Als Surinamer moeten wij collectief, gezamenlijk en verenigd voor de belangen van het Surinaamse volk opkomen; maar wat zien we gebeuren? Somoharjo is te vergelijken met Geert Wilders van de PVV (Partij voor Vrijheid en Vrede) in Nederland. Hij deed bij de gemeenteraadsverkiezingen de volgende uitspraak: “meer of minder Marokkanen ” en nu met het oog op de komende Europese Parlementsverkiezingen wil hij “minder EU” (Europese Unie). Toentertijd heef hij als gedoogpartner meegestemd voor de EU en toelating van Griekenland tot de EU. Nu hebben ze 0,0 % zeggenschap net als onze Salam, die toen heeft gestemd voor de Amnestiewet en nu om vergiffenis vraagt! De “tjepotie ” handeling zal hem heel duur komen te staan en hij zal zeker door de kiezers afgerekend worden in mei 2015. Ter illustratie, beter gezegd , ter herinnering enkele citaten: ‘Amnestie is geen punt meer in het parlement’. De letterlijke woorden van de toenmalige parlementsvoorzitter, Paul Somo: “Amnestie of een referendum rond de Decembermoorden is niet langer een formeel discussiepunt in het parlement”. Het verzoek om vergiffenis van Somo maakt helemaal geen indruk op de familie van de geëxecuteerden. Hij komt heel ongeloofwaardig over. De NS (Nieuw Suriname) onder leiding van Harish Monorath heeft de nodige daadkracht en moed getoond om tegen de Amnestiewet te stemmen. Als het gaat om politiek voordeel te halen, dan gaan bepaalde politici over lijken. Er zijn legio voorbeelden in de wereld. Men moet in enige mate karakter tonen en niet vallen voor eigen behoud en belang of voor hoge ambten en privileges. In de politiek gelden trouwens ook ethische normen en waarden! Onze Salam wil zich nu inzetten om het dictatoriaal gedrag en de machtsstaat tegen te gaan. Had hij dit eerder niet door toen hij het Front de rug toekeerde om eigen belang? Citaat in De Waterkant d.d. 8 sept. 2012 : ‘We hebben onze principes. Voor PL is deelname in een coalitie alles of niets.’ Door de bundeling van enkele partijen wil Somo voorkomen, dat er in 2015 niet weer een president uit de NDP- gelederen wordt gekozen. Dezerzijds een vingerwijzing aan de partijen: maak liever stembusafspraken voor DNA. Hoe sterk is men, want er zijn partijtjes die liefst 15 jaren in de coalitie hebben gezeten en niet eens één zetel waard waren/zijn. De PL, die eens voor dubbele zetels ging, zingt nu een toontje lager en zoekt samenwerking met allerlei partijen. Wij, vooral de machthebbers en politici, moeten zich ervan bewust zijn, dat wij/zij voor alle landgenoten moeten opkomen en wat wij/zij kunnen betekenen voor het gehele volk en landsbelang!
Roy Harpal