Chandrikapersad Santokhi, voorzitter van de VHP, geeft op de vraag waarom het Nieuw Front niet heeft geparticipeerd aan de conferentie voor het opzetten van een nationale dialoog, aan dat men terug moet gaan naar de basis die aanleiding is voor het houden van zo een conferentie. De basis kan gevonden worden in de omstreden Amnestiewet, waartegen de oppositie gestreden heeft en waartegen nog steeds gestreden wordt. De wet is volgens Santokhi in strijd met internationale verdragen en pleegt ook een inbreuk op niet alleen de rechtstaat van Suriname, maar ook op de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht. Als men verzoening wil, dan moet dat op een correcte wijze komen. Er zijn heel wat strafbare feiten gepleegd die diepe sporen hebben achtergelaten bij nabestaanden in de Surinaamse samenleving. Men kan volgens Santokhi niet een wet maken om die diepe sporen weg te vegen en dan gaat men daarna processen activeren om de wet te legitimeren.
‘Wij zeggen dat als je dan een bepaling opneemt in die wet, waarbij je zegt dat er een waarheids- en verzoeningscommissie komt, welke ook geregeld zal worden en er wordt inderdaad een verzoek gedaan bij de OAS voor het verlenen van technische bijstand om een waarheids- en verzoeningscommissie op te zetten, waarbij de OAS een fact finding mission stuurt en op basis daarvan concludeert dat er geen draagvlak is voor het opzetten van een waarheid- en verzoeningscommissie, dan zeggen wij van het Nieuw Front dat datgene wat je initieert in strijd is met de Grondwet’, geeft Santokhi verder aan. Het Nieuw Front heeft tegen die wet gestreden en neemt daarom ook een formeel standpunt in om niet te participeren. Volgens de VHP-topman hangt er ook een moreel ethisch aspect hieraan. Aangezien de OAS geen bijstand verleent voor het opzetten van een waarheid- en verzoeningscommissie, dan gaat men een lobby opzetten, waarbij de indruk wordt gewekt dat OAS meewerkt. Er is niets mis mee als de OAS komt om ervaringen te delen nadat de regering het verzoek daartoe heeft gedaan. Het heikelpunt is de politieke agenda van de regering. Die politieke agenda is dat men een verkeerde vertaling geeft aan de bijstand, dat de bijstand gezien moet worden tegen de achtergrond van het eerste verzoek dat gedaan was om OAS bij te betrekken bij het opzetten van een waarheid- en verzoeningscommissie. Het laatste is volgens de parlementariër verkeerd.
Genaro Alpin
