“We moeten politieke partijen in Suriname overtuigen dat ze meer vrouwen moeten kandideren, omdat het de democratie niet helpt als de helft van de samenleving niet vertegenwoordigd is”, zei parlementsvoorzitter Jennifer Simons tijdens de conferentie van Parlamericas in mei 2013, die zich richt op vrouwen in machtsposities. Volgens Simons moet het niet bij praten blijven. Het is volgens haar tijd voor actie.
Welke actie?
President Desi Bouterse werd in juli 2010 gekozen. Eind augustus 2010 werd de laatste minister van het huidig kabinet beëdigd. Al gauw werden in de periode 2011 -2014 minister Wonnie Boedhoe, minister Adelien Wijnerman, minister Shirley Sitaldin, onderminister Abigail Lie A Kwie , vrouwelijke districtscommissarissen en directeuren de laan uitgestuurd. Net als in de periode 2005-2010, zitten in het kabinet Bouterse/Ameerali 17 Surinaamse ministers, heel opmerkelijk, met slechts één vrouwelijke minister. Het huidig parlement bestaat maar ongeveer tien procent uit vrouwen. Goede bedoelingen van parlementsvoorzitter Simons, maar zoals verwacht onder kabinet Bouterse/Ameerali is het voor de vrouwen in Suriname wederom bij het praten gebleven.
Enkele feiten
Rechten zoals gelijke politieke, sociale en economische rechten zijn erkend als fundamentele mensenrechten. Door goedkeuring van het VN-Vrouwenverdrag van 1979 hebben landen zich verplicht deze rechten bij wet te regelen. Het aantal vrouwen in politieke topfuncties is nog altijd veel te laag. Anno 2014 blijkt in de praktijk nationaal en internationaal bekeken, vrouwenstrijd nog nodig te zijn. Vrouwen doen 66% van al het werk, Van alle regeringsleiders op de wereld is 5% vrouw. Vrouwen hebben 1% van alle bezittingen. Van alle analfabeten op de wereld is 66% vrouw. Vrouwen verdienen 10% van het wereldinkomen. Van alle armen op de wereld is 65% vrouw. Een evenwichtige combinatie van mannen en vrouwen leidt zeker tot betere besluiten. Hiervoor moet niet alleen de politieke wil aanwezig zijn, maar ook dient onze wetgeving aangepast te worden. En juist in het parlement zijn vrouwen ondervertegenwoordigd.
Advies
Aangezien vijftig procent van onze bevolking vrouw is, lijkt het meer dan normaal dat dit in politieke- en bestuursfuncties zichtbaar gemaakt wordt. Een democratisch wenselijk gelijke vertegenwoordiging in aantal gekozen vrouwen is nog steeds niet bereikt. Het is nog steeds afhankelijk van de politieke wil van een partij of regering. Vrouwen bewust maken van het belang van hun participatie in de politiek en andere besluitvorming is dan ook hard nodig. Eerlijke kansen moeten geboden worden aan vrouwen die zich kandidaat stellen bij nationale verkiezingen op DNA, DR- en RR-niveau. Als we allemaal onze stem geven aan een vrouw, kunnen meer vrouwen worden gekozen. Vrouwen, wordt harder in de politiek, ondersteun elkaar, en als het nodig is, verhef je stem. Zwijgen en stil blijven kan maken dat we binnenkort van één naar nul vrouwelijke minister gaan, en van tien naar drie procent in het parlement. Vrouwen, hoop doet leven……kiest u daarom bewust in 2015.
Harriet Ramdien
