door de selectieraad voor de Raio, omdat men vermoedde dat de politieke leider van zijn partij, thuis bij hem zou slapen. Aangezien de partijleider verdachte is/was bij de 8 Decemberstrafzaak zou het milieu van die kandidate niet pluis zijn. De vraag werd daarom gesteld hoe het milieu van een van het westerbuurland afkomstige mevrouw, die in een bepaalde relatie tot een hoge piet zou staan, is onderzocht. Is men tot in Guyana gegaan om het milieu te onderzoeken? Deze laatste vragen en opmerkingen waren bedoeld als kritiek op de Juspol-minister in het vorige kabinet. De opmerkingen die door de huidige Justitieminister zijn gemaakt, zijn vrij ernstig van aard. In de eerste plaats doet hij blijken dat ten minste delen van de huidige zittende magistratuur beïnvloedbaar is door buitenlandse mogendheden of machten. Daarmee kan hij bedoelen dat er directe infiltratie is van het buitenland in onze rechterlijke macht en dat er zaken worden beïnvloed. Maar het kan ook erop duiden dat deze delen van de rechterlijke macht onder politieke invloed staan en wel van partijen die zelf beïnvloed worden door het buitenland of buitenlandse machten (dus dat er sprake is van een indirecte beïnvloeding). Vanuit met name de NDP wordt er vaak aangegeven dat het NF en in het bijzonder de VHP aan de leiband loopt van Nederland en de laatste tijd ook de USA. Benoemingen kan men niet terugdraaien, maar tenminste kan men de macht van de rechterlijke macht vanwege haar staat nu inperken door budgettair toch de touwtjes in handen te hebben. Met betrekking tot de screening kan gesteld worden dat er een beleid is van deze regering om wat nog niet benoemd is, niet zonder meer te benoemen. Dit zou dan weer geplaatst kunnen worden tegen de achtergrond van de eerste opmerking van de buitenlandse infiltratie dan wel de politieke beïnvloeding. Het spel dat door de VHP aan het einde van de regeertermijn in de periode 2005-2010 is gespeeld, wil men terugspelen met het NF en in het bijzonder de VHP. Dat duidt dus erop dat kandidaten vanwege de politiek zijn geregeld of nauwe banden hebben met de politiek en nu dus de foute kant ervan. Het zou wellicht gaan om kandidaten dichtbij de Juspol-minister uit het vorige kabinet of dichtbij de partij(prominenten). Het zou ook kunnen gaan om betere kandidaten ‘met meer strepen’ die niet zijn toegelaten ten faveure van vrienden/kennissen. Critici zien dat de politiek die nu aan zet is, twee vliegen in een klap zal slaan. Ten eerste krijgt NF/VHP een koekje van eigen deeg, als vergelding van wat ze deed in 2009. Ten tweede wordt ook in DNA al gezinspeeld op een gerichte politisering van de rechterlijke macht. Dat plaatst men dan verder in het verlengde van de onvolkomenheden, die eventueel mochten plaatsvinden bij de komende verkiezingen en die bij de rechter mochten belanden. In elk geval is er iets gaande bij de rechterlijke macht die u als volk niet zal horen, omdat de Justitieminister die informatie voor zijn politieke strategie stevig vasthoudt.
