Onlangs hoorde ik de parlementariërs R.Doekhie in het parlement zeggen dat voor 2010 zelfs 14.000 ha padie per seizoen ingezaaid is. Ik heb toen in Dagblad Suriname met cijfers aangetoond dat die informatie over de padieproductie van die parlementariër niet correct is. Op zaterdag 10 mei lees ik weer een artikel in Dagblad Suriname over de padieproductie en die gegevens die in dat artikel opgenomen zijn, zijn verstrekt door de heer R.Doekhie. Ik wil niet in een kip-ei-situatie belanden. Ik wil ook het gelijk niet aan mijn zijde hebben, maar met officiële documenten (jaarverslagen van LVV) moeten wij de lezers op de hoogte houden van de padieproductie op seizoens- en jaarbasis. Cijfers produceren zonder bronvermelding heeft voor mij als geograaf geen waarde.
Jaarverslagen van LVV
In de periode 2005-2010 heeft de toenmalige minister van Landbouw, Veeteelt en Visserij, drs. K.Raghoebarsingh, elk jaar het jaarverslag van zijn ministerie geproduceerd en deze jaarverslagen waren ook beschikbaar voor geïnteresseerden. Dankzij de jaarverslagen kan ik heel nauwkeurig nagaan hoeveel ha padie per seizoen/per jaar is ingezaaid. Na 2010 zijn er geen jaarverslagen meer geproduceerd door het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij. Ik ben die productiecijfers op de afdeling “Statistiek LVV”gaan zoeken, maar die cijfers kon ik niet krijgen, omdat het hoofd van de afdeling opdracht had van de leiding van het ministerie om die gegevens niet aan derden te verstrekken. Ik hoop dat de jonge minister van LVV, de heer Algoe, de draad weer oppakt en de jaarverslagen tussen 2010-2014 weer op de markt brengt, waardoor wij het beleid van het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij weer op de voet kunnen volgen.
Tabel 1. Beplante arealen van padie 2004 -2009
Padie Arealen 2004 2005 2006 2007 2008 2009
Voorjaars ( ha ) 21.583 23.033 21.769 21.521 19.903 26.255
Najaars ( ha) 27.437 22.541 22.463 20.566 23.751 28.237
Totaal ( ha ) 49.020 45.563 44.232 42.087 43.654 54.492
Bron: Jaarverslag LVV (11 juni 2010).
De kleine rijstboeren geven de strijd niet op
De kleine rijstboeren in Suriname geven de strijd niet op, ondanks de geringe ondersteuning van de overheid. In de periode 2000-2010 hebben de rijstboeren 7 (zeven) keren financiële ondersteuning gehad van de overheid. Na 2010 hebben zij van deze regering in plaats van financiële ondersteuning extra government take moeten betalen. Op jaarbasis (bij een inzaai van 30.000 per seizoen, op jaarbasis wordt het 60.000 ha) betalen de rijstboeren in Suriname aan government take een bedrag van ruim SRD 19.800.000,00. Voor het produceren van 1 ha rijst heeft men gemiddeld 165 liter diesel nog. Voor 60.000 ha wordt dus (60.000X 165 liter diesel) = 9.900.000 liter diesel. Als wij dit weer vermenigvuldigen met SRD 2,00 per liter voor government take, dan wordt het op jaarbasis 9.900.000X SRD 2,00 = SRD 19.800.000,00. Zonder de rijstboeren zou de overheid dit geld niet verdienen.
Tabel 2.Beplante arealen bevolkings- en ondernemingslandbouw 2004-2009
Padie arealen 2004 2005 2006 2007 2008 2009
Bevolkingslandbouw 23.950 23.027 23.589 23.135 24.223 24.193
Ondernemingslandbouw 25.070 22.536 20.643 18.952 19.431 30.299
Totaal 49.020 45.563 44.232 42.087 43.654 54.492
Bron: Jaarverslag LVV 2009 (11 juni 2010)
Tot de bevolkingslandbouw worden bedrijven met een areaalgrootte van 0.1 – 12 ha gerekend en tot de ondernemingslandbouw worden bedrijven gerekend met een areaalgrootte > 12 ha (bron LVV). Als wij kijken naar tabel 2 dan zien wij dat in sommige jaren de kleine rijstboeren (bevolkingslandbouw) meer dan de helft van het beplant areaal verbouwd hebben.
Oproep aan de rijstboeren
De rijstboeren van Nickerie en enkele boeren uit Coronie en Saramacca worden opgeroepen om goed op te letten wat deze regering voor de rijstboeren in Suriname doet. Deze regering is kampioen in het vertellen van mooie verhalen en halve waarheden. De lezers wil ik vragen om de jaarverslagen van het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij goed door te nemen( periode 2005-2010). In de ruimte praten en zelf cijfers produceren betekent letterlijk: “het Surinaamse volk op een dwaalspoor brengen”. Aan deze nieuwe minister van LVV wil ik een verzoek doen om alsnog de jaarverslagen over de periode 2010-2014 in orde te maken. Studenten en geïnteresseerden hebben vooral data nodig om scripties te maken.
Droge rijstbouw, een droomverhaal
Ruim vier maanden terug was er een meneer in Suriname gekomen om aan droge rijstbouw te doen. Op de televisie zag ik die meneer en zijn zoon uitleggen wat zij allemaal gaan doen. Hij sprak over een productie van 300.000 ton padie op jaarbasis. Mijn president maakte toen nog de opmerking: “Nickerianen zijn gewaarschuwd”. Ik schreef toen een artikel over de droge rijstbouw en meneer Limbopersad was zo woedend op mij en heeft toen de “President van Nickerie” gehaald om mij zeer negatief te bespreken. Na de eenmalige oogst van enkele balen padie hebben wij niks meer gehoord over de droge rijstbouw. Is dit weer een droomverhaal van deze regering?
Trots op de rijstboeren
De Surinaamse rijstboeren zijn zeer harde werkers. Zij hebben ervoor gezorgd dat na 1930 Suriname geen korrel rijst hoeft te importeren. Vooral na de Tweede Wereldoorlog heeft Suriname aardig wat rijst geëxporteerd naar het buitenland. Op de overheid doe ik nogmaals een beroep om onze rijstboeren regelmatig ‘incentives’ te geven, waardoor zij blijven produceren voor de natie Suriname.
Hardeo Ramadhin
