Het ministerie van Handel en Industrie heeft de algemene vereisten van het etiketteren van voorverpakte goederen verheven tot een technisch voorschrift. Vanaf 14 augustus zal deze in werking treden en hiermee een stap gezet worden om aan de consument bescherming te bieden. Hierover is deze week een informatiebijeenkomst gehouden voor stakeholders inzake toepassing van het technische voorschrift. Deze informatiebijeenkomst werd georganiseerd door de afdeling Consumentenzaken van het ministerie van Handel en Industrie in samenwerking met het Surinaams Standaarden Bureau (SSB).
In maart vorig jaar heeft minister Raymond Sapoen de afdeling Consumentenzaken opgericht met als doel het maximaliseren van consumentenbescherming, waarbij het consumentenbeschermingsbeleid ligt bij het ministerie van Handel en Industrie.
‘Nu is er een voorbereidingsinformatie. Na 14 augustus begint de controle op consumeerbare producten’, aldus Danielle Sumter, hoofd Consumentenzaken. ‘Wanneer dit goed verloopt, gaat men over tot het maken van standaarden voor niet-consumeerbare producten.’ De etikettering is bepaald door SSB en er moet een waarheidsgetrouwe, niet misleidende manier gebruikt worden waarbij het voor de consument belangrijk is om de kwaliteit, aard of gebruik vanaf te kunnen lezen. Zo zijn er een aantal minimumeisen vastgesteld, die op voorverpakte producten moeten staan. Vooralsnog gaat het om voorverpakte consumeerbare goederen, met als doel om misstanden in de productie te voorkomen.
Niet geëtiketteerde elektronica
Hoewel een correcte etikettering een goed begin is, zou de afdeling Consumentenzaken zich ook kunnen richten op andere producten, die misschien een hogere prioriteit hebben. Zo worden elektronische producten nog niet geëtiketteerd of gecontroleerd. Veel elektronica komt uit China, waar gebruik gemaakt wordt van 110 Volt. Vele kabels die door woningen lopen, zijn ook gemaakt voor deze voltage, echter wat de elektrische krachtcentrale levert is hoger en variabel tussen 127 en 136 Volt. Veel huishoudelijke apparaten zouden door Consumentenzaken heel simpel met weinig moeite uit de handel genomen kunnen worden. Daarnaast komen veel importproducten uit niet westerse landen. Landen waarbij de voorschriften dus voor velen in Suriname in een niet begrijpelijke taal bedrukt zijn.
Het is heel goed dat SSB heeft opgenomen dat etiketten in het Nederlands en/of Engels bedrukt moeten zijn, maar liggen de belangrijke en grotere problemen wel bij consumeerbare producten of toch bij de meer gevaarlijke niet-consumeerbare producten waar de etiketten onleesbaar zijn, omdat ze in een andere taal geschreven zijn. Zo heeft Dagblad Suriname al eerder gewag gemaakt van (soms ontbrekende) etiketten op chemische producten, die niet in het Nederlands of Engels waren bedrukt, met als gevolg dat men kans loopt om schadelijke stoffen binnen te krijgen door de producten onjuist te gebruiken. De eerste belangrijke stappen zijn genomen, maar nu een draaiboek klaarligt en een raamwerk om etiketten te gebruiken, zou het ministerie van Handel en Industrie meer vaart kunnen maken met implementeren van etiketten op alle producten die in Suriname verkrijgbaar zijn.