Sommige mensen gaan bij het maken van carrière over lijken. Het valt op dat bepaalde personen die zich “politiek analist en of bestuurskundige” noemen, soms combinaties i.c. situaties verheerlijken zonder te rechercheren naar de precieze achtergronden van gedane voorstellen. Ook plegen zij vaak geen adequate afstemming met de politieke partijen die zij voorstaan of vertegenwoordigen. In de politieke historie van Suriname zijn heel veel partijen opgericht maar net zo snel weer van het politieke toneel verdwenen. Het is dus arbitrair om combinaties aan te prijzen die zich nog maar kort hebben bewezen, en voorts beticht worden van chantage, tevens te accorderen dat door het kiezen van prominenten uit bepaalde besturen van andere politieke partijen nepotisme wordt bestreden. De politieke moraal alsmede de democratie dient in die zin nog behoorlijk bevorderd te worden in Suriname, gezien de vele landgenoten die wegens “gewijzigde beleidsinzichten” in de afgelopen tijd zijn ontslagen. Nu al zijn er 13 ministers en 2 onderministers de laan uitgestuurd veelal om onduidelijke redenen. Dit kan alleen een zeer zwakke regering zonder ruggengraat realiseren conform een bepaald gevormde traditie. Echter: “resultaten behaald uit het verleden, bieden geen garantie voor de toekomst”. Daar heeft men ook geen lering uit getrokken! Deskundigen in de eigen politieke gelederen ontbreken, vandaar de laatste ingrepen en toevoegingen in de regering en op de diverse ministeries. De inhalige wijze waarop bepaalde lieden toehappen op de aangeboden functies, zegt vooral iets over de persoon en de principes die worden voorgestaan. Al in het begin toen de Megacombinatie aantrad, heb ik ze het voordeel van de twijfel gegeven als democratisch gekozen regering – hoewel ik heel veel moeite heb met het feit dat lieden met een ernstige criminele achtergrond en of verdacht van ernstige criminele gedragingen tevens misdrijven tegen de mensheid – die het bestuur heeft overgenomen van ons land. In de jaren tachtig van de vorige eeuw hebben veel landgenoten als kleine kinderen gehuild na de staatsgreep en de Decembermoorden. En nog steeds hebben velen heel veel verdriet vanwege de ernstig geschokte rechtsorde: “De daders van de Decembermoorden zijn nog niet berecht”. Tevens ervaart de rechterlijke macht heel veel tegenwerking bij het op neutrale wijze uitvoeren van haar werk. Er wordt nu zelfs overwogen om internationale rechtbanken te betrekken om de rechtsorde te herstellen vanwege een zwak opererende Openbaar Ministerie: “Een zeer omstreden amnestiewet werd aangenomen en de strafzaak tegen de Decembermoorden blijft geschorst”. Komt er nog een Anticorruptiewet of worden er nog meer leugens verzonnen?
De kwestie Pollack
De heer Pollack was niet zomaar een NPS’er (Nationale Partij Suriname), hij was de secretaris van deze partij. De secretaris van NPS-Paramaribo, de heer Oemrawsingh, heeft bij de laatst gehouden “Opo Jari-bijeenkomst” (jaaropening) van zijn partij gesteld dat een groot deel van de bevolking het vertrouwen in de politiek heeft verloren. Hij merkte toen ook op dat dit niet de schuld is van de kiezer, maar van politici. Ook een belangrijke wetenschapper als Hans Breeveld duidt op dit euvel wanneer hij in de media de kiezers oproept om bepaalde politici voor hun gedrag te belonen of af te straffen. Pollack heeft aan zijn partijleider Rusland gemeld dat hij districtscommissaris in Commewijne wil worden, omdat hij door de huidige president voor die functie is gevraagd. In de toekomst wil hij zelfs minister worden! Hierop werd door de partijleiding besloten dat deze persoon zijn bestuursfunctie dient neer te leggen. Hij is niet geroyeerd als lid van deze partij. Maar dat is ook moeilijk vermoed ik, omdat geen enkele partij kiezers wil verliezen. Ik verwacht echter niet dat Pollack nog een NPS’er genoemd wordt. Bovendien heeft juist de NPS veel aanhang verloren aan de NDP. Pollack handelt dus helemaal niet in landsbelang, maar in zijn eigen belang! Hoe kan het dat de NPS dergelijke “zwakke” bestuursleden heeft? Mensen die snel happen als hen een worst wordt voorgehouden? Slechts aan zijn echtgenote en de Almachtige vroeg Pollack om toestemming, en toen was hij klaar voor de functie. Hoe dapper is deze man? Het zijn dit soort lieden die hebben gemaakt dat ons land er nu zo uitziet als het is. Mensen zonder moraal, die geen enkele liefde en respect hebben voor de eigen politieke partij, die op geen enkele wijze een voorbeeld zijn voor de jeugd. Als de Megacombinatie-leiders met een onbesmet verleden had en van onbesproken gedrag was, dan had ik helemaal geen bezwaar gehad tegen de gezochte carrièredrang van Pollack, hoewel het natuurlijk curieus blijft om zomaar van de ene naar de andere combinatie over te stappen. Maar dat is thans niet het geval! Erger nog: “Juist iemand die betrokken is bij de opvoeding van de jeugd, ambieert een dergelijke bestuursfunctie waar hij volgens mij totaal niet bekwaam en geschikt voor is”. Het zou goed zijn dat er in Suriname een aanvang wordt gemaakt met selectiegesprekken voor functies waarbij het ook mogelijk wordt dat een assessment en een psychologisch onderzoek deel uitmaken van de sollicitatieprocedure. Kortom, voordat bestuurskundigen het hebben over het beëindigen van de “vriendjescultuur” in Suriname dienen zij zich te verdiepen hoe de werving en selectie van personeel dient te geschieden, en ook of er codes voor goed personeelsbeleid bestaan. Alleen al om deze reden had de heer Pollack, om zijn eer hoog te houden, de functie direct moeten weigeren.
Robby Roeplall
