Het is al meerdere malen uitvoerig beschreven in de media, maar als het op de aarde en het milieu aankomt, is het nooit te veel. Zeker niet met een dag als gisteren, die ongemerkt aan ons voorbij is gegaan. Gisteren was het namelijk Dag van de Aarde en waar de rest van de wereld erbij stilstond, gingen wij vrolijk verder met het vervuilen van Mama Sranang en onze oma, Moeder Aarde.
Wegwerpmentaliteit
We hebben een echte wegwerpmentaliteit. Wie iets niet langer nodig heeft of wil gebruiken, smijt het gewoon weg. Er wordt niet gekeken naar de schade op de lange termijn, er wordt niet gekeken naar het feit dat het imagoschade oplevert en dat men zo laks en lui overkomt. Deze wegwerpmentaliteit komt op verschillende manieren tot uiting in ons land. Wie simpelweg op straat kijkt, ziet overal rotzooi. En de medewerkers van Openbare Werken, die op een blauwe maandag met een hark plastic bekers aan het harken zijn in het centrum, zijn niet eens voorzien van een behoorlijk uniform, wat getuigt van het feit dat we het werk wat ze doen gewoon niet belangrijk genoeg vinden. Zelfs in het binnenland is deze mentaliteit merkbaar. Wie erheen gaat en geniet van het mooie uitzicht over een soela krijgt er geheid een paar meeneembakken en PET-flessen bij, als een doorn in het oog.
Mama Sranang als Eurohoer
Maar ook in de politiek zien we deze wegwerpmentaliteit. We delen concessies uit aan elke idioot, zolang deze maar beschikt over genoeg buitenlandse valuta, bij voorkeur Euro’s, of zolang we het gevoel hebben dat we hen op deze manier misschien wel de mond snoeren. Als echte pooiers dwingen we eigenlijk Mama Sranang om als een echte Eurohoer elke vreemdeling te ontvangen in haar boezem, ons tropisch regenwoud. We geven het allemaal weg alsof wij het zelf gemaakt hebben en als we dan zogenaamd zeggen dat we een beschermd gebied hebben, dan is de controle hierop zo slecht dat we eigenlijk toezichthouders hebben gecreëerd die apathisch er op toezien dat zij die onze natuur verpesten dat wel heel goed en met vrij spel doen.
Iedereen is vervangbaar, is relatief..
Onze wegwerpmentaliteit is deze laatste dagen zeker merkbaar aan het volgende punt, wederom in de politiek maar dat zijn dan ook onze voorbeeldfiguren toch?! We zeggen altijd maar dat het algemeen belang voor het partijbelang gaat. En dat is duidelijk te merken! Omdat het algemeen belang voor gaat, worden er nu, in het laatste jaar voor de verkiezingen, mensen afgevoerd en vervangen. De juiste marionetten moeten op de juiste plaats komen, voor een jaar, en er wordt niet bij stilgestaan dat we wederom ervoor kiezen ervaring te verruilen voor niets minder dan een ‘mattie’. Zo staat onze nieuwe minister van Handel en Industrie als een echte gangster met ‘gang-signs’ op de foto. We krijgen een nieuwe dc te Commewijne, terwijl Karta-Bink het goed deed en aangaf haar termijn normaal af te willen maken. Zo worden processen weer stilgelegd en wat stil staat, komt niet vooruit.
Goed voorbeeld
Zoals we met onze mensen omgaan in dit land is echter wel een goed voorbeeld van hoe wij onszelf moeten zien, namelijk als onderdeel van de natuur en niet als iets wat boven de natuur staat. Dus als we de natuur en ons land behandelen als een hoer, waarom niet elkaar!
Krishan Vinodsingh
